Szczęśliwi nad szczęśliwemi [nagr]

[marian7]

Szczęśliwi nad szczęśliwemi,
    Ci, co w grobach spoczywają,
Od prac świata już wolnemi
    Boskich darów zażywają,
        Rozpoczęli nowe życie
        Już szczęśliwie i obficie.

Boże, Ty wiesz, że żyjemy
    Pracowicie w jarzmie stanu.
Podobać się Tobie chcemy,
    Jako życia, śmierci Panu;
        Wreszcie śmierć nas ztąd przenosi,
        I nagrodę Boską głosi.

Jezus Chrystus Bóg prawdziwy,
    Cierpiał boleść i krzyż srogi,
Chcąc by każdy był szczęśliwy,
    Zostawił nam przykład drogi,
        Byśmy cnotę miłowali,
        W Jego ślady wstępowali.

Daj nam Panie rozum z cnotą,
    Byśmy w zgodzie życia tego,
Pełniąc prawa Twe z ochotą,
    Godni wsparcia obfitego
        Byli, tem się pocieszali,
        Żeśmy zawsze Cię kochali.

Bo cóż jest życie człowieka,
    Nazwać możnaby godziną,
Gdy w momencie śmierć nań czeka,
    I tak lata jego miną;
        Boską dziać się zwykło siłą,
        Musim leżeć pod mogiłą.

Wszak próżnością świata dary,
    Dla człowieka przy skonaniu,
Gdy przypomni bliskie mary,
    Wzdychać będzie w tem wołaniu:
        Panie udziel duszy męztwa,
        W gorzkim strachu do zwycięztwa.

Tak zasnąwszy w Tobie Panie,
    W rejestr zmarłych policzeni,
Czeka na nas zmartwychwstanie,
    W górnej niebieskiej przestrzeni,
        Tam wybrani patrząc w Ciebie,
        Cieszą się Anioły w niebie.

Nakładem Józefa Miecznika w Częstochowie.
Drukarnia T. Nagłowskiego w Częstochowie.

[Bartek]

Fragment nagrania:
http://wsm.serpent.pl/sklep/albumik.php,alb_id,29963,Jest-Drabina-Do-Nieba---cz%EA%B6%E6-druga-%28pie%B6ni-%BFa%B3obne-i-za-dus,Various