Zwiastowanie NMP - 24. III - Archanielski głos ośmiela

[knrdsk1]

Tekst i melodia wg Śpiewnika Pelplińskiego oraz "Melodii do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego" (Śpiewnika Pelplińskiego)

        Archanielski głos ośmiela, * Byśmy słowy Gabryela * Pozdra-
wiali Pannę Świętą, * A w niéj miłość niepojętą,* Która Stwórcę
tak skłoniła, * Że najwyższa Jego siła * Czyni w niéj Ducha upałem,
* Że się Słowo stało ciałem.
        Cud nad cudy w tém się zdarza, * Bóg na nowo świat prze-
twarza; * To Panience Aniół wieści, * Że którego świat nie zmieści,
* Ten w panieńskie krwi kropelki * Zamyka się dziś, Bóg wielki! *
Zkąd się niebo z ziemią toczy * Z swym początkiem nam przed oczy.
        Rozważ duszo, weź na szale * Góry, rzeki, morskie fale: *
Policz krople w oceanie * Pierwéj, niż swe zaczniesz zdanie * O Ma-
ryi głosić w pieniu, * Która Matką jest stworzeniu, Panią świata,
żywém niebem, * Manną ludziom, Bogu chlebem.
        Rozbierz pola beznasienne, * Spytaj, jak zostały plenne, * Jak
nie siane, ani zryte, * Zrodziły żniwo obfite. * Ziemia wszystka
panną była, * Gdy jéj Stwórcy moc zaćmiła, * Gdy się Duch Boski
nad wodą * Unosił i wiał pogodą.
        Związek natur dziś zwycięża * Panna, która nie zna męża, *
Bo wieczności w niéj głębina * Ludzkiém ciałem Boga-Syna * Sprawą
Ducha przyobleka, * Poczyna Boga-człowieka, * Którego się wi-
dzieć lęka, * By nie umarł świat, uklęka.
        Poznaj, jaką jest głębiną, * Z któréj natur źródła płyną: *
W dwóch naturach wraz powija * Boga Syna, cud Marya.* Więc
chcąc głosić cześć téj Panny, * Pierwszy nieba dzień poranny! *
Trzeba Aniołów uprzedzić, * Wszystkich natur moc wyśledzić.
        Trzeba wzlecić w górne kraje, * Gdzie w zwierzyńcu słońce
staje, * Niebo dzieląc w różne pasy, * Pędem planet mierząc czasy;
* Trzeba pytać, zkąd osnowę * Panna bierze, gdy swą głowę * Boga
rodzi, Bóg świat stwarza, * Domek nosi Gospodarza.
        Przyzna niebo, że jest małe * Objąć Bóstwa wieczną chwałę;
* Przyzna ziemia, że jest wązka, * Z któréj zrosła ta gałązka, *
Co z swych piersi słodkie grono * Stawi Stwórcy za tron łono; *
Więc ztąd poznać, że świat cały * Dla Maryi stworzon chwały:
        Gdyż w umyśle Boskim była, * Gdy na dzieła rąk patrzyła, *
Gdy krąg świata Syn jéj snował, * W miesiąc, w którym jéj zwiastował
* Anioł świata przestworzenie, * Widząc Stwórcy w niéj wcielenie:
* Marzec matka czy Marya, * Powiedz świecie, kto ci sprzyja?
        Nam ztąd szczęście, że z Anioły, * Póki w śmiertelne popioły
* Nie rozsypią się języki, * Pozdrawiać będziem w okrzyki: * Zdro-
waś Marya! Pan z tobą, * Łaskiś pełna, dusz ozdobo; * Niech w
całém życiu to pienie * Brzmi, a w śmierci da zbawienie.   Amen.

[Owca]

"Albo na nótę 415, jeżeli się 4 rządki do jednej połączą wrotki" - jakie urocze... :)
A jakaż to nóta, ta 415?

[knrdsk1]

A oto i nóta 415: