Człowiek drogę cnót porzucił

[Jantek_gall]

Człowiek drogę cnót porzucił,
Z niebem i z sobą się skłócił;
Sam Bóg wśród ludzi przychodzi,
Niespokojne plemię godzi!

Co naucza, zaraz ziści,
Pracuje, nam dla korzyści.
Nieść mu z nami ciężar miło,
By lżej człowiekowi było.

0 dobro nasze stroskany,
Odpoczywał zmordowany!
Znosił niewczas, głód, pragnienie,
Niszczy go ludzkie zbawienie.

Cóż mu oddał ród zacięty?
Przyszedł do swych, nieprzyjęty.
Jeszcze nań potwarz włożyli,
I ludzie, Boga sądzili.

Wycierpiał policzki, bicze,
I więzienie niewolnicze;
Sprawca wolności człowieka,
W ciemnym lochu śmierci czeka.

Potem go na śmierć wiedziono,
Z ciernia koronę włożono,
Gwoździami na krzyż przybito,
I włócznią bok mu przeszyto.

Tak świętą krwią zlany cały,
Umarł sromotnie Pan chwały!
I gdy w ludziach twarda dusza,
Cała natura się wzrusza.

Drży ziemia, słońce zaćmione!
Groby zmarłych otworzone,
W przestrzeniach nieba głos kwili:
Ludzie, Chrystusa zabili.

Boże! miłość i złość była,
Co cię o śmierć przyprawiła!
Najwyżej każda się wznasza,
Miłość Twoja, a złość nasza.

Te gromy karać nas bieżą!
Lecz w któreż miejsce uderzą
Twe pioruny niewstrzymane,
By niebyło krwią Twą zlane?

Raczej miej litość nad nami,
Twojemi winowajcami,
I niechaj miecz Twój nietyka,
Pokornej szyi grzesznika.

za: Modlitwy dla użytku Chrześcijan Katolików (1835r.)

[mao]

Czy można gdzieś znaleźć melodię do tej pieśni?

[knrdsk1]

W moich zbiorach mam tę pieśń tylko w pelplińskim śpiewniku X Kellera, ale już "Melodie..." do tego śpiewnika nie zawierają tej pozycji.
Budowa dość typowa, można by z powodzeniem zastosować choćby melodię do "Ojcze Boże wszechmogący".

[CorCogitans]

"Kancyonał pieśni nabożnych według obrządku Kościoła świętego katolickiego 1818.djvu" podaje pod tytułem PIEŚŃ NOWA uwagę Nota jak Krzyżu Święty nadewszystko.