Niepokalane Poczęcie NMP - 8. XII - Wzmocnij usta Twoje wdzięczności pien.[nuty]

[marian7]

Wzmocnij usta Twoje wdzięczności pieniem,
       Narodzie świętej wiary;
Imię to Marya głoś z uwielbieniem,
       I składaj serc ofiary,
         Bo Ta wśród ziemi, między wszystkiemi
         Jedyna, przezacna, Niepokalana.

Zanim świat był jeszcze widzialny oku,
       Ona wtenczas wsławiona
W Boskim oczywiście była wyroku,
       Bez zmazy przeznaczona:
         I przeto sama plemię Adama
         Przechodzi, wybrana, Niepokalana.

Spieszą na Jej Imię Jej wspomnienie,
       Z hołdem czci, nieba całe:
Piekło w sobie czuje dziwne wstrząśnienie;
       Księżyc, słońce wspaniałe
         I świetne gwiazdy służą Jej zawżdy,
         Bo od nich uznana, Niepokalana.

I co tylko w niebie jest ku ozdobie,
       Co ma świat w swem przestworze;
Niczem to jest wszystko przeciwko Tobie,
       Cieniem na Twoje zorze;
         Przewyższasz trony, berła korony,
         Tyś Panią nazwana, Niepokalana.

A więc cna Maryo i cudo Boga,
       Krusząca głowę węża:
Prosim Cię niech jego zajadłość sroga,
       Na nas się nie natęża:
         Ratuj nas Pani, wszak my poddani,
         Tyś Panią nazwana, Niepokalana.

Melodia w Śpiewniku Krakowskim na str. 489.

[knrdsk1]

Melodia wg X.M.M.Mioduszewskiego

[knrdsk1]

Melodia wg: "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy

[knrdsk1]

Melodia wg "Melodii do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego" (Śpiewnika Pelplińskiego)