O Boże przedwieczny (Msza za zmarłych) [nuty]

[marian7]

Na Introit.
O Boże przedwieczny! - odpoczynek wieczny,
Daj wiernym duszom, - które tam strapienia
Za swe przewinienia - odnosić muszą.

Wielka jest ich męka, - Boć ich Boża ręka
Twa uderzyła, - Która strapionego
Joba cierpliwego - W on czas dotknęła.

Przetóż my o Panie! - Prosimy Cię za nie
Przez Syna Twego: - Skróć onych cierpienia,
Wyzwól ich z więzienia - Tak straszliwego.

Na Graduale.
Twoje słowo święte, - Z ust Twoich przyjęte,
Uczy nas, Panie: - "Że jest rzecz zbawienna,
I Tobie przyjemna, - Modlić się za nie,"

Judasz Machabejski, - Hetman Izraelski,
Mąż znamienity - Posłał wielkie dary
Bogu na ofiary - Za lud pobity.

Któżby tedy tego - Przykładu śledczego
Nie naśladował? - Któżby nad zmarłymi
Bliźniemi swemi - Się nie zmiłował?

Kiedy dobrze wiemy: - Że są takie winy,
Które po śmierci - Zmazane być mogą
Krwią Jezusa drogą, - Tam we wieczności.

Na Offertorium.
Przyjmij tę ofiarę - Na Twoją cześć chwałę,
Panie Boże nasz! - Nad którą zacniejszej,
A Tobie milejszej, - Ofiary nie masz.

Kochany Zbawiciel, - I nasz odkupiciel
Ją ustanowił, - Kiedy Uczniom onym
Na księstwo święconym - "To czyńcie mówił"

Toć to jest ta ista - Ta ofiara czysta,
Jak Prorok mówił: - Że Ci, Boże wszędzie
Oddawana będzie, - Boś ją wyzwolił.

Tę Ci oddajemy, - I ofiarujemy,
Na ubłaganie - Twej sprawiedliwości;
Odpuść we wieczności - Wszelkie karanie.

Na Sanctus.
Święty, święty, święty! - Boże niepojęty,
W Trójcy jedyny! - Zmiłuj się nad nami,
I też nad duszami, - odpuść im winy!

Odpuść im krewkości, - Racz je do radości
Przyjąć łaskawie! - Aby Cię tam czciły,
I wiecznie chwaliły - W niebieskiej sławie.

Po Podniesieniu.
Przed Tobą padamy, - Tobie się kłaniamy,
Boże wcielony! - Któryś w tym momencie
W świętym Sakramencie - Jesteś utajony.

Tu jest żywe ciało! - Co za nas cierpiało
Srogie boleści: - Jest i krew najświętsza,
Co dusze oczyszcza - Od nieprawości.

Niechże ta krew dusze - W czyścu też oczyści,
Od wszelkiej zmazy; - Niechaj nas zachowa
Ta krew Chrystusowa - Od wiecznej skazy.

Na Agnus Dei.
O Boży Baranku! - Najmilszy kochanku!
Panie Jezusie! - Nad utrapionemi
Duszami wiernemi, - Proszę, zmiłuj się!

Usłysz głos serdeczny, - Daj tym pokój wieczny,
Za których Ciebie - Powinniśmy prosić,
I za nie się modlić, - By były w niebie.

Przyczyń się, o Matko! - I Orędowniczko,
U Syna Twego - Jako za duszami,
Tak też i za nami - Wstaw się do Niego.

Otwórz nieprzebrany - Skarb Jezu kochany!
Twych zasług pełny; - Ach udziel im z niego,
Z miłosierdzia Twego, - Odpust zupełny.

Po Requiescant.
Najłaskawszy Panie! - Niechaj się to stanie,
O cośmy prosili; - By jeszcze dziś Ciebie,
Z wybranemi w niebie - Wierni chwalili.

Teraz też za siebie - Przepraszamy Ciebie,
Byś się zmiłował: - Byś nam wszelkie kary,
Wprzód, niż nas na mary - Włożą, darował.

Nakładem Józefa Miecznika w Częstochowie.
Drukarnia T. Nagłowskiego w Częstochowie.

[tomas_wawa]

Wersja z dodatku II do śpiewnika ks. M. M. Mioduszewskiego, 1853 r.

Na Introit.
1. O Boże przedwieczny! * Odpoczynek wieczny, * Daj duszom wiernych; * Które przez cierpienia, * Gładzą przewinienia, * W mękach niezmiernych.
2. Cięższe są ich męki, * Które z Twojej ręki, * Ponosić muszą, * Niżeli owego Joba cierpiącego, * Więc niech Cię wzruszą.
3. Minął czas zasługi, * Same tylko długi * Im się zostały, * Nic już nie wyproszą, * Lecz tylko ponoszą * Ognia upały.
4. Przeti my, o Panie! * Prosimy Cię za nie, * Przez Syna Twego, * Skróć onych cierpienia, * Wyzwól ich z więzienia, * Tak straszliwego.
Na Graduał.
5. Słowo Twoje święte, * Duchem Twym natchnięte, * Uczy nas, Panie: * Że jest rzecz zbawienna, * A Tobie przyjemna, * Modlić się za nie.
6. Judasz Machabejski, * Hetman Izraelski, * Mąż znamienity, * Posłał wielkie dary * Bogu na ofiary * Za lud pobity.
7. I któżby takiego * Przykładu zacnego * Nie naśladował: * Ktoby się nad swemi * Bliźniemi zmarłemi, * Rad nie zmiłował.
8. Albowiem są długi, * Które na świat drugi * Gdy się zostaną, * Zmazane być mogą Krwią Jezusa drogą, * Za nas wylaną.
Na Offertorium.
9. Przyjmij tę ofiarę * Na Twoją cześć chwałę, * Przedwiczny Boże, * Nad którą zacniejszej, * Tobie przyjemniejszej, * Świat mieć nie może.
10. Tę Ci oddajemy * I ofiarujemy, * Na ubłaganie * Twej sprawiedliwości, * Zgładź zmarłych krewkości, * Daruj karanie.
11. Niech przez jej zasługi * Spłacą swoje długi, * Osiędą w niebie, * I tam ze świętemi * Pieniami wspólnemi * Niech chwalą Ciebie.
12. Nam zaś w tym żywocie * Udzielaj przy cnocie, * Łask w obfitości, * A długi co mamy * Niechaj tu spłacamy, * A nie w przyszłości.
Na Sanctus.
13. Święty, święty, święty * Boże niepojęty, * W Trójcy jedyny, * Zmiłuj się nad Twemi * Sługami zmarłemi, * Odpuść im winy.
14. Przebacz ich krewkości, * Racz ich do radości * Przyjąć do siebie, * Aby Cię tam czcili, * I wiecznie chwalili * Z świętemi w niebie.
Po Podniesieniu.
15. Przed Tobą padamy, * I cześć Ci składamy, * Boże wcielony, * Któryś nad pojęcie * W tym tu Sakramencie *Jest utajony.
16. Tyś przez mękę srogą * I krew swoją drogą, * Zbawił świat cały, * Zbawże i cierpiących * W czyszczu zostających, * Przyjm ich do chwały.
Na Agnus Dei.
17. O Boże Baranku! * Dusz ludzkich kochanku, * Drogi Jezusie, * Nad utrapionemi * Duszami wiernemi, * Panie, zmiłuj się.
18. Otwórz nieprzebrany * Skarb Jezu kochany * Twych zasług pełny, * I udziel im z niego * Z miłosierdzia Twego * Odpust zupełny.
19. Ty ich w życiu całem * Karmiłeś swem Ciałem, * By wiecznie żyli, * Przyjm ich więc do siebie, * By się z Tobą w niebie * Stale cieszyli.
20. O Matko jedyna! * Przyczyń się do Syna, * Za cierpiącemi, * Przyspiesz ich zbawienie, * Przygaś ich płomienie, * Umieść z świętemi.
Po Requiescant.
Pieśń: Witaj, Królowa nieba, str. 186.

[Tradycja.Poznań]

      Na Introit
1. O Boże przedwieczny, – Odpoczynek wieczny – Daj wiernym duszom,
– Które tam strapienia – Za swe przewinienia – odnosić muszą.
2. Wielka jest ich męka, – Boć ich Boża ręka – Twa uderzyła,
– Która strapionego – Joba cierpliwego – W on czas dotknęła.
3. Przetóż my, o Panie! – Prosimy Cię za nie – Przez Syna Twego:
– Skróć onych cierpienia, – Wyzwól ich z więzienia – Tak straszliwego!
      Na Graduale.
1. Twoje słowo święte, – Z ust Twoich przyjęte, – Uczy nas, Panie:
– "Że jest rzecz zbawienna – I Tobie przyjemna, – Modlić się za nie."
2. Judasz Machabejski, – Hetman Izraelski, – Mąż znamienity,
– Posłał wielkie dary – Bogu na ofiary – Za lud pobity.
3. Któżby tedy tego – Przykładu ślicznego – Nie naśladował?
– Ktoby nad zmarłymi – Bliźnimi swoimi – Się nie zmiłował.
4. Kiedy dobrze wiemy, – że są takie winy, – Które po śmierci
– Zmazane być mogą – Krwią Jezusa drogą – Tam we wieczności.
      Na Offertorium.
1. Przyjmiéj tę ofiarę – Na Twoją cześć, chwałę, – Panie, Boże nasz!
– Nad którą zacniejszéj, – A Tobie milejszéj – Ofiary nie masz.
2. Kochany Zbawiciel – I nasz Odkupiciel – Ją ustanowił,
– Kiedy Uczniom onym, – Na księstwo święconym – „To czyńcie", mówił.
3. Toć to jest ta ista, – Ta ofiara czysta, – Jak Prorok mówił:
– Że Ci, Boże! wszędzie – Oddawana będzie, – Boś ją wyzwolił.
4. Tę Ci oddajemy, – I ofiarujemy – Na ubłaganie – Twéj sprawiedliwości; –
Odpuść we wieczności, – Odpuść we wieczności – Wszelkie karanie!
      Na Sanctus
1. Święty, Święty, Święty, – Boże niepojęty, – W Trójcy jedyny!
– Zmiłuj się nad nami, – I téż nad duszami; – Odpuść im winy!
2. Odpuść im krewkości, – Racz je do radości – Przyjąć łaskawie!
– Aby Cię tam czciły, – I wiecznie chwaliły – W niebieskiéj sławie!
      Po Podniesieniu.
1. Przed Tobą padamy, – Tobie się kłaniamy, – Boże wcielony!
– Któryś w tym momencie – W Świętym Sakramencie – Jesteś utajony.
2. Tu jest żywe ciało, – Co za nas cierpiało – Srogie boleści.
– Jest i krew najświętsza, – Co dusze oczyszcza – Od nieprawości.
3. Niechże ta krew dusze – W czyscu téż oczyści – Od wszelkiéj zmazy;
– Niechaj nas zachowa – Ta krew Chrystusowa – Od wiecznéj skazy!
      Na Agnus Dei.
1. O Boże Baranku, – Najmilszy kochanku, – Panie Jezusie!
– Nad utrapionemi – Duszami wiernemi, – Proszę, zmiłuj się!
2. Usłysz głos serdeczny; – Daj tym pokój wieczny, – Za których Ciebie
– Powinniśmy prosić – I za nie się modlić, – By były w Niebie.
3. Przyczyń się, o Matko, – I Orędowniczko, – U Syna Twego
– Jako za duszami, – Tak téż i za nami – Wstaw się do Niego!
4. Otwórz nieprzebrany – Skarb, Jezu kochany, – Twych zasług pełny; 
– Ach! udziel im z Niego – Z miłosierdzia Twego – Odpust zupełny.
      Po Requiescant.
1. Najłaskawszy Panie! – Niechaj się to stanie, – Cośmy prosili;
– By jeszcze dziś Ciebie – Z wybranymi w Niebie – Wierni chwalili!
2. Teraz téż za siebie – Przepraszamy Ciebie, – Byś się zmiłował,
– Byś nam wszelkie kary – Wprzód, niż nas na mary – Włożą, darował.

"Szczeble do nieba" Teofil  Klonowski 1869, pieśń 407, str 997
W załączniku melodia z Klonowskiego, MIDI, nuty PDF i MuseScore spakowane w archiwum ZIP.