Oto Panienka miłego Syna nam porodziła

[Mira]

Oto Panienka miłego Syna nam porodziła,
Obwinąwszy Go, w jasełka ubogie położyła,
Mówiąc: nynaj Dzieciątko, nynaj Pacholątko!
W Nim się cieszyła, tak Mu śpiewała.

Wół, a osieł na Niego dychając, tak Mu mówili:
Królu nasz, Panie, Tyś między nami, tak Go witali.
Też i inne bydlęta, rozliczne ptaszęta
Go wychwalały i uwielbiały.

Dlatego my rozumne stworzenia tak Go witajmy,
Jego święte narodzenie czcijmy i wychwalajmy.
Też Ojca niebieskiego, nam łaskawego,
Za ten dar chwalmy, zań Mu dziękujmy.

Który z swojej przewielkiej miłości nam to uczynił:
Posłał Syna z niebieskiej wysości, aby nas zbawił.
Ten wnet od narodzenia był bez pocieszenia
Nasz ukochany Chrystus jedyny.

Mówmy: Ojcze dziękujemy Tobie z serca prawego,
Za dar dany, nam z nieba zesłany, Synaczka Twego.
Dla Jego narodzenia, zbaw od zatracenia,
Zapomnij złości, przyjm z łaskawości!

Pochwalon bądź Bóg Ojciec niebieski z swym Jedynaczkiem,
Dla tak hojnej, przewielkiej szczodrości i z Duchem świętym!
Jezusa narodzenie jest z Bogiem zjednanie:
Dajmy Mu dzięki na wieki wieków. Amen.