Pasterze drzymali w dolinie [nuty]

[knrdsk1]

X.M.M.Mioduszewski

Pasterze drzymali w dolinie,
Pasący bydełko, owce i barany,
Alić o północnej godzinie,
Anioł światłością odziany
    W przyjemnym rozgłosie
    Milszą nowinę nad zycie
    Oznajmił, że dziś zrodziło się
    Boskie w Betleemie dziecię.

Pasterze się ze snu porwali,
Chcąc iść razem w drogę, by się nic nie bawić:
A bydełko jakże zostawić,
Myślą co tu czynić dalej.
    A wtem jasność sroga,
    Każdego uderzy w oczy;
    A to co! krzykną ach dla Boga!
    Że tak widno o północy.

A więc wszyscy razem co żywo,
Pasterze lękliwi do szopy bieżeli,
Aby zobaczyli to dziwo,
Które głosili Anieli.
    Przychodzą. W oborze:
    Panna, staruszek i dziecię;
    Takież to, krzykną wielki Boże!
    Ubogie twoje powicie.

Lecz ich nie zraziły bydlęta
Wół i osioł, liche pieluszeczki w żłobie:
Swoje oddawali prezenta
Poklękawszy, Boże tobie!
    I my dziś klękamy
    Przed twym Bożym majestatem,
    Kornemi naszemi modłami,
    Wielbimy cię z całym światem.