PIEŚŃ VI.
1. Oto głos jasny powstaje, co ciemnościom wszyst-
kim łaje, i czujmy spać się już nie godzi, z nieba Zba-
wiciel przychodzi.
2. Już myśl obudźmy z gnuśności, zranioną od nie-
czystości, oto nowe światło wschodzi, chcąc wszystko
znieść co nam szkodzi.
3. Baranek z nieba jedyny, idzie nasze gładzić winy,
wszyscy odpust wołajmy, a łzami się zalewajmy.
4. Że kiedy powtóre przyjdzie, gdy wszystek świat
strach obejdzie, nie karząc nas za złe sprawy, aby nas
bronił łaskawy.
5. Cześć, chwała władza Ojcowi, i przedwiecznemu
Synowie, i z Duchem Świętym spółecznie, niechaj nie
ustanie wiecznie, Amen.
Za:
Kantyczki, 1868
