T.: Zygmunt Bukowski
1. Witaj sławiona Trąbkowska Pani
Przez Papieża rodaka koronowana;
Błyszczysz w tym złotym klejnocie
Jak perły rosy słonecznego rana.
2. Tu przed Tobą i Twym Synem
Taki spokój w duszy trwa
Jak na podniesienie słońca,
Gdy Bóg nowy dzień nam da.
3. Nic bez Ciebie, wszystko z Tobą,
Boś Ty drogą pewną z dróg,
Co nam wskazał do niebiosów
Nasz odwieczny dobry Bóg.
4. Gdy Herody rozwścieczone
Biją gromem w nasze ściany,
Ty osłaniasz je swym płaszczem,
Choć zadają Tobie rany.
5. Ty w papieskich tu koronach
Lśnisz jak gwiazda nad stajenką,
Która z niebios przy Wigilii
Wszystkim świeci nam w okienko.
6. W polach jesteś nam pszenicą,
A na miedzy macierzanką,
W Sanktuarium tym Królową,
A w zmaganiach nam Hetmanką.
7. Jesteś także zielną, siewną,
Urodzajem żyznych niw
I pogodą najpewniejszą
W czasie naszych złotych żniw.
za: Ks. Michał Jagosz, Pieśni Sanktuariów Maryjnych, Calvarianum, 1997.
