Szczeble do nieba, 1867, tom IIPieśń o ŚŚ. Patronach Polski
Pieśń 591.1. Wysokich niebios wysocy panowie,
Słabego świata możni Patronowie:
Ratujcie nędznych, ratujcie, prosimy,
Bo bez ratunku waszego zginiemy.
2. Spojrzyjcie na nas od tronu Pańskicgo,
Nachylcie ucha ku nam łaskawego,
Utulcie serce Boga rozgniewane,
Wstrzymajcie strzały gniewu hartowane.
3. Wszystkich pospołu pokornie wzywamy,
Których królestwa opiekunmi znamy:
Przeciet nam kiedy ubłagacie Boga,
Niech pokój wróci a ustąpi trwoga.
4. Nad wszystkie jcdnak oraz przed wszystkiemi
Błagamy Cicbie, święta nad świętemi,
Maryja, Matko Boga i sędziego,
Przejednaj Syna długo gniewliwego.
5. Pomniéj, żeś naszą, Panią się mieniła,
Czemuś Twe sługi teraz opuściła?
Oto, że nazbyt bezpiecznie grzcszymy,
A tem opiekę niebieską, tracimy.
6. Ufajmy jednak, Matka to litości,
Przyjmiéj pokornych do Swéj łaskawości:
Przyjmiéj nas, przyjmiéj, u nóg Twych wołamy,
Spraw, niechaj przez Cię Boga ubłagamy. Amen.
