Vexilla Regis prodeunt [nuty]

Zaczęty przez knrdsk1, 21-02-2008, 09:13:15

Poprzedni wątek - Następny wątek

knrdsk1

Venantius Fortunatus (530-609) (oprócz zwr 9., 10.)

1. Vexilla Regis prodeunt;
fulget Crucis mysterium,
quo carne carnis conditor
suspensus est patibulo.

(2. Confixa clavis viscera
tendens manus, vestigia,
redemptionis gratia
hic immolata est hostia.)

3. Quo vulneratus insuper
mucrone diro lanceae,
ut nos lavaret crimine,
manavit unda et sanguine.

4. Impleta sunt quae concinit
David fideli carmine,
dicendo nationibus:
regnavit a ligno Deus.

5. Arbor decora et fulgida,
ornata Regis purpura,
electa digno stipite
tam sancta membra tangere.

6. Beata, cuius brachiis
pretium pependit saeculi:
statera facta corporis,
praedam tulitque tartari.

(7. Fundis aroma cortice,
vincis sapore nectare,
iucunda fructu fertili
plaudis triumpho nobili.)

(8. Salve, ara, salve, victima,
de passionis gloria,
qua vita mortem pertulit
et morte vitam reddidit.)

9. O Crux ave, spes unica,
hoc Passionis tempore! *
piis adauge gratiam,
reisque dele crimina.

10. Te, fons salutis Trinitas,
collaudet omnis spiritus:
quos per Crucis mysterium
salvas, fove per saecula. Amen.


*In Festo Exaltationis Sanctae Crucis:
in hac triumphi gloria!

Papież Urban VIII w 1632 r. w reformie brewiarza usunął zwrotki 2,7,8

Polskie pieśni - tłumaczenia tego hymnu:
Chorągiew Króla wiecznego [nuty]
Króla wznoszą się znamiona

Maximilianus

#1
Nuty do pieśni (za: PSALLITE DOMINO- towarzyszenie organowe do śpiewnika kościelnego dla użytku parafii rzymsko-katolickich, części drugiej "Śpiewajmy Panu" z całkowitym tekstem pieśni, ks. dr Józef Surzyński i Mieczysław Surzyński, Poznań 1908):

Rorantysta

Hymn nieszporny w okresie od Niedzieli Męki Pańskiej do Wielkiego Czwartku, śpiewany też w Wielki Piątek podczas procesji do Grobu Pańskiego oraz w Święto Podwyższenia Krzyża Świętego

Tekst podany w pierwszej wiadomości tego wątku do strofy 8, to pierwotny tekst Venantiusa Fortunata.
W liturgii (także przed reformą Urbana VIII) pomijano strofy 2, 7 i 8, dodawano natomiast napisaną później doksologię (strofy 9 i 10).

Po reformie 1632 r. hymn otrzymał postać:

Vexilla Regis prodeunt;
fulget Crucis mysterium,
qua vita mortem pertulit,
et morte vitam protulit.

Quae vulnerata lanceae
mucrone diro criminum,
ut nos lavaret crimine,
manavit unda et sanguine.

Impleta sunt quae concinit
David fideli carmine,
dicendo nationibus:
regnavit a ligno Deus.

Arbor decora et fulgida,
ornata Regis purpura,
electa digno stipite
tam sancta membra tangere.

Beata, cuius brachiis
pretium pependit saeculi:
statera facta corporis,
tulitque praedam tartari.

O Crux ave, spes unica,
hoc Passionis tempore! *
piis adauge gratiam,
reisque dele crimina.

Te, fons salutis Trinitas,
collaudet omnis spiritus:
quibus Crucis victoriam
largiris, adde praemium. Amen.

* w święto Podniesienia Krzyża Świętego:
       in hac triumphi gloria!

Kyllyan


1  Sztandary Króla się wznoszą,
Już krzyż chwalebny jaśnieje,
Na którym Stwórca człowieka
W człowieczym ciele zawisnął.

2  To na nim Jezus, zraniony
Okrutnej włóczni żelazem,
Oczyścił z winy grzeszników
Strumieniem krwi oraz wody.

3  Wspaniałe drzewo, ozdobne
Purpurą krwi Chrystusowej,
Wybrane, aby na sobie
Unosić ciało najświętsze.

4  Ramiona drzewa szczęśliwe
Dźwigają okup wszechświata;
Szalami wagi się stając,
Wydarły zdobycz Otchłani.

5  Oddajmy pokłon krzyżowi,
Co był ołtarzem ofiary,
Bo na nim Życie umarło,
By śmiercią życie przywrócić.

6  O krzyżu, bądź pozdrowiony,
Jedyna nasza nadziejo!
Zachowaj wiernych od złego
I zniwecz zbrodnie ludzkości.

7  O Trójco, źródło zbawienia,
Niech każdy duch Cię wysławia,
A Ty, przez krzyż odkupionych
Umacniaj łaską na wieki. Amen.

z Brewiarza
Hymn na Nieszpory Wielkiego Tygodnia