Maryja bądź pozdrowiona

[knrdsk1]

Śpiewnik Wrocławski 1865

PIEŚNI O NAJŚWIĘT. MARYI PANNIE RÓŻAŃCOWEJ.
W niedzielę 1-szą Października.
PIEŚŃ IV
Melodyja jak: Którego świat, lub stosowna do czasu.


CZĘŚĆ I. Wesoła.

Maryja bądź pozdrowiona, * Przez Anioła zaślubiona:
Żeś Matką Boską została, * Pokora ci to zjednała.

W dom Elżbiety gdy przybyłaś, * Radość wszystkim uczyniłaś:
Jan się w żywocie raduje, * Matka z Ojcem prorokuje.

Betleemski zacny żłobie, * Król niebieski leży w tobie:
Za nic niebieskie pokoje, * Milsze mu niewczasy twoje.

Panna wierna zakonowi, * W kościół się z Synem stanowi:
Gołąbki zań ofiaruje, * Tanio go biskup szacuje.

Zgubili rodzice Syna, * Żałosna Matce nowina;
Lecz nie smuć się Panno wiele, * Jest on wśród mędrców w kościele.

O Panno błogosławiona! * Łaską Bożą napełniona;
Niech którzy cię pozdrawiamy * Przez cię Boską łaskę mamy.

Spojźrzyj na nas siedząc w niebie, * Którzy wiernie codzień ciebie:
Różaną zdobim koroną; * Bądź nam przed Bogiem obroną.

Niechaj w bractwo twe wpisani, * Nie będziemy wymazani
Z ksiąg żywota, lecz z Świętemi * Niebo wieczne osiągniemy.


CZĘŚĆ II. Żałosna.

Wspomnij sobie duszo moja * Jak Pan Chrystus miłość twoja,
Cały krwią spłynął w Ogrojcu, * Modły czyniąc Bogu Ojcu.

Do słupa był przywiązany, * I okrutnie biczowany:
Wylał tam krew swą obficie * Na grzéchów ludzkich obmycie.

Żołnierze, słudzy tyrana, * Cierniem koronują Pana:
Trzcinę zamiast berła dali, * W szyderską szatę przybrali.

Potém go na śmierć skazano, * Równo z łotry poczytano:
Idzie krzyżem obciążony, * I pada pod nim zemdlony.

Wreszcie do krzyża przybity, * Leje krwi potok obfity:
Bok mu przebił oszczep srogi, * A gwoździe ręce i nogi.

O Panno! coś ocierała, * Krew z siadłą Synowi z ciała,
Spraw by on dla twéj przyczyny, * Zgładził grzéchów naszych winy.

Spojźrzyj na nas i t. d. jak w 1wszéj części


CZĘŚĆ III. Radosna.

Smutek się zmienił w wesele, * Pan po śmierci żyje w ciele:
Czarta i piekło zwojował, * Więźniów wolnością darował.

Niebo się otwiera całe, * Na przyjęcie okazałe
Pana i Króla swojego, * Z wojskiem Świętych wchodzącego.

Uczniowie Pańscy kochani, * Nowym darem obesłani,
Przyjmują Ducha Świętego, * W ogniu z nieba zesłanego.

Chciał Pan mieć Matkę u siebie, * Wzięta już spoczywa w niebie:
Od Aniołów zaniesiona, * Nad ich chóry wywyższona.

Posadził ją Syn na tronie, * Koroną ozdobił skronie;
Zaczem niebieską Królową, * Wszystkie ją narody zowią.

O Panno Błogosławiona! * Chwałą niebieską uczczona:
Niech którzy cię pozdrawiamy, * Przez cię Boską łaskę mamy.

Spojźrzyj na nas i t. d. jak w 1wszéj części