Czas, czas, już niosą trumnę

[kandelat]

Czas, czas, już niosą trumnę,
Wstań, wstań, odbierz fortunę:
Gdyż ta tylko zapłata,
Za twe trudy u świata:
O człowiecze snem zmorzony,
W któreż teraz pójdziesz strony
 Skończywszy służbę.

Spisz, spisz, w głuchym letargu,
Duch, duch twój już na targu,
Stoi smutny u sądu,
Że nie trafił do lądu:
Już rzucają czarci losy,
Zewsząd słychać sprzeczno głosy,
 Czyj wiecznie będzie.

Gdzie, gdzie, dziś twa uroda?
Ach! ach! gdzie strojów moda?
Trup straszliwy na twarzy,
Ropa w uściech się smaży:
Za perfumy smród nieznośny,
Za kapele dzwon żałosny,
 Za pałac jama.

Patrz, patrz, gdzie twe zamysły?
Zdaj, zdaj, rachunek ścisły:
Już zerwana osnowa,
Którą snuła twa głowa,
Opuszczają wszyscy ciebie,
A może też i Bóg w niebie
 Cię nie pomieści.

Twarz, twarz, wszak to jest brata,
Tak, tak, ja pójdę z świata:
Ach nadziejo obłudna!
Jeżeli śmierć tak trudna,
Nie mam już innej nadzieje,
Tylko padam i truchleję,
 Przed tobą Boże.

źródło: Mioduszewski http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,353.0.html
nuty i midi > załącznik