1. Gdy słońce zajdzie nad naszą ziemią, Niebiański ranek zaświta nam, Przyjdzie kres wszystkim troskom, cierpieniom, Gdy słońce zajdzie u niebios bram.
2. Gdy słońce zajdzie, nieba jasnego, Chmury, ni burze nie zaćmią już. O, dniu radości, szczęścia wiecznego, Gdy słońce zajdzie wśród rajskich zórz!
3. Gdy słońce zajdzie, Bóg mnie powita; „O sługo dobry, skończyłeś bieg.” Ma grzeszna przeszłość łaską zakryta, Gdy słońce zajdzie za tamten brzeg.
