Na Introit.
Na Twe słowo się zbliżamy * Do ołtarza Twego,
Jako dzieci przybiegamy * Tu do Ojca swego:
Sam nas wołasz miłościwie, -
My ku Tobie pojętliwie
Zmysły, serca nawracamy, * Głosu Twemu otwieramy,
Głosu Twemu, wiernie otwieramy.
Na Gloria.
Chwałę, dzięki, cześć składamy * I uszanowanie;
Moc i dobroć wysławiamy * Twą, wszechmocny Panie!
Ty nam dajesz od poczęcia
Ciało, duszę, dar pojęcia;
Ty świat żywisz, utrzymujesz, * Wszystkim rządzisz, zawiadujesz,
Wszystkim rządzisz, wszystkim zawiadujesz.
Na Graduale.
Nauka Syna Twojego * Jest drogą i drzwiami,
Do królestwa niebieskiego, * Zmiłuj się nad nami;
Użycz ku słuchaniu chęci,
Wyrysuj nam to w pamięci:
Że słowa Twego czyniciel, * Jest prawdziwy Twój wielbiciel,
Twój prawdziwy i wierny wielbiciel.
Na Credo.
Wierzę, że Twój Duch, o Boże! * Wzmacnia, posiłkuje.
Nasza krewkość co nie może, * Dobre w nas skutkuje:
Że na słowo Twoje Panie!
Ciało me z grobu powstanie.
A duch mój zaś z nim złączony, * Wiecznie będzie pocieszony,
Wiecznie będzie w niebie pocieszony.
Na Offertorium.
W świętej utwierdzem wierze * Przedstawiamy sobie
Śmierć Jezusa w tej ofierze, * Dając pokłon Tobie.
Przyjmij, Panie! to z miłości
Jako zastaw cnej wdzięczności;
Niech wskrzesi z snu grzechów ludzi, * Żal serdeczny w nich niech wzbudzi,
Żal serdeczny żal za grzechy wzbudzi.
Przyjmij łaskawie te dary, * Bądź nam miłościwy
Dla tej najświętszej ofiary, * Ojcze dobrotliwy!
Niechaj najdroższa krew Jego
Zgładzi grzechy ludu Twego;
Niechaj żywot wieczny mamy, * Pokłon i pienie dawamy,
Pokłon Tobie i pienie dawamy.
Na Sanctus.
Zaśpiewajmy: Święty, święty, * Bóg jest od wieczności,
Święty jest i niepojęty * W cudach swej wielkości,
Twoja wielka, Boże, siła
Jednem słowem wystawiła,
Wszelkie świata wspaniałości * Służyć Panu wszechmocności,
Służyć Panu Bogu wszechmocności.
Po Podniesieniu.
Aniołowie Tobie, Boże, * Kłaniają się w niebie,
Lecz i nędzny grzesznik może * Zbliżyć się do Ciebie;
Grzesznik, chociaż zawiniony,
Jest u Ciebie poniżony,
Gdy szczerze za grzech żałuje, * W łaskę zaś Twą obfituje.
W łaskę zaś Twą pierwszą obfituje.
Na Agnus Dei.
Tyś Bogiem wielkiej litości, * Ojcem darującym
Dziatkom Twoim wszelkie złości * Za nie żałującym.
Odpuść nam też miłosiernie
Grzechy, daj, żebyśmy wiernie
Potem wolą Twą pełnili, * Serca nasze poświęcili,
Serca nasze Tobie poświęcili.
Byśmy godnie pożywali * Krwi i Ciała Twego,
Wdzięcznym sercem rozmyślali * Coś dla nas każdego
Uczynił z wielkiej miłości,
Gdyś umarł za nasze złości,
Jezu, Zbawicielu! drogi, * Przez mękę i krzyż Twój srogi,
Przez mękę Twą, i przez krzyż Twój srogi.
Na Ite Missa est.
Błogosław, Boże łaskawy! * My prosimy Ciebie,
Daj nam łaskę do poprawy, * Ratuj nas w potrzebie;
Dla tej najświętszej ofiary,
Odwróć od nas wszelkie kary;
A potem na wieki Ciebie, * Boże! oglądamy w niebie,
Boże, niechaj oglądamy w niebie.
Melodja jak: W Twej świątyni, w dodatku Śpiewnika Krakowskiego 679.
Nakładem Józefa Miecznika w Częstochowie.
Drukarnia T. Nagłowskiego w Częstochowie.
