Grzechem Adama ludzie uwikłani [mp3] [nuty]

Zaczęty przez knrdsk1, 27-05-2007, 15:16:02

Poprzedni wątek - Następny wątek

knrdsk1

Śpiewnik Pelpliński

     Grzechem Adama ludzie uwikłani, * Wygnani z raju,
wołali z otchłani: * Spuśćcie niebiosa deszcz na ziemskie
niwy * I niech z obłoków zstąpi Sprawiedliwy.
     Błąkał się człowiek wśród okropnéj nocy, * Bolał, i nikt
go nie wspomógł w niemocy, * Póki nie przyszła z wiekami
żądana * Z Judzkiéj krainy Panna zawołana.
     Ona pokorą i oczy skromnemi * Boga samego ściągnęła
ku ziemi, * Że, którego świat nie objął wielkości, * Tego
panieńskie zamknęły wnętrzności.
     Kiedy z obłoków Pan do nas zstępował, * Świat, jak
rozległy, człowieka szanował, * Człeka, przed którym napotem
zginano * Niebieskie, ziemskie, piekielne kolano.
     Nie naszą jaką zasługą ściągniony, * Miłość Go sama
wiodła w ziemskie strony; * Wziął ciało ludzkie, z niém ból,
niedostatki, * Zbratał się z nami, był Synem u Matki.
     Dajmyż Mu za to dzięki, zborze wierny, * Że kochając
nas był nam miłosierny; * I wznosząc ręce ku niebu jasne-
mu * Śpiewajmy chwałę Bogu najwyższemu. Amen.

TomekBaranek

#1

Rorantysta

#2
Niewielka część naszych pieśni ma znanych autorów, więc warto tu przypomnieć, że autorem słów tej pieśni jest Franciszek Karpiński. Pieśń po raz pierwszy została opublikowana w zbiorze pt "Pieśni nabożne" wydanym w Supraślu w Drukarni XX. Bazylianów w 1792 roku.
Poniżej tekst pieśni wg pierwodruku:

PIESN Adwentowa

Nota. Bądź pozdrowiona Panienko Marya. *)

Grzechem Adama ludzie uwikłani,
Wygnańce z Raiu, wołali z Otchłani.
"Spuśćcie Niebiosa deſzcz na ziemſkie niwy,
Y niech z Obłoków zſtąpi Sprawiedliwy."

Błąkał ſię człowiek wſrzód okropney nocy,
Bolał i nikt go nie wſpomógł w niemocy,
Póki nie przyſzła wiekami żądana
Z Judzkiej krainy Panna zawołana.

Ona pokorą i oczy ſkromnemi
Boga ſamego ſciągneła ku ziemi;
Ze, którego świat nieobiął wielkości,
Tego Panieńſkie zamkneły wnętrzności.

Kiedy z obłoków Pan do nas z ſtępował,
Swiat iak rozległy człeka poſzanował;
Człeka, przed którym na potym zginano,
Niebieſkie, ziemſkie, piekielne kolano!

Nie naſzą iaką zaſługą ſciągniony,
Miłość go ſama wiodła w ziemſkie ſtrony;
Wziął ciało ludzkie, z nim ból, niedoſtatki,
Z bratał ſię z nami, był Synem u Matki.

Daymyż Mu zato dzięki, zborże wierny;
Ze kochaiąc nas, był nam miłośierny;
Y wznoſząc ręce ku Niebu iaſnemu,
Spiewaymy chwałę Bogu naywyżſzemu.

---
ſ = długie s, (u mnie wyświetla się poprawnie, wygląda jak f bez kreseczki, jeśli ktoś widzi zamiast tej litery coś innego proszę o sygnał przez prywatną wiadomość na forum)
*) lub Maryo (ostatnia litera jest zamazana w druku) - wyjaśnione przez knrdsk1 - patrz niżej.

knrdsk1

#3
Na pewno Marya, nie Maryo, bo tekst jest ~taki:

"Bądź pozdrowiona Panienko Maryja
Do Ciebie woła każdy grzesznik, i ja [...]"

więc "Maryo" byłoby dla współczesnych ziomali, bo rymowałoby się z "yo!"

Zresztą, zamieściłem już pieśń tę w całości: Bądź pozdrowiona Panienko Marya w 2 wersjach, ze śpiewników Wrocławskiego 1865 i Pelplińskiego


knrdsk1



tomas_wawa

Ostatnia zwrotka tej pięknej pieśni padła we współczesnych śpiewnikach ofiarą poprawiaczy, którzy albo wyszli z założenia, że ludzie nie wiedzą, co znaczy słowo "zbór", albo to słowo skojarzyli wyłącznie z Reformacją. Szkoda, że zanika w ten sposób prastare słowo, określające zgromadzenie liturgiczne wiernych/ wspólnotę wierzących. Teraz w pieśni "Grzechem Adama" mamy: "ludu wierny", zamiast "zborze wierny". Tylko patrzeć jak komuś zacznie "przeszkadzać" zbór w tłumaczeniu psalmu CX Jana Kochanowskiego: "Całym Cię sercem będę chwalić Panie, gdzie rada mędrców, gdzie cały zbór stanie". Może wkrótce będzie "gdzie cały lud stanie"  >:(

Tradycja.Poznań

W załączniku melodia z Klonowskiego, MIDI, nuty PDF i MuseScore spakowane w archiwum ZIP.
Ad maiorem Dei gloriam!