Psalm 33 (32): Exultate, iusti, in Domino, rectos decet

[Tomek Torquemada]

Jan Kochanowski
"Psałterz Dawidów"

PSALM 33
Exultate, iusti, in Domino, rectos decet

Pana sercem wesołym wspomieńcie, cnotliwi,
Pana przystojnie chwalą uczciwi.
Wspomieńcie Go na cytrze i na wielostronej
Dzięki Mu czyńcie harfie złoconej!
Przynieście Mu nową pieśń, nową niesłychaną,
Trąbcie Mu w głośną trąbę miedzianą l
Abowiem każde słowo Pańskie jest prawdziwe,
Wszytki uczynki są świętobliwe;
Sprawiedliwość miłuje, kocha się w szczyrości,
Pełna jest ziemia Jego litości.
Słowem Pańskim jest wielkie niebo zawieszone
I wzorem złotych gwiazd ozdobione.
Ten morze nieprzebyte zawarł, jako w bani,
W skarbie położył wodne otchłani.
Gdzie wieczór słońce gaśnie, gdzie wschodzi po ranu,
Wszyscy niechaj się kłaniają Panu;
Bo jedno słowo wyrzekł, tak wszytko stanęło,
Co kazał, wszytko wnet skutek wzięło,
Rady wielkich monarchów Pan wniwecz obraca,
Pan ludzkie myśli opak wywraca.
Ale co sam uradzi, co sam postanowi,
To wiek podawać będzie wiekowi.
Nader szczęśliwy naród, z którym Pan przestawa,
Który dziedzictwem swoim wyznawa.
Pan tylko z Nieba pojźrzy na ziemskie niziny
A wszytki ludzkie ogląda syny.
Widzi z pałaców swoich, ile nas na ziemi
Żywota wspiera pracami swemi.
Widzi i sprawy nasze, i myśli zamknione,
Bo przezeń serca nasze stworzone.
Słaba nadzieja wojsko nawiętsze królowi,
Słaba nadzieja moc obrzymowi;
Często czasu przygody, czasu strasznej trwogi
Nie uniósł pana koń wiatronogi.
Oko Pańskie jest zawżdy nad bogobojnymi,
Oko nad ludźmi sprawiedliwymi,
Aby od nich nagłą śmierć oddalił w przygodzie,
Aby je żywił w nacięższym głodzie.
W nim jest wszytka nadzieja nasza położona,
On nasza pomoc, On jest obrona.
Będziem (da Bóg!) radości prawej używali,
Bośmy na wszelki czas w Nim ufali.
Niechaj, Panie, Twą litość nad sobą poznamy
Tak, jako w Tobie nadzieję mamy.

[ania_s]

Franciszek Karpiński

PSALM XXXII
Exultate justi in Domino.

Po zgładzeniu Filistyńczyków, albo po zabiciu Olbrzyma ich Jesbibenoba, 2. Reg. 21. ten Psalm złożony od Dawida, albo też (ponieważ nad autorem jego nie zgadzają się) może go złożył jaki nabożny z Żydów, zachęcając do chwały i bojaźni Bożey.

O sprawiedliwi! cieszcie się w Panu.
Chwalić go, rzecz jest waszego stanu!
Na cytrze Panu graycie złoconey,
Graycie na gęśli dziesięciostroney.

Pieśń mu spiewaycie świeżo złożoną,
Zgadzaycie głosy z lutnia pieszczoną,
Bo w słowie jego zawodu nima,
I co obiecał, zawsze dotrzyma.

On lubi litość w sprawiedliwości;
Pełna jest ziemia jego litości.
Rzekł, i niebieskie stanęły ściany:
Mocą ich głos jest Pana nad Pany.

Jako w naczyniu wino zamknięte,
Tak twardym brzegiem morza ujęte,
I wiecznie leżą pod ich wodami
Przepaści, co są morza skarbami.

Niechże go ziemia boi się cała,
Niech na niey istność drży zamieszkała.
Rzekł, usłuchało wszystko słów jego;
Wskazał, stworzenie wyszło z niczego.

Zamysł narodów Pan z gruntu mięsza,
Upadł w zabiegach i król, i rzesza!
A w radzie jego, co ułożone,
Na pokolenia trwa nieskończone.

Szczęśliwy naród, co mówić może:
„Tyś jest jedynym Panem mym, Boże.”
Lud ten szczęśliwą żyje godzinę,
Bo go Pan obrał za swą dziedzinę.

Poyrzał Pan z nieba oczyma swemi,
I widział wszystkich mieszkańców ziemi;
Widział ich serca wszystkie otwarte,
On stwarzał; on wié, co które warte!

Nie mnogim ludem Król się ocala;
Ten mocarz nie swą siłą obala;
Ani myśl, że cię ten koń twóy miły
Wyniósł z przypadków, co cię goniły.

Nad temi, którzy Pana się boją,
I co w nim ufność złożyli swoją,
Pańskie jest oko; on ich uchyla
Od niepogody, w głodzie posila.

Duch nasz ratunku od niego czeka,
Bo on jest jedną twierdzą człowieka.
W nim radość serca, w nim ufność mamy:
Wspomóż nas Panie, tak jak ufamy.