Chwalmy Boga Wszechmocnego [mp3] [nuty]

Zaczęty przez TomekBaranek, 12-07-2007, 22:18:10

Poprzedni wątek - Następny wątek

TomekBaranek

1. Chwalmy Boga Wszechmocnego,
że nam dał Syna Swojego,
Najmilsze nasze kochanie,
grzesznym na poratowanie.

2. Jegoż Matkę czcić nam trzeba,
zdrowaś Panno, Pani nieba,
Szczęśliwaś Panno nad inne,
Twoja cześć po świecie słynie.

3. Onać miła wieść nastała,
gdyś Anioła wysłuchała;
Za Matkę Bogu zmówiona,
o godność niewysłowiona.

4. Toż Elżbiecie Bóg objawił,
przeto mówi: któż mi sprawił,
Że Ty mnie Bogarodzica
nawiedzasz, jam służebnica.

5. O Maryjo, o Królewno!
Z Tobą nikt nie stanie równo,
Przy tronie Boskim z prośbami,
Ty się zawsze módl za nami.

6. Aby dobroć Syna Twego
zjednała u Ojca Jego,
Byśmy w niebo się dostali,
wiecznej radości doznali.

T. Flasza, Śpiewnik Kościelny Katolicki etc.Pieśni Adwentowe, Kraków 2001, s.10
Melodia do posłuchania: http://piesni-nabozne.tumnus.info/chwalmyboga.html

Jest to pieśń o tajemnicach różańca. W tzw. 'Śpiewniku Wrocławskim', w wydaniu z 1890 r., które posiadam, znajduje się więcej zwrotek. Postaram się umieścić je tu wkrótce.

knrdsk1

#1
Tomku, z tego co widziałem w innych wpisach, to jest inne wydanie "Dostatecznego" - dołącz go proszę do "Naszych Śpiewników" pod osobną pozycją, albo opisz go jakoś pod "Wrocławskim"

TomekBaranek

Oto zapowiedziany wyżej tekst:

Chwalmy Boga Wszechmocnego, - Że nam dał Syna swojego,
Najmilsze nasze kochanie, - Grzesznym na poratowanie.

Jegoż Matkę czcić nam trzeba, - Zdrowaś Panno, Pani nieba,
Szczęśliwaś Płodem nad inne, - Twoja cześć po świecie słynie.

Onać miła wieść nastała, - Gdyś Anioła wysłuchała:
Za Matkę Bogu zmówiona, - O godność nie wysławiona!

Toż Elżbiecie Bóg objawił, - Przeto mówi: któż mi sprawił,
Że Ty mnie Boga-Rodzica – Nawiedzasz jam służebnica.

O przesławny święty żłobie, - Utaiłeś Boga w sobie:
Panaś Panno tam powiła, - A Panieństwaś nie straciła.

Poniosłaś Go do kościoła, - Prawo Boże pełniąc zgoła,
Ofiarę Ojcu wiecznemu, - Światło ludowi nędznemu.

W lat dwanaście straconego, - Nalazłaś Syna miłego:
Choć przeszedł mądre doktory, - Wszakżeć się dał w moc pokory.

Ciernie Panno Twych żałości – Nastąpiło, gdy ze mdłości
Syn Twój Krwią spłynął w Ogrójcu, - Upadając Bogu Ojcu.

Wedle słupa przywiązany, - Był sromotnie katowany;
Wycierpiał za nas karanie, - Przez niezmierne zmiłowanie.

Jeszcze nad nim kat zbytkował, - Gdy Go cierniem koronował;
Bił trzciną Głowę zbitemu, - Dał policzek uplwanemu.

Potem na śmierć srogą dany, - Wyszedł z łotry poczytany;
Wziął krzyż na ramię zemdlone, - Szło na dziw miasto szalone.

Widząc Panno zabitego, - Dotkniesz z boku Serca Swego,
Mówiąc: ach! Synu mój miły, - Toć ustały we mnie siły.

Gdy zaś powstał dnia trzeciego, - Straż poczuła możność Jego;
Twój smutek zmienił w wesele, - Nagrodził w prześlicznem ciele.

Pożegnał się potem z Tobą, - Czystą duszę biorąc z Sobą;
Wstąpił do nieba w obłoku, - Siadł po prawym  Ojca boku.

Ztamtąd Ucznie Swe tęskliwe – Stwierdził, i serca lękliwe,
Przez Ducha Swego Świętego, - Swym najmilszym zesłanego.

Twą tęskliwość też nagrodził, - Gdy Cię Matko zaprowadził,
Z ciałem nad chóry Anielskie, - Nad wszystkie duchy niebieskie.

Tam przy Boskim tronie Jego – siedząc ratujesz nędznego;
Nieba i ziemi Królową – Słynąc nad pychę czartową.

O Maryo! O Królewno! - Z Tobą nikt nie stanie równo,
Przy Tronie Boskim z prośbami, - Ty się zawsze módl za nami!

Miła Panno, żeś tak można, - Niech na sobie tego dozna
Każdy w to Bractwo wpisany, - Aby nie był wymazany.

Aby dobroć Syna Twego – Rozważając i trud Jego,
Po tej tak miłej robocie, - Świętował w wiecznej Sobocie.


knrdsk1


knrdsk1


knrdsk1

#5
Melodia wg "Melodii do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego" (Śpiewnika Pelplińskiego)
Tekst wg Śpiewnika Pelplińskiego jest w zasadzie taki sam, jedynie w ostatniej zwrotce jest nie "Aby dobroć Syna Twego" lecz "Ale dobroć Syna Twego"

Jantek_gall

Chwalmy Boga wszechmocnego, że nam dał Syna swojego,
Najmilsze nasze kochanie, grzesznym na poratowanie.

Jegoż Matkę czcić nam trzeba, Zdrowaś Panno, Pani nieba;
Szcześliwaś Panno nad inne, Twoja cześć po świecie słynie,

Onać miła wieść nastała, gdyś Anioła wysłuchała;
Za matkę Bogu zmówiona, o godność niewysławiona!

Toż Elżbiecie Bóg objawił, przeto mówi: któż mi sprawił,
Że ty mnie Bogarodzica nawiedzasz, jam służebnica.

O Maryjo! O królewno! Z Tobą nikt nie stanie równo,
Przy tronie Boskim z prośbami,Ty się zawsze módl za nami.

Miła Panno żeś tak można, niech na sobie tego dozna,
Każdy w to bractwo wpisany, aby nie był wymazany.

Aby dobroć Syna Twego rozważając i trud jego
Po tej tak miłej robocie, świętował w wiecznej Sobocie

knrdsk1

#7
Wątek tej pieśni przeniosłem z działu pieśni adwentowych, bo tam umieszczały ją X.M.M.Mioduszewski, Śpiewnik Wrocławski 1865 oraz "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy. Natomiast Śpiewnik Pelpliński zamieszcza go jako pieśń ku czci NMP Różańcowej i tak chyba najlepiej ją pozostawić, zaś w dziale adwentowym i kolęd kościelnych (bo i tam czasem ją umieszczano) pozostawiłem wątki przekierowujące do niniejszego działu.