Epifania - 6. I - Mędrcy świata

[knrdsk1]

   Mędrcy świata, Monarchowie, gdzie spiesznie dążycie? Powiedzcież nam, Trzej Królowie chcecież widzieć Dziecię? Ono w żłobie nie ma tronu, i berła nie dzierży, A proroctwo Jego zgonu już się w świecie szerzy.
   Mędrcy świata, złość okrutna Dziecię prześladuje! Wieść okropna, wieść to smutna, Herod spisek knuje. Nic Monarchów nie odstrasza, do Betlejem spieszą, Gwiazda Zbawcę im ogłasza nadzieją się cieszą.   
   Przed Maryją stają społem, niosą Dziecku dary. Przed Jezusem biją czołem, składają ofiary. Trzykroć szczęśliwi Królowie! któż wam nie zazdrości? Cóż my damy, kto nam powie, pałając z miłości?
   Tak, jak każą nam kapłani, damy dar troisty, Modły, pracę niosąc w dani i żar serca czysty. To kadzidło, mirę, złoto, niesiem Jezu szczerze, Dajem to z serca ochotą, przyjm od nas w ofierze.

[Owca]

   X. Jan Siedlecki, Śpiewniczek zaw. pieśni kościelne,  Kraków 1908
1.Mędrcy świata, Monarchowie, gdzie śpiesznie dążycie? Powiedzcież nam, Trzej Królowie chcecie widzieć Dziecię? Ono w żłobie nie ma tronu, i berła nie dzierży, A proroctwo Jego zgonu już się w świecie szerzy.
   2.Mędrcy świata, złość okrutna Dziecię prześladuje! Wieść okropna, wieść to smutna, Herod spisek knuje; Nic Monarchów nie odstrasza, do Betlejem śpieszą, Gwiazda Zbawcę im ogłasza, nadzieją się cieszą.   
   3.Przed Marią stają społem, niosą Panu dary. Przed Jezusem biją czołem, składają ofiary. Trzykroć szczęśliwi Królowie, któż wam nie zazdrości! Cóż my damy, kto nam powie, pałając z miłości!
   4.Oto jak każą kapłani, damy dar troisty: Modły, pracę niosąc w dani i żar serca czysty. To kadzidło, mirę, złoto, niesiem Jezu szczerze. Dajem to z serca ochotą, przyjm od nas w ofierze!