Od wrót słońca wschodzącego (A solis ortus cardine)

[tomas_wawa]

T: ks. S. Grochowski, Himny, prozy i cantica kościelne, 1599 r., hymn XXXIII.

1. Od wrót słońca wschodzącego, * Do granic kręgu ziemskiego, * Śpiewajmy dziś Panu swemu * Z Maryi narodzonemu.
2. Twórca wieków z ich granicą * Oblókł postać niewolniczą, * By ciało ciałem swem zbawił, * Nie tracąc nas, których sprawił.
3. Przeczystej Matki wnętrzności, * Płodne łaską z wysokości, * Żywot nosi cnej dziewice * Niewiadome tajemnice.
4. Z gmachu serca wstydliwego * Wnet kościół Boga żywego, * Poczęła Syna nie znając * Męża, słowu wiarę dając.
5. Podług słowa anielskiego * Spłodziła Boga wielkiego, * Którego w matce zamkniony * Jan uczuł rozweselony.
6. Lecz jako dziś miedzy sianem * W żłobie leży będąc Panem, * Na troszce mleka przestawa, * Co i ptaszkom obrok dawa.
7. Śpiewają górni duchowie * Chwalą Boga aniołowie, * Pasterz pasterzom zjawiony, * Stworzyciel nieogarniony.
8. Miej chwałę na wszystkie strony * Panie z Panny urodzony, * Z Ojcem i z Duchem społecznie, * Jednę chwałę miejcie wiecznie.

Powyższa pieśń stanowi polskie tłumaczenie łacińskiego hymnu A solis ortus cardine. Inne dawne tłumaczenia to:
- Od punktu słońca wschodzenia
- Od wschodu słońca jasnego

Współcześnie, w Liturgii Godzin jest to hymn jutrzni na Boże Narodzenie. Oto jego obecna forma:

1. Od bram dalekich wschodu słońca * Aż po granice kręgu ziemi, * Sławimy dziś Chrystusa Króla  * Z Maryi dla nas zrodzonego.
2. Potężny Stwórca wszystkich rzeczy * Doczesną przyjął postać sługi, * By w ludzkim ciele zbawić ludzi * I nie zatracić swoich stworzeń.
3. W nietknięte łono świętej Panny * Zstąpiła z nieba pełnia łaski, * A Ona odtąd dźwiga w sobie * Nie znaną jeszcze tajemnicę.
4. Dziewicze serce już się stało * Świątynią Boga Najwyższego, * I Ta, co męża nie poznała, * Poczęła słowem przyzwolenia.
5. Narodził się zapowiedziany * Przez archanioła zwiastowanie * I Jego poznał Jan zamknięty * W żywocie matki swej, Elżbiety.
6. Na sianie Bóg się dał położyć * Nie gardząc nędznym stajni żłobem, * I Ten, co żywi rzesze ptaków, * Drobiną mleka był karmiony.
7. Weselą się anielskie chóry * Śpiewając Bogu hymn radości; * Pasterzom się ukazał Pasterz, * Którego mocą świat istnieje.
8. Wielbimy Ciebie, Panie Jezu, * Zrodzony przez Dziewicę czystą, * Niech będzie Tobie razem z Ojcem * I Duchem Świętym wieczna chwała. Amen.