Usłysz Panie dobrotliwy

[Mira]

1. Usłysz Panie dobrotliwy
Prośby i płacz nasz rzewliwy,
W poście tym czterdziestodniowym
Bądź do litości gotowym.

2. Ty przenikasz serc skrytości,
I znasz sił naszych słabości;
Płaczącym za przewinienia
Udziel łaski odpuszczenia.

3. Do grzechów się przyznajemy,
Odpuść, gdy je wyznajemy;
Dla chwały Twego imienia
Ulecz nasze uchybienia.

4. Spraw, aby to grzeszne ciało
Tak się potem umartwiało;
By dusza w wstrzemięźliwości
Pościła od wszelkich złości.

5. Daj Trójco błogosławiona,
Jedności nierozdzielona,
Aby się posty Twym wiernym
Stać mogły skarbem niezmiernym.

[tomas_wawa]

Inna wersja tej pieśni, charakteryzująca się bardziej archaicznym językiem:

T: Dostateczny śpiewnik kościelny i domowy wraz z książką modlitewną, 1882 r., pieśń nr 138.
M: O duszo wszelka

Na Niedzielę pierwszą Postu

1. Usłysz, Twórco dobrotliwy, * Prośby i płacz nasz rzewliwy, * Tego postu chwalebnego, * W liczbie dni swych czterdziestego.
2. Dozorco wnętrznych skrytości, * Tyś świadom naszych krewkości; * Znowu zaś idziem do Ciebie, * Daj łaskę znaleźć u Siebie.
3. W prawdzieć wielce Cię gniewamy, * Lecz gdy to do siebie znamy; * Racz nam przebaczyć wszystkiego, * Ku chwale Imienia Twego.
4. Zdarz, by się to zwierzchne ciało, * Tak się pokutą umartwiało, * By też i dusza w trzeźwości, * Pościła od wszelkich złości.
5. Boże, w Osobach Trojaki, * A w istności Swej jednaki, * Daj nam pościć pożytecznie, * A Twoję łaskę znać wiecznie.