Teraz, teraz czas po temu

[Jakub]

Śpiewnik Pelpliński, Pieśni Pokutne, Pieśń XXX

Teraz, teraz czas po temu,
Żałować za grzech grzesznemu,
Żem Boga na się obraził,
Sumienia swego naraził.

Potem już czasu nie będzie,
Gdy ciało duszę pozbędzie;
Nastąpi tam już zapłata
Za twe źle przeżyte lata.

Serce od ziemi odrywać,
A łaski Bożéj nabywać,
Oczy do nieba podnosić
A ratunku ztamtąd prosić.

Słuchaj, coć Bóg rozkazuje,
Co za pracę twą gotuje;
Potém skamienieją uszy,
Biada będzie grzesznéj duszy.

Bierzesz z kwiatków woniejących
W nozdrza wonność ziół pachnących;
Wszystko to zjedzą robacy,
Ubodzy z pany jednacy.

Smakują ustom bankiety,
Kosztowne różne pasztety;
Czeka je piekielna smoła,
Takiéj uczty godne zgoła.

Teraz wolno wszędy chodzić,
I tam i sam się przechodzić;
Potém będą skrępowane,
Ręce i nogi związane.

Będą jęczeć narzekając,
Zębami wiecznie zgrzytając:
Ach niestetyż! żem cię stracił,
Niebieską chwałę utracił.

Teraz, teraz czas po temu,
Żałować za grzech grzesznemu,
Żem Boga na się obraził,
Sumienia swego naraził. Amen.