Wersja tej pastorałki z Łącka (górale biali), dlatego też spisana gwarą. Tekst niestety niekompletny:
1. Pódomy dzisiej z wiecora
i wstompiomy do tego dwora
i bedomy śpiywać wszondzie
ło tak wesoły kolondzie.
Hej, nom kolonda!
2. Jak nom co dadzom, to podzionkujomy.
A jak nom nie dadzom, to łodyjdomy
i bedomy rozgłosali,
ze nom skompce nic nie dali.
Hej, nom kolonda!
3. Zebralimy się w jednym szczomioniu,
ale nie kazdy w dobrym łodzioniu.
Bo kto w jaki worowinie,
ledwo jako kark łowinie.
Hej, nom kolonda!
4. A jedon sie wybroł za nomi.
Łobacoł se butów ze spodniomi.
Nie wytrzymos, miły bracie,
idź posukej butów w chacie.
Hej, nom kolonda!
5. Jak bierzoł do domu co skoku,
tak wlecioł w zarywo głombokom.
Ni mioł go kto wyratówać,
musiol do rona nocówać.
Hej, nom kolonda!
6. A jednego nom w karcmie zabili,
bo wszondy rad boł gdzie goście byli.
Ale nom ta nie zol tego,
wielki boł desperok z niego.
Hej, nom kolonda!
7. A jedon boł bardzo jysny.
Ale w tym biyda, ze niepośpiysny.
Bo gdzie se ino przysiondzie
kawoł kiełbasy zdobondzie.
Hej, nom kolonda!
8. A jedon sie łopiuł w karcmie na winie
i siad se przy kuminie.
Spaluł sobie ronkowice
i ronkowy łod górnice.
Hej, nom kolonda!