Cieszcie się, nieba, Jezus do was wchodzi [nuty]

[tomas_wawa]

T: Śpiewnik kościelny katolicki T. Flaszy

1. Cieszcie się, nieba, Jezus do was wchodzi, * Ojca swojego z rodem ludzkim godzi, * Bierze koronę przeznaczoną Sobie, * Stoi w świętości niebieskiej ozdobie.
2. Używa słodkiej za pracę nagrody, * Za męki wielkie niebieskiej swobody. * Widzieliśmy Go w tej chwili na ziemi, * Gdy się przemienił przed uczniami swymi.
3. Skończył swe dzieło, moc piekła poskromił * I świat o sobie cały uwiadomił. * Siedzi po prawej Boga Ojca stronie, * Uczczon od duchów w niebieskiej koronie.
4. Ani Go niebo ograniczyć zdoła, * Zawsze On na nas swych współbraci woła. * Udajmy się więc tam to po nagrodę, * Gdzie mamy wieczną za cnoty swobodę.
5. Bo sama cnota prowadzi do nieba, * Gdy żyć będziemy tak, jako potrzeba, * Jako nam Jezus życiem przewodniczył, * Aby się człowiek w prawach Jego ćwiczył.
6. Niech też przykrości do boju prowadzą, * Kiedy nam tylko chwałę wieczną dadzą. * Cieszcie się, ludzie, śmierć jest zwyciężona, * Jezus jest z nami, On nasza zasłona. * Czyńmy Mu pienia, nieśmy dziękczynienia, * Przez Niego bierzem radość za cierpienia.

[knrdsk1]

Melodia, również wg "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy:

[knrdsk1]

Tekst pełniejszy o 2 zwrotki, wg Śpiewnika Pelplińskiego:

Pieśni na Wniebowstąpienie Pańskie

Pieśń VIII.

        Cieszcie się nieba, Jezus do was wchodzi, * Ojca swo-
jego z rodem ludzkim godzi, * Bierze koronę przeznaczoną
Sobie, * Stoi w świętości niebieskiéj ozdobie.

        Używa słodkie za prace nagrody, * Za męki wielkie
niebieskie swobody, * Widzieliśmy Go w téj chwale na ziemi,
* Gdy się przemienił przed uczniami Swymi.

        Skończył Swe dzieło, moc piekła poskromił, * I świat
o Sobie cały uwiadomił, * Siedzi po prawéj Boga Ojca stronie,
* Uczczon od duchów w niebieskiéj koronie.

        Ani Go niebo ograniczyć zdoła, * Zawsze on na nas
Swych współbraci woła, * Udajmy się więc tam to po na-
grodę, * Gdzie mamy wieczną za cnoty swobodę.

        Unieś się myśli, która człeka cieszy, * Kwiat nieśmier-
telny z za grobu się spieszy, * Przez grób prowadzi prawa
cnoty droga, * Wiedzie nas prosto do Zastępów Boga.

        Tak, jak Ty żyjesz, i my żyć będziemy, * Wszystko
to z Ciebie i z słów Twych słyszymy; * Niech ciało będzie
do grobu wrzucone, Dusza odbierze nagrodę święcone.

        Lecz sama cnota prowadzi do nieba, * Gdy żyć będzie-
my tak, jako potrzeba, * Jako nam Jezus życiem przewodni-
czył, * Aby się człowiek w prawach Jego ćwiczył.

        Niech też przykrości do boju prowadzą, * Kiedy nam
tylko chwałę wieczną dadzą. * Cieszcie się, ludzie, śmierć
jest zwyciężona! * Jezus jest z nami, On nasza zasłona. *
Czyńmy Mu pienia, nieśmy dziękczynienia, * Przez Niego
bierzem radość za cierpienia. Amen