Boże, z Twoich rąk żyjemy,
Choć naszemi pracujemy;
Z Ciebie plenność miewa rola,
My zbieramy z Twego pola.
2. Wszystko Cię, mój Boże! chwali;
Aleśmy i to poznali,
Że najmilszą Ci się zdała
Pracującej ręki chwała.
3. Co rządzisz ziemią i niebem,
Opatrz dzieci Twoje chlebem;
Ty nam daj urodzaj złoty.
My Ci dajem trud i poty.
4. Kiedyś przyjdziem na godzinę,
Gdy kończąc ziemską gościnę,
Z Łazarzem po naszym zgonie
Odpoczniemy na Twem łonie.
(za: Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych. Ułożył Karol Miarka, Mikołów-Warszawa, 1911)
5. Niech Cię Panie wszystko chwali,
Tyś chciał byśmy pracowali;
Podlegli z Twego wyroku,
Pracujemy w świt do zmroku.
6. Godnym jest ten Twojej kary,
Kto gnuśnie grzebie Twe dary,
Z których człek użycia Panie,
Zda Ci w sądzie rachowanie.
7. Racz nam dać, o Boże miły,
Serce dobre, krzepkie siły,
Pokój, rządy sprawiedliwe,
Po zgonie życie szczęśliwe.
Boże! z Twoich rąk żyjemy, * Choć naszemi pracujemy,
Z Ciebie plenność miewa rola, * My zbieramy z Twego pola
Wszystko Cię, mój Boże! chwali, * Aleśmy i to poznali,
Że najmilszą Ci się zdała * Pracującej ręki chwała.
Co rządzisz ziemią i niebem, * Opatrujesz dzieci chlebem,
Tyś nam dał urodzaj złoty, * My Ci dali trud i poty.
Na Cię każde ludzkie oko * Pogląda w niebo wysoko;
Twoja hojna ręka daje * Ludziom hojne urodzaje.
Nie dla tego owoc mamy, * Iże role uprawiamy,
Ty co dajesz pomnożenie, * Wyżywiasz wszelkie stworzenie.
Cośmy rękami wysiali, * Na wozach my sprowadzali,
Za to Ci dziś dziękujemy, * Cześć i chwałę oddajemy.
Jest to Twoja święta wola, * Byśmy tego, cośmy z pola
Latoś szczęśliwie zebrali, * Na Twą chwałę używali.
Więc tak używać będziemy, * Dopóki tutaj żyjemy,
Ty pobłogosławisz dalej, * A my będziem pracowali.
A kiedy wszystko ustanie * Nasze w świecie pracowanie,
Niech weźmiemy z Twej litości, * W nagrodę wiecznej radości.
V. Panie! Ty otwierasz szczodrobliwą rękę Twoją,
R. I nasycasz wszystko, co żyje, pociechą.
V. Błogosław, duszo mja! Pana,
R. I nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw Jego.
V. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze,
R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wszechmogący Boże, Ojcze wszystkiego stworzenia; otworzyłeś miłosiernie rękę Twoją szczodrobliwą, na nas, lud Twój, jako trzodę Twoją wierną; racz nam dać, aby serca nasze były urodzajną rolą; niech godne owoce pokuty i obfity cnót świętych urodzaj wydawają, abyśmy w dzień powszechnego żniwa pokazali się wyborną pszenicą Twoją, abyś nas do gumien niebieskich zgromadził. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
Pieśń na podziękowanie za żniwo.
Medya: Kiedy ranne wstają zorze
Dostateczny Śpiewnik Kościelny i Domowy.
Wydanie siódme, Drukiem Teodora Zalewskiego w Gliwicach. 1892.
Dokładnie ten sam tekst pieśni i modlitwy podaje K. Żmijka. Kancyonał mniejszy.
W moim śpiewniku (Droga do Nieba) ta pieśń ma nuty takie jak do pieśni: ,,O nasz Jezu najłaskawszy" i wiele innych pieśni.
X.M.M.Mioduszewski (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,353.0.html) podaje melodię jak do "Kiedy ranne wstają zorze" ( http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,746.0.html );
natomiast "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,1189.0.html) zamieszcza poniższą własną melodię: