Nad nędznym Pan Bóg litując się ludem

[marian7]

Nad nędznym Pan Bóg litując się ludem,
Ciało Swe daje w pokarm wielkim cudem;
    A krew Swą w napój, o święty posiłku,
    Umocnij człeka aż do życia schyłku.

Któremu święte są posłuszne duchy,
Ten dla człowieka mizernego skruchy,
    W pokarm się daje pod znakami chleba,
    Ten co ogarnąć nie nie mogą Go nieba.

Pokarmem z nieba Elijasz wzmocniony,
Do góry Horeb jest zaprowadzony;
    Ja siebie karmiąc Ciałem ubostwionem
    W niebieskie kraje będę przeniesionym

Melodja jak: Twoja cześć, chwała, lub O której berła.