Wykrzyknijmy wiwat Panu zrodzonemu [nuty]

[Mira]

Wykrzyknijmy wiwat Panu zrodzonemu,
W Betlejem na sianku w żłobie złożonemu.
Hej wiwat, wiwat, wiwat nasz Panie,
Niech Ci będzie wdzięczne to nasze śpiewanie.

Boś Ty Bóg prawdziwy, Syn Ojca Wiecznego
Stałeś się człowiekiem dla człeka grzesznego:
Hej wiwat, wiwat, wiwat, gdy się tak dzieje,
Ty Ojców w otchłaniach wypełniasz nadzieje!

Stałeś się człowiekiem, byśmy nie zginęli,
W czartowskich kajdanach wiecznie nie jęczeli.
Hej wiwat, wiwat, wiwat, niech Cię to chwali,
Gdyśmy narodzenie Twoje oglądali!

Jakże, Wielki Boże, zbytnia miłość Twoja,
Którą dla wiecznego świadczysz nam pokoja!
Grzesznik zaś Tobie, Wszechmocny Boże,
Czymże taką łaskę odwdzięczyć może?

Dosyć miłość Twoją jawnie pokazujesz,
Gdy tyle przykrości dla nas podejmujesz:
Ej jeszcze, jeszcze, jeszcze to mało,
Dla człeka z miłości wszystkie dajesz ciało.

Dziwno mi to jednak, Zbawicielu drogi,
Że ubogo leżysz na taki mróz srogi:
Ej nie dziw, nie dziw z ubóstwa Mego,
Bom wszystko dla człeka wydał grzesznego.

Czemuż tedy płaczesz? Czyli Ci żal tego,
Iżeś się narodził dla człeka grzesznego?
Ej, płaczę, płaczę, płaczę dlatego,
Że umrę dla grzechu Adamowego.

Ale wielki Panie, wielkie to są dziwy,
Że Cię człek nie przyjął w kącik osobliwy!
Ej, tak złość ludzka bardzo zawzięta,
Ledwie mnie przyjęła między bydlęta.

Nie masz ci dworzanów, aby Ci służyli,
Przy tym twardym żłobie, aby Cię cieszyli?
Ej nie masz, nie masz, nie masz tylko Maryja,
I Józef, który Go siankiem uwija.

Na tak ciężkim mrozie drżysz bez podściółeczki
Nie masz się czem zagrzać, nie masz kąpiołeczki,
Ej nie masz, nie masz, nie masz sam osioł z wołem,
Swą parą chuchając, grzeją Cię społem.

Czymże Tobie, Jezu, za to odwdzięczymy?
Czem Ci za tak wielką miłość nagrodzimy?
Ej nie, nie, nie, nie, nie pragnę więcej,
Serca i miłości pragnę człowieczej.

Więc ja Jezu Ciebie, dla Twojej wygody
Przyjmuję do serca, mojego gospody.
Hej wiwat, wiwat, wiwat Anieli,
Niech się całe niebo dzisiaj weseli!

Tam Ci czystą duszę będę ofiarował,
W miłości afektach będę Cię lokował:
Hej wiwat, wiwat, wiwat moje wnętrzności,
Kiedy sam Zbawiciel się w nich rozgości!

Bądźże za to, Jezu, wiecznie pochwalony,
Iżeś dla nas grzesznych ludzi narodzony:
Hej wiwat, wiwat, Panu nowemu,
Z Przeczystej Dziewicy narodzonemu!

[MaciejKalita]

Nuty wg x. M.M. Mioduszewskiego