Z głębi mojego serca [nuty]

[marian7]

1. Z głębi mojego serca głos wydany
    Woła o litość do Pana nad Pany:
    Natęż słuch, Panie, nachyl do mnie ucha
    Na głos mój, który ma wydaje skrucha.
2. Jeśli uważać będziesz nieprawości,
    Któż to wytrzyma, Panie? Któż bez złości?
    Ja widząc, że Bóg, Pan nasz, jest łaskawy,
    Chcę z serca Jego zachować ustawy.
3. Pańskiemu słowu ufa moja dusza,
    Że grzech odpuści, gdy się serce skrusza.
    Pan na mnie wejrzeć z wysokości raczy,
    Gdy skruchę moją, moje łzy zobaczy.
4. Izrael ufa od świtu do nocy,
    Że mu udzieli z niebios Pan pomocy;
    Bo litość Boża cały świat przenika:
    Bóg nigdy nie chce zguby dla grzesznika.
5. Ma Bóg niezmierny skarb na okupienie,
    Byle nas skruszył żal za przewinienie;
    Że z grzechów wszystkich, choć wielkich i wielu,
    Bóg cię odkupi, ufaj, Izraelu.

Psalm 129 De profundis
T: (Miod.) M: T. Klonowski (Klon.)

[knrdsk1]

Melodia wg śpiewnika Siedleckiego 1994: