+ za śpiewnikiem ks.J.Siedleckiego, wydanie siódme, Kraków 1918
Otoczon świetnem gronem Aniołów, dziwiąc triumfem świat cały ; spośrodka wiernych Swych Apostołów wzniósł się do nieba Pan chwały.
Płakał i bolał nad grzesznym ludem, Nim prawdę w sercach odrodził, Nim zgładził grzechy okupu cudem, I ludzi z Bogiem pogodził.
Wraca do Ojca, jako Syn prawy, Słowo Przedwieczne Bóg wielki, By Go na tronie mocy i sławy Wielbił i kochał duch wszelki.
Wraca, lecz jeszcze zstąpi w swietności Z berłem i rózgą w Swej dłoni W dniu ostatecznym: ukarze złości, dobrych skroń wieńcem osłoni.
Zlituj się, Boże, nad dziećmi Swemi Tyś prawdą najczystszej wiary, Tobie moc dana na niebie, ziemi! Ześlijże na nas Swe dary.
Rządź Twym Kościołem, zwiększaj go, Panie! Broń nas od grzechowej skazy. Niech wierność, zgoda wśród nas zostanie I bojaźń Twojej obrazy.
Melodia wg: "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=1189.0)
Druga melodia, również wg: "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=1189.0)