Płacz duszo okiem płaczliwem

[tomas_wawa]

T: Zupełny śpiewnik i książka do nabożeństwa, 1898 r., pieśń nr 231.
M: O duszo wszelka nabożna

1. Płacz duszo okiem płaczliwem, * Jak wychodzi Jezus z krzyżem * Na śmierć dla zbawienia twego, * Jak cierpi od ludu złego.
2. Idąc za nim krzyża drogą, * Żałuj za twą winę srogą: * Proś Jezusa, proś serdecznie, * By był z tobą tu i wiecznie.
3. O duszo! Z twej całej siły * Uważaj jak Jezus miły, * Zbawiciel twój pożądany * Niewinnie na śmierć wydany.
4. A ty pragniesz za urazę * Oddać kłopot i obrazę, * Patrzając na Zbawiciela * Mile znoś nieprzyjaciela.
5. Szemrzesz, człecze, niecierpliwie, * Że cię gniecie krzyż straszliwie; * Wspomnij, żeś od Boskiej ręki * Zasłużył na większe męki.
6. Nie chcesz krzyża nieść przykrego, * Spojrzyj na Jezusa twego, * Uważ w serca pobożności, * Co On cierpiał dla twej złości.
7. Co ci świata uczciwości, * Co i ludzkie przychylności? * Cóż to pożytkować będzie, * Gdy od ciebie Jezus wyjdzie.
8. Jest ci Jezus przy twej stronie * Pewny jesteś w tej obronie: * Światem, czartem tu bezpiecznie * Gardzon, uczczon będziesz wiecznie.
9. Prowadzon świętą mądrością * Świata pogardzisz marnością; * Jezus, Jezus z Matką swoją * Niech pociechą będą twoją.
10. U Jezusa i tej Matki * Wszelkich pociech są dostatki; * Wierz, iż zawsze się oszukasz, * Kiedy innych pociech szukasz.
11. Płaczesz w twej dolegliwości, * A to znać z niecierpliwości. * Uznaj wolą Boga twego, * Znać cię karze ręka Jego.
12. Karze, cina, wieczór, z rana, * Lecz nie ręka to tyrana. * Ojciec z nieba to strofuje, * Na twe dobro upatruje.
13. Nie przyczepiaj oka twego * W to, co widzisz tu grzesznego: * Bo stworzone te piękności * Mieszkają serca wnętrzności.
14. Spojrzyj na Jezusa twego, * Jaka miła jest twarz Jego, * Którą miłość ozdobiła, * Gdy ją krwią tak ufarbiła.
15. Obrazem Jezusa twego * Dusza bliźniego każdego: * Jak więc z bliźnim twoim mienisz * Jezusowi wiedz, że czynisz.
16. W każdej bliźniego osobie * Jest przytomny Jezus tobie; * Żadnego więc nie zasmucaj, * Ani gardząc nie zarzucaj.
17. Wzrusz się, duszo, do żałości * Dla twych wielkich nieprawości; * Płacz rzewliwie, płacz serdecznie, * Jeźli nie chcesz zginąć wiecznie.
18. Grzech jest źródłem wszego złego * I też krzyża doczesnego: * On przyczyną jest krzyżowej * Gorzkiej śmierci Jezusowej.
19. Chceszli pełen niezdolności * Być u Boga w uczciwości, * Bądźże serca pokornego, * Nie wynoś się nad żadnego.
20. Kto Jezusa zbyt cichego * Naśladuje w cnocie Jego, * Tego mocno Bóg podpiera, * Łaskę Jego ten odbiera.
21. Kto tu żyje w niewinności, * Nie może być bez przykrości. * Świat ten płaczu jest padołem, * Jakże możesz być wesołem.
22. Cóż twej duszy ztąd przybywa, * Gdy w rozkoszach ciało pływa; * Gdy po tem rozweseleniu * Trzeba wiecznie być w płomieniu.
23. Jezus przy swej gorzkiej męce * Dał przebić bok, nogi, ręce * Z miłości wielkiej dla ciebie, * Żebyś był z nim wiecznie w niebie.
24. Kto miłość i mękę Jego * Zachowa do serca swego, * Ten uznaje za marności * Wszystkie świata wesołości.
25. Cóż się ty za to spodziewasz, * Gdy zazdrościsz lub się gniewasz? * Kiedy Jezus Pan z miłości * Odpuszcza katom ich złości.
26. Krzywd i uraz odpuszczenie * Jest złych ludzi zwyciężenie. * Złośnikom ty odpuść swoim, * Jak Bóg chce być Ojcem twoim.
27. Coć pomogą twe klejnoty: * Złoto, perły, a bez cnoty? * Gdyć przyjdzie za nieprawości * Goreć w nieszczęsnej wieczności.
28. Chceszli zaś w szczęściu opływać, * Bogatym w niebie przebywać; * U Jezusa tylko twego * Szukaj bogactwa wiecznego.
29. Już ci Jezu mój dziękuję, * Cześć i chwałę ofiaruję * Za wszelkie męki gorzkości, * Któreś cierpiał z mej miłości.
30. Miłować samego siebie * Nie chcę, Jezu, tylko Ciebie, * Serce me niech będzie Twoje, * Niech będzie jednem oboje.