Chwała Bogu w wysokości, z niniejszej uroczystości,
Dzisiaj święcą się gromnice dla przedziwnej tajemnicy.
Dziś z świecą w kościół wchodziła Marya z tym, co zrodziła,
By Bogu ofiarowała, to co najdroższego miała.
Dziś dla przykładu naszego, nie mając brudu żadnego,
Pełni prawo oczyszczenia, czystsza nad wszelkie stworzenia.
Dziś palimy owe świece, które w zgon dadzą nam w ręce;
Abyśmy i w świetle żyli, i w świetle z świata zchodzili.
Dla tegoćto gdy nas chrzczono, świece także zaświecono,
Byśmy wiarą oświeceni, grzechowych się strzegli cieni.
Świeca jest Trójcy obrazem – knót, wosk, światło, jedno razem;
Świeca do obrządków wiele, zawsze potrzebna w kościele.
Ogień świecy Bogu miły, ogień krzepi ludzkie siły,
Świeca cienie nocne spędza, gromnica czarta odpędza.
Żyjmyż w cnotliwej światłości, strzegąc się grzechu ciemności;
Byśmy, gdy będziem konali, jasność nieba oglądali.
Dzisiaj więc prośmy Maryi, byśmy doznali łaski Jej,
W życiu, a najbardziej w zgonie, by nam była ku obronie.
Abyśmy za Jej pomocą, zdjęci śmiertelną niemocą,
Gromnicą czarta zgromili, szczęśliwie życie skończyli.
