Barbara, św.: Barbaro Święta! perło Jezusowa [nuty->]

[Tomek Torquemada]

Barbaro Święta! perło Jezusowa, Ścieżko do nieba grzésznikom gotowa, wierna przy śmierci Patronko smutnemu konającemu.       

Źródło czystości, obmyta na wieki, nie wypuszczaj mnie z twej świętej opieki, ty mnie przygotuj na droge wieczności, w świątobliwości.

Spraw, by mój Jezus był dozorcą moim, w życiu, i zgonie, tak jako był twoim; niech duszę moję w niebie z twéj pomocy, z sobą zjednoczy.     

Twój i mój Jezus w Świętym Sakramencie, niech mnie nakarmi w ostatnim momencie; ostatnie słowo Jezus i Maryja, niech mnie nie mija.     

W ranach najsłodszych, w męce jego drogiéj zakryj mnie Panno od szatańskiej trwogi; abym umierał dobrze z twéj obrony, nieustraszony.   

Bym mą od piekła zabezpieczył duszę, najbardziej w ten czas, kiedy konać muszę; Barbaro droga, oddajże ją Bogu, w niebieskim progu.       

Komuż bezpieczniéj, duszę swą polecę, jak tobiem a ty Jezusowi w ręce oddaj, o perło droga zapłacona, krwią odkupiona.     

Szczęście to wielkie przy méj śmierci bedzie, gdy Jezus z Matką Najświętszą zasiędzie, przy konającym, ty ocieraj moje śmiertelne znoje.     

A tak wesoło konając zawołam, i ducha mego w ręce Bogu oddam, gdy przy mnie staniesz wraz z Jezusem twoim, a Sędzią moim.   

Barbaro Święta uproś godne życie, bym mógł opłakać złości me sowicie; po dobréj śmierci z Świętemi mieszkanie, daj Jezu Panie.

[knrdsk1]

X.M.M.Mioduszewski podaje: Melodyja jak wyżej , (czyli Barbaro święta Patronko konania)