Już się zaczyna ofiara (na Wielki Post)

[marian7]

na melodię "Jezu Chryste, Panie miły"
Na Introit.
Już się zaczyna ofiara, która, jak nas uczy wiara, raz się tylko odprawiła krwawie, teraz znowu wznawia się bezkrwawie.
Na Graduał.
Na ten widok męki Pana, która w Mszy jest przedstawiana, niech się twarde serca nasze kruszą, i do żalu niechaj się poruszą.
Na Ewangelię.
Wszystkich nas przejmuje trwoga na wspomnienie śmierci Boga, gdy nas ucząc konał wśród cierpienia, ukrzyżowan srodze od stworzenia.
Na Credo.
Wierzymy w Boga jednego, Stwórcę i Pana wszystkiego; On z miłości do Swego stworzenia umarł w męce dla jego zbawienia.
Na Offertorium.
Ofiarę kapłan zanosi i o miłosierdzie prosi, by się dla nas przebłaganiem stała, a nas z Tobą, Boże, pojednała.

Na melodię "Krzyżu święty, nade wszystko"
Na Sanctus.
Którzy Ciebie krzyżowali, w przewrotności odrzucali, Żeś Syn Boga niepojęty, z Ojcem na wiek wieków święty.
Po Podniesieniu.
Zbawcę świata adorujmy, Jemu wdzięczność okazujmy. Bo nie dość Mu było krzyża, w Hostii dla nas się poniża.
Na Agnus Dei.
1. O Baranku umęczony, Cały świętą Krwią zbroczony. Moje grzechy to sprawiły i do krzyża Cię przybiły.
2. Ach, żałuję za me złości dla Twej jedynie miłości. Okaż litość mnie grzesznemu żalem szczerym skruszonemu.
Na Przeżegnanie.
Niechaj łaska Twoja, Panie, z nami zawsze pozostanie, byśmy grzechów unikali, Tobie chwały przysparzali.

Śpiewnik Kościelny ks. Jan Siedlecki
Wydawnictwo Diecezjalne św. Krzyża w Opolu
1959 r.

[tomas_wawa]

Zamieszczam starszą wersję tej pieśni mszalnej:

T: ks. J. Siedlecki, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodyami, 1918 r., s. 35-36.
M: Jezu Chryste, Panie miły

Na Introit:
1. Zaczyna się już ofiara, * Która jak nas uczy wiara, * Raz się tylko odprawiła krwawie * Teraz znowu wznawia się bezkrwawie.
Na Graduale:
2. Na ten widok męki Pana, * Która jest w Mszy przedstawiana * Niech się twarde serca nasze kruszą, * Szczerze do żalu się niech poruszą.
Na Ewangelię
3. Wszystkich nas przejmuje trwoga * Na wspomnienie śmierci Boga, * Gdy nas ucząc konał wśród cierpienia, * Ukrzyżowan srodze od stworzenia.
Na Credo
4. Wierzymy w Boga jednego, * Stwórcę i Pana wszystkiego; * On z miłości do Swego stworzenia * Umarł w męce dla jego zbawienia.
Na Offertorium
5. Ofiarę kapłan zanosi, * I o miłosierdzie prosi, * By się dla nas przebłaganiem stała, * A nas z Tobą wiecznie pojednała.
Na Sanctus
6. Nie tak Tobie wyznawali, * Którzy Ciebie krzyżowali: * Ty w miłości jesteś niepojęty, * Wszystkich chcesz mieć świętymi, sam święty.
Na Benedictus
7. Na krzyżu się ofiarował, * Na ołtarzu się darował; * Tam na wieczne i pewne zbawienie, * Tu na naszej duszy posilenie.
Na Agnus Dei
8. Baranku, przez Twe zasługi * Zgładź nam grzechów naszych długi; * A my w duszy sobie stanowimy, * Że już nigdy Cię nie obrazimy.
Na Komunię
9. Pojąć tego nikt nie zdoła, * A przecież Jezus tak woła, * Że tak chce przyjść do serc na mieszkanie, * Przyjdź, mój Jezu, przyjdź zaraz, mój Panie!
Na Ite Missa est
10. Pobłogosław nas, o Panie! * Niech już z nami pozostanie * Łaska Twoja i wszystkie te dary, * Któreś ludziom dał dla tej ofiary

[Rorantysta]

Jeszcze inna wersja pośrednia
X. Jan Siedlecki, Śpiewnik Kościelny, wydanie jubileuszowe, 1928

Pieśń mszalna
Melodja: "Jezu Chryste"

1. Już się zaczyna ofiara, - Która, jak nas uczy wiara, = Raz się, raz się odprawiła krwawie, - Teraz, teraz wznawia się bezkrwawie.
2. Na ten widok męki Pana, - Co jest we mszy jest przedstawiana, = Niech się, niech się serca nasze kruszą, - Niech się, niech się do żalu poruszą.
3. Bo kogóż nie przejmie trwoga - Na wspomnienie śmierci Boga, = Kiedy, kiedy konał wśród cierpienia, - Na krzyż, na krzyż wbity od stworzenia.
4. Płaczem dziś Jezu nad Tobą, - Zapłaczmy raczej nad sobą; = Wszak to, wszak to nasze grzechy były, - Które, które Cię tak zamęczyły.
5. A i teraz gdy grzeszymy, - Na nowo Cię krzyżujemy. = Co to, co to za niewdzięczność sroga, - Wznawiać, wznawiać krwawe rany Boga.
6. O Jezu, przez Twe zasługi, - Zgładź nam grzechów naszych długi; = A my, a my Tobie stanowimy, - Że Cię, że Cię już nie obrazimy.

[Rorantysta]

I źródło na które wszystkie powyższe śpiewniki się powołują:
X. M. M. M. Śpiewnik Kościelny ..., Dodatek III, 1849/1853, str. 922

Na Introit

Już się zaczyna ofiara,
Która, jak nas uczy wiara,
   Raz się[, raz się] odprawiła krwawie,
   Teraz[, teraz] wznawia się bezkrwawie.

Na ten widok męki Pana,
Co jest we mszy jest przedstawiana,
   Niech się serca nasze kruszą,
   Niech się do żalu poruszą.

Bo kogóż nie przejmie trwoga
Na wspomnienie śmierci Boga,
   Kiedy konał wśród cierpienia,
   Na krzyż wbity od stworzenia.

Płaczem dziś Jezu nad Tobą,
Zapłaczmy raczej nad sobą:
   Wszak to nasze grzechy były,
   Które Cię tak zamęczyły.

A i teraz gdy grzeszymy,
Na nowo Cię krzyżujemy:
   Co to za niewdzięczność sroga,
   Wznawiać krwawe rany Boga.

O Jezu, przez Twe zasługi,
Zgładź nam grzechów naszych długi,
   A my Tobie stanowimy,
   Że Cię już nie obrazimy.

Na Graduał

Śpiewa się trzy razy: Któryś cierpiał za nas rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!

Na Credo

Wierzę mocno ze Mszy Kyrie Ojcze [X. M. M. M., Śpiewnik Kościelny ..., str. 299]
Melodyja jak: Ojcze Boże

Na Offertorium

Śpiewa się jedna lub dwie strofy jakiej pieśni o Męce Pańskiej, np. Ogrodzie oliwny lub Będąc przestraszony.

Na Sanctus i po Podniesieniu.

Aniołowie itd. ze Mszy Adwentowej na str. 912 [w X. M. M. M., Śpiewnik Kościelny ...]
Melodyja jak tu na Introit lub Święty ze Mszy Kyrie [Ojcze].

Na Agnus

Baranku Boży ze Mszy Kyrie Ojcze str. 302 [w X. M. M. M., Śpiewnik Kościelny ...]
Melodyja jak: O duszo wszelka.

[Kefasz]

Swoim zwyczajem kompiluję jeszcze poprawię

Na Introit

Już się zaczyna ofiara,
Która, jak nas uczy wiara,
   Raz się[, raz się] odprawiła krwawie,
   Teraz[, teraz] wznawia się bezkrwawie.

Na ten widok męki Pana,
Co jest we mszy jest przedstawiana,
   Niech się serca nasze kruszą,
   Niech się do żalu poruszą.

Bo kogóż nie przejmie trwoga
Na wspomnienie śmierci Boga,
   Kiedy konał wśród cierpienia,
   Na krzyż wbity od stworzenia.

Płaczem dziś Jezu nad Tobą,
Zapłaczmy raczej nad sobą:
   Wszak to nasze grzechy były,
   Które Cię tak zamęczyły.

A i teraz gdy grzeszymy,
Na nowo Cię krzyżujemy:
   Co to za niewdzięczność sroga,
   Wznawiać krwawe rany Boga.

Na Credo
4. Wierzymy w Boga jednego, * Stwórcę i Pana wszystkiego; * On z miłości do Swego stworzenia * Umarł w męce dla jego zbawienia.
+z miodusza
Wierzę mocno w jedynego * Boga, Ojca wszechmocnego,
Który z niczego świat cały, * Słowem stworzył dla swej chwały.

Wierzę i w Syna Bożego * Jezusa Pana naszego;
Który dla ludzi zbawienia, * Dla nas grzesznych odkupienia.

Z Ducha Świętego wcielony, * Z Maryi Panny zrodzony;
Będąc Ojcu równy w Bóstwie, * Nędzy żywot wiódł w ubóstwie.

Potem męczon, ukrzyżowan, * Umarł i w grobie pochowan;
Zmartwychwstał , wstąpił do chwały, * Sądzić przyjdzie skąd świat cały.

Wierzę i w Ducha Świętego, * Z Ojca, z Syna idącego,
Równej chwały, równej mocy, * Z Niego mówili Prorocy;

Wierzę Kościół, w nim zbawienie, * Wierzę grzechów odpuszczenie;
Czekam umarłych wskrzeszenia, * Chwały wiecznej dostąpienia.


Na Offertorium
5. Ofiarę kapłan zanosi, * I o miłosierdzie prosi, * By się dla nas przebłaganiem stała, * A nas z Tobą wiecznie pojednała.
Na Sanctus
Którzy Ciebie krzyżowali, w przewrotności odrzucali, Żeś Syn Boga niepojęty, z Ojcem na wiek wieków święty.
+z miodusza
Aniołowie święci w niebie, * My na ziemi wielbim ciebie, * Boże w Trójcy niepojęty, * Śpiewając Ci: Święty, Święty.
Pełne są nieba twej chwały, * Pełna ziemia i świat cały: * Wszystko jest dziełem twej ręki, * Wszystko ci niesie cześć, dzięki.

Na Benedictus
7. Na krzyżu się ofiarował, * Na ołtarzu się darował; * Tam na wieczne i pewne zbawienie, * Tu na naszej duszy posilenie.
Zbawcę świata adorujmy, Jemu wdzięczność okazujmy. Bo nie dość Mu było krzyża, w Hostii dla nas się poniża. [przybliża]
Na Agnus Dei
8. Baranku, przez Twe zasługi * Zgładź nam grzechów naszych długi; * A my w duszy sobie stanowimy, * Że już nigdy Cię nie obrazimy.
1. O Baranku umęczony, Cały świętą Krwią zbroczony. Moje grzechy to sprawiły i do krzyża Cię przybiły.
2. Ach, żałuję za me złości dla Twej jedynie miłości. Okaż litość mnie grzesznemu żalem szczerym skruszonemu.
+z miodusza (wierszy krzywy)

Na Komunię
9. Pojąć tego nikt nie zdoła, * A przecież Jezus tak woła, * Że tak chce przyjść do serc na mieszkanie, * Przyjdź, mój Jezu, przyjdź zaraz, mój Panie!
Na Ite Missa est
10. Pobłogosław nas, o Panie! * Niech już z nami pozostanie * Łaska Twoja i wszystkie te dary, * Któreś ludziom dał dla tej ofiary
Niechaj łaska Twoja, Panie, z nami zawsze pozostanie, byśmy grzechów unikali, Tobie chwały przysparzali.

[Kefasz]

Na Introit:
Już się zaczyna ofiara,
Która, jak nas uczy wiara,
   Raz się tylko   odprawiła krwawie,
   Teraz, teraz   wznawia się bezkrwawie
Na ten widok męki Pana,
Co jest we Mszy przedstawiana,
   Niech się twarde   serca nasze kruszą,
   Szczerze niech się   do żalu poruszą.
Bo kogóż nie przejmie trwoga
Na wspomnienie śmierci Boga,
   Gdy nas uczył   konając z cierpienia,
   Na krzyż wbity   srodze od stworzenia.
Płaczem dziś Jezu nad Tobą,
Zapłaczmy raczej nad sobą:
   Wszak to, wszak to  nasze grzechy były
   Które, które   Cię tak zamęczyły.
A i teraz gdy grzeszymy,
Na nowo Cię krzyżujemy:
   Co to, co to   za niewdzięczność sroga,
   Wznawiać, wznawiać   krwawe rany Boga.

Na Credo:
Wierzymy w Boga jednego,
Stwórcę i Pana wszystkiego;
   On z miłości   do Swego stworzenia,
   Umarł w męce   dla jego zbawienia.

[śpiewnik ks. Mioduszewskiego podaje]
Wierzę mocno w jedynego,
Boga, Ojca wszechmocnego,
   Który, który   z niczego świat cały,
   Słowem, słowem   stworzył dla swej chwały.
Wierzę i w Syna Bożego,
Jezusa Pana naszego;
   Który, który   dla ludzi zbawienia,
   Dla nas, dla nas   grzesznych odkupienia.
Z Ducha Świętego wcielony,
Z Maryi Panny zrodzony;
   Będąc, będąc   Ojcu równy w Bóstwie,
   Żywot, żywot   wiódł w nędzy, w ubóstwie.
Potem męczon, ukrzyżowan,
Umarł i w grobie pochowan;
   Zmartwych-powstał, i wstąpił do chwały,
   Sądzić, sądzić   skąd przyjdzie świat cały.
Wierzę i w Ducha Świętego,
Z Ojca, z Syna idącego,
   Równej, równej   chwały, równej mocy,
   Z Niego, z niego   mówili Prorocy;
Wierzę w Kościół, w nim zbawienie,
Wierzę grzechów odpuszczenie;
   Czekam, czekam   umarłych wskrzeszenia,
   Chwały, chwały   wiecznej dostąpienia.

Na Offertorium:
Ofiarę kapłan zanosi,
I o miłosierdzie prosi,
   By się dla nas    przebłaganiem stała,
   A nas z Tobą    wiecznie pojednała.

Na Sanctus:
Którzy Ciebie krzyżowali,
w przewrotności odrzucali,
   Żeś Syn, żeś Syn    Boga niepojęty,
   z Ojcem, z Ojcem    na wiek wieków święty.

[śpiewnik ks. Mioduszewskiego podaje]

Aniołowie święci w niebie,
My na ziemi wielbim ciebie,
   Boże, Boże   w Trójcy niepojęty,
   Śpiewając Ci:   Święty, święty, święty
Pełne są nieba twej chwały,
Pełna ziemia i świat cały:
   Wszystko, wszystko   jest dziełem twej ręki,
   Wszystko, wszystko   ci niesie cześć, dzięki.

Na Benedictus:
Na krzyżu się ofiarował,
Na ołtarzu się darował;
   Tam na wieczne   i pewne zbawienie,
   Tutaj naszej   duszy posilenie.
Zbawcę świata adorujmy,
Jemu wdzięczność okazujmy.
   Bo nie dosyć    Jemu było krzyża,
   w Hostji świetej   dla nas się poniża. [przybliża]

Na Agnus Dei:
Baranku, przez Twe zasługi,
Zgładź nam grzechów naszych długi;
   A my w duszy   sobie stanowimy,
   Że już nigdy   Cię nie obrazimy.

O Baranku umęczony,
Cały świętą Krwią zbroczony.
   Moje, moje   grzechy to sprawiły
   i do, i do    krzyża Cię przybiły.
Ach, żałuję za me złości
dla Twej jedynie miłości.
   Okaż, okaż    litość mnie grzesznemu,
   żalem, żalem  szczerym skruszonemu.


Na Komunię:
Pojąć tego nikt nie zdoła,
A przecież Jezus tak woła,
   Że tak chce przyjść   do serc na mieszkanie,
   Przyjdź, mój Jezu,   przyjdź zaraz, mój Panie!

Na Ite Missa est:
Pobłogosław nas, o Panie!
Niech już z nami pozostanie
   Łaska Twoja   i wszystkie te dary,
   Któreś ludziom   dał dla tej ofiary
Niechaj łaska Twoja, Panie,
z nami zawsze pozostanie,
   byśmy, byśmy   grzechów unikali,
   Tobie, Tobie   chwały przysparzali.