Witaj krynico dobra wszelakiego [nuty]

Zaczęty przez knrdsk1, 07-07-2007, 09:05:20

Poprzedni wątek - Następny wątek

knrdsk1

Śpiewnik Wrocławski 1865

Pieśni o Sercu Pana Jezusa
Pieśń IV.

Melodyja jak: Bądź pozdrowiona, lub: O któréj berła.

   Witaj krynico dobra wszelakiego,
Najmilsza rano Serca Pana mego;
Rozpal oziębłe serce me miłością
I napełnij je niebieską słodkością.
   Zdarz to ażebym w tym wygnaniu świata,
W Tobie zostawał przez me wszystkie lata:
Serce Jezusa włocznią otworzone!
Niechaj przy śmierci w Tobie mam obronę. 
   O rano święta, rano uwielbiona!
Bądźże na wieki od nas pochwalona;
A przez wylaną dla mnie krew i wodę,
Daj w utrapieniu pomoc i ochłodę. 
   Posilaj tą krwią w siłach zemdlonego,
A wodą obmyj grzéchem zmazanego:
Ażebym nie wpadł kiedy piekielnemu
W paszczekę srogą smokowi strasznemu. 
   Rano najsłodsza boku Pana mego,
Źródło miłości i dobra wszelkiego;
Zaléj proszę Cię, krwi Twojéj potokiem
Męki czyszczowe, niech świętym widokiem: 
   Twéj Boskiéj chwały będą uraczeni,
Przez Twe zasługi z czyszcza wybawieni,
Błogosław wszystkim którzy Cię miłują,
Którzy Twe Serce wsławiać usiłują: 
   A ja przed Tobą z tém się protestuję,
Że Cię chcę kochać, i to zapisuję
Na sercu mojém, niechcąc nic inszego
W niebie, na ziemi, prócz Ciebie samego. 
   Odbierz mi wszystko, co mam przyjemnego,
Karz na tym świecie; dość szczęścia mojego,
Gdy mi dasz serce; pełne Twéj miłości,
Nadto nie żądam lepszéj pomyślności. 
   O to Cię tylko proszę Boga mego,
Nie oddalaj mnie od serca Twojego;
Tu me dziedzictwo, tu moje mieszkanie,
Niech będzie póki wolna nie zostanie 
   Dusza od ciała; w którém tęskni sobie,
Pragnąc być wolną, by spoczęła w Tobie.
Przytul mnie Jezu do serca Twojego,
Z tém żyć i umrzeć, pragnę z serca mego. 

V. O Najświętsze Serce Jezusa miłego,
R. Uczyń nas godnemi dobra niebieskiego.
V. Panie wysłuchaj modlitwy nasze R.
A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

                            Módlmy się:
    Najmiłosierniejszy Jezu Zbawicielu nasz! prosimy Cię pokornie, przez Serce Twoje Najsłodsze, zawsze nad nędzą naszą litujące, ulituj się nad naszém sercem, które jakoś stworzył, dla samego siebie, tak nie może bydź spokojne, poki nie odpocznie w Tobie; uczyń nam tę łaskę, abyśmy naśladując Twojéj cichości i pokory, według Serca Twojego, godnemi znaleźć się mogli, i Tobie nadewszystko, i we wszystkim pragnęli się podobać, po wszystkie dni żywota naszego.     R. Amen.

Maximilianus

Nuty do pieśni (za: Melodye do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego. Ułożone do grania na organach i śpiewania na cztery głosy. Pelplin 1907):