Psalm 100 (99): Iubilate Deo, omnis terra,

[Tomek Torquemada]

Jan Kochanowski
"Psałterz Dawidów"

Psalm 100
Iubilate Deo, omnis terra,

Wszyscy, którzy po ziemi chodzicie,
Ku czci Panu wesoło krzyknicie,
W radości Mu służcie i z ochotą,
A nawiedźcie Jego cerkiew złotą!

On sam jest Bóg; co żywiem, co tchniemy,
On sprawuje w nas, a pewnie nie my.
Mychmy Jego nędzne są stworzenie
I z rąk Jego mamy pożywienie.

Wnidźcie w kościół, nieście dzięki Paau,
Dajcie winną chwałę Jego mianu.
Wdzięczny to Pan, miłosierdzia miary
Nie masz Jego, nie masz końca wiary.

[silvarerum]

Franciszek Karpiński

PSALM XCIX

Jubilate Deo omnis terra.

Ten psalm ma tytuł w Hebrayskim: Psalm w wyznaniu, to jest w pochwałach, albo dziękczynieniu. Jest napominający do ogłaszania dobrodzieystw Boskich; albo zaś jest psalmem Dawida, albo zrobionym od Żydów powracających z Babilonii.

O! którzykolwiek mieszkacie na ziemi,
Śpiewaycie Bogu pieśniami waszemi,
Służąc mu chętnie, mając go swym celem,
Wchodźcie w dom jego z naywiększym weselem.

Znaycie, że on jest Bogiem, którym tchniemy:
Że on zapewne stworzył nas, a nie my:
Że się sam podjął Królem bydź nad nami,
Że sam Pasterzem, my jego owcami.

Wniydźcie w dom jego, niosąc winne dzięki,
Czcząc go, wielbiycie cuda dzielney ręki.
Pan to i Oyciec pełen jest słodkości,
Pełen jest wieczney prawdy i litości.


„Dzieła Franciszka Karpińskiego” wydanie stereotypowe Waleryana Krasickiego, Warszawa 1830