Kłaniam Ci się nabożnie Boże utajony (Adoro te devote)

[knrdsk1]

Śpiewnik Wrocławski 1865 podaje, jako pieśń do Koronki w czwartek do Przenajświętszego Sakramentu, następujący przekład hymnu Adoro te devote:

        Kłaniam Ci się nabożnie Boże utajony,
Znakami chleba, wina cale zasłoniony.
Tobie się serce moie za wszystkiem poddaje,
Bo Cię w tym Sakramencie pojmując uznaje.
        Z widzenia, dotykania, z smaku mylna miara,
        Że Bóg w tym Sakramencie, jedna uczy wiara:
        Wierzę co rzekł Bóg sprawca Sakramentu tego,
        Na którego nic nie jest słowa prawdziwszego.
Na krzyżu Bóstwo tylko było utajone,
W Sakramencie ołtarza Ciało zasłonione,
Boga jednak człowieka wiarą tu poznaję,
Któremu prośbę z łotrem pokorną oddaję.
        Choć na blizny z Tomaszem oka nie podnoszę,
        Bogiem Cię jednak moim wyznawam i proszę,
        Spraw, abym co raz większą wiarę tu pomnażał,
        W Tobie pokładał ufność, i miłością gorzał.
O pamiątko okrutnéj  śmierci Pana mego!
Chlebie żywy, człowieka żywiący każdego,
Daj duszy mojéj życie brać z samego Ciebie,
Żebym Cię chwalił w życiu i żył z Tobą w niebie.
        Pelikanie mój Jezu, ze wszech miar miłośny,
        Niech obmyty krwią Twoją będę grzésznik sprośny,
        Którego jedna kropla spływająca z Ciała,
        Na obmycie całego świata dośćby miała.
Jezu mój, na którego patrzę zakrytego,
Bądź skuteczną ochłodą pragnienia mojego,
Żebym w niebie poglądał na Twoję twarz jaśnie,
Niech im światłość niebieska na wieki nie zgaśnie. Amen.