NA INTROIT.
Co nam nakazuje nasza wiara,
Jest między inszemi i ta Ofiara:
Którą Bóg Syn, dla naszych win,
Na krzyżu sprawował aż do trzech godzin.
Tę dziś odnawiamy z tym Kapłanem,
Przed Tobą o Boże! najwyższym Panem.
Kyrie elejson, Chryste elejson,
Z serc naszych wstępuje przed Twój święty tron.
Przed tym twoim tronem upadamy,
I dzięki uprzejme tobie składamy:
Za stworzenie, odkupienie,
I przez łaskę twoją nas poświęcenie.
NA GLORIA.
Już na wysokości Bogu chwała,
Z narodzin Chrystusa Pana się stała:
A nam dany, pożądany
Pokój na ziemi, niech trwa nieprzerwany.
Baranku niewinny, który znosisz
Grzechy świata, i za nas Ojca prosisz:
Ach zmiłuj się, prosimy cię;
Z Ojcem i z Duchem twym, wychwalamy cię.
PRZED EWANGELIĄ.
Oświeć nas o Panie! słowem twojem,
Któreś nam zostawił w kościele swoim;
Tak pisanem, jak podanem,
Od zborów kościelnych za prawe znanem.
Przez Proroków najprzód nam mówiłeś,
Przez różnych sług twoich nas oświeciłeś:
Wreszcie nową, Syn twój mową
Ogłosił i dał nam, Ewangelią. [ę]
NA CREDO.
Wierzymy o Panie! coś objawił,
Żeś niebo i ziemię z niczego sprawił:
Żeś twojego Jedynego
Syna, dla zbawienia zesłał naszego.
Wierzymy, że twój Syn z Panny czystej,
Przyjął człowieczeństwo dla nas ludzi: z tej
Narodzony, umęczony
Pod Piłatem na krzyż był zawieszony.
Że z grobu zmartwychwstał dnia trzeciego,
I z nieba nam zesłał Ducha świętego:
Ducha tego, prawdziwego,
Co z nim i z Ojcem jest Bóstwa jednego.
Wierzymy i Kościół jeden, święty;
Który jest po całym świecie przyjęty:
Win zgładzenie, ciał wskrzeszenie,
Żywota wiecznego odziedziczenie.
NA OFFERTORIUM.
Przyjmij od nas Panie, te ofiary
Chleba i wina, jak twe własne dary;
Z których prawa duszy strawa,
Bo Ciało i Krew twa, dla nas się stawa.
Nikt już o tem wątpić ani może,
Boś nas nieomylny upewnił Boże,
Tak cudami, jak łaskami,
Których w Sakramencie tym doznawamy.
NA SANCTUS.
Pozwólcie o święci Aniołowie,
Którzy też jesteście nasi Stróżowie;
Niech wraz z wami, zaśpiewamy:
Święty, święty, święty, Pan z zastępami.
Zastępami twemi otoczony,
O Boże Sabaoth! bądź pochwalony:
Niech cię znają, niech kochają,
Niech wszelkie stworzenia pokłon oddają.
Zmiłuj się też Panie nad owemi,
Co nam są przeciwni błędami swemi:
Do uznania, przyjmowania
Prawdy nakłoń, i do błędów składania.
PO PODNIESIENIU.
Ten, co był na krzyżu zawieszony,
Ten sam jest w Hostyi tej utajony:
Bóg wcielony, uwielbiony,
I mnóstwem Aniołów Swych otoczony.
Na krzyżu Bóstwo twe utajone,
Tu i człowieczeństwo jest zasłonione:
To oboje, lubo dwoje,
Jednym Panem jest przez złączenie swoje.
Niech więc ustępuje zakon stary,
Daleko przedniejsze są te ofiary,
Które nowy, Chrystusowy
Kościół Bogu daje, według swej wiary.
NA AGNUS.
Ten co się na krzyżu ofiarował,
W podobieństwie chleba nam się darował:
By, ognistem sercem czystem
Przejęty, obdarzył życiem wieczystem.
Tego gdy już kapłan sam pożywa,
Od nas też duchownie pożywan bywa:
Według miary, naszej wiary,
Hojnie nas zbogaca swojemi dary.
Już więc serca nasze otwierajmy,
Na przyjęcie Pana usposobiajmy;
Żeby sobie, w nich jak w żłobie,
Albo jak po śmierci spoczywał w grobie.
Tym niebieskim chlebem posileni,
Tym napojem Pańskim już pokrzepieni;
Nie wątpimy, że zwalczymy,
Ciało, świat, z pokusami czartowskiemi.
NA PRZEŻEGNANIE.
Kończy się ofiara ta bezkrwawa,
Którąśmy oddali już według prawa:
Więc klękajmy, odbierajmy
Żegnanie, i Panu się polecajmy.
Niech Ojciec, Syn, i Duch, Bóg jedyny,
Darowawszy już nam wszelakie winy;
Błogosławi, i to sprawi,
Byśmy czynili, co nas wiecznie zbawi. Tekst za: Śpiewnik Kościelny(...) Kraków 1838
Dostateczny Śpiewnik(...) Gliwice 1880
