Przy tym brata naszego (siostry naszej) żałosnym pogrzebie
Zabierzmy tę zbawienną przestrogę dla siebie,
Że co się z nim już stało, to i nas nie minie,
Przyjdzie śmierć niespodzianie w niepewnej godzinie,
Oto ten dym kadzidła i te krople wody
Są ludzkiej znikomości widoczne dowody:
Kryje się woda w ziemi, tak my się skryjemy,
Niknie dym na powietrzu, tak i my znikniemy.
Żałosny widok trupa, ta trumna, te mary
Głoszą, że życie ludzkie podobne do pary;
Ten trup woła, ostrzega, że ani się zwiemy,
Kiedy i my trupami na mary padniemy.
Modlitewnik z 1882 r.