Jan Kanty, św.: Osobliwy i prawdziwy [nuty]

[knrdsk1]

X.M.M.Mioduszewski

Osobliwy i prawdziwy,
        Czysty w swym kandorze,
        Wieczysty cnót wzorze,
                                    Janie Kanty.
Ciebie Święty, dały Kęty,
        Gdzie z lat młodych kwiatu,
        Czynisz zapach światu,
                                    Niewinności.
Oświecenia i ćwiczenia,
        Pragnąc w szkołach młody
        Puszczasz się w zawody,
                                    Do Krakowa.
Professorem i Doktorem
        W naukach się liczysz,
        Swych uczniów w tych ćwiczysz,
                                    Bogobojnie.
Trzykroć w Rzymie, cny pielgrzymie
        Stawasz zbójcom srodze,
        Sprawiasz się na drodze,
                                    Z kilku złotych.
Smutnych cieszysz, z cudem spieszysz,
        Dzban z mlekiem stłuczony,
        Czynisz naprawiony,
                                    Krzyżem świętym.
Ubogiemu i nędznemu,
        Płaszcz z siebie darujesz,
        Wtem inszy przyjmujesz,
                                    Z rąk Maryi.
Niejedzenia, umartwienia,
        Cierpisz w życiu wiele,
        Parząc się po ciele,
                                    Potrawami.
Do nóg padasz, mile gadasz,
        Idąc na Mszą z domu
        Prosisz, jeśliś komu
                                    W czem nie winien.
Przy ofierze, postać bierze
        Czart ptaka, z wysoka
        Rzucasz go, aż w smoka
                                    Przemienia się.
Po tych cudach, życia trudach,
        Przed dniem narodzenia
        Boga dla zbawienia,
                                    Z świata schodzisz.
Przy twym grobie, któż w chorobie
        Zdrowia nie doznaje,
        Wiedzą różne kraje,
                                    Iżeś lekarz.
Tu niemowa, mówi słowa,
        Ślepy wzrok odbiera,
        Jeszcze nie umiera
                                    Konający.
Racz przy zgonie nasz Patronie,
        Z Bogiem królujący,
        Nam dobrze życzący
                                    Być ratunkiem.

[Maximilianus]

Nuty do pieśni (za: Melodye do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego. Ułożone do grania na organach i śpiewania na cztery głosy. Pelplin 1907):

[knrdsk1]

Melodia wg X.M.M.Mioduszewskiego