Boże, lud Twój czcią przejęty

[Tomek Torquemada]

1. Boże, lud Twój czcią przejęty, Twoich dzieł wszechmocność głosi; * Oczy na Twój ołtarz święty, serce swe do Ciebie wznosi. * Liczne na nas ciążą winy, lecz niech żal nasz litość wznieci; * Przyjmij Ojcze grzeszne syny, nie odpychaj swoich dzieci.   

2. Najwyższemu Panu Chwała niechaj Jego brzmi Imieniem;  * Niebo całe, ziemia cała niech Go kornym wielbi pieniem. * Chwała Mu za wszystkie dary, co na ludzkie zlewa plemię, * łącząc Boskim węzłem wiary niebo z ziemią, z niebem ziemię.   

3. Z rąk kapłańskich przyjmij, Panie, tę ofiarę chleba, wina, * Co się wkrótce dla nas stanie Krwią i Ciałem Twego Syna; * Niech przestępstwa nasze zmywa i uśmierza gniew Twój, Panie, * niech nas z niebem pojednywa i uzyska przebłaganie.   

4. Baranku Boży bez winy, któryś grzechy świata zgładził * I z nieba w ziemskie krainy pokój stracony sprowadził: * Chciéj się zmiłować nad nami i oczyść nasze sumienia, abyśmy uczestnikami stać się mogli Odkupienia.   

5. Niegodniśmy i duchowo przyjąć Cię do serca, Panie; * Ale rzeknij tylko słowo, a godnym serce się stanie. * Niech Ciało Twe i Krew święta na straż każdéj duszy stanie, * I strzeże ją moc przyjęta na wieczne odpoczywanie.

6. Witaj, Chrystusowe Ciało, z Panny świętéj narodzone, * Coś na krzyżu życie dało, chociaż z Bóstwem połączone. * Witaj, Krwi Bożego Syna na zbawienie dusz przelana, * Któraś z boku wytrysnęła Najświętszego mego Pana.   

7. Już Ofiara dokonana, powstańmy i schylmy czoła, * niechaj przez ręce kapłana Pan błogosławi dokoła: * Naszym polom, łąkom, sadom, naszéj pracy, dobytkowi, * I rodzinie, i sąsiadom, wsiom i miastom i krajowi.

[Mira]

Wersja z "Mszału niedzielnego i świątecznego" - Kraków 1939r.

1. Boże, lud Twój, czcią przejęty, wszechmocność dzieł Twoich głosi;
Oczy na Twój ołtarz święty, I Serce do Ciebie wznosi.
Liczne na nas ciążą winy, lecz niech żal nasz litość wznieci;
Przyjmij Ojcze grzeszne syny, nie odpychaj swoich dzieci.   

2. Najwyższemu Panu Chwała! Niechaj Jego brzmi Imieniem;
Niebo całe, ziemia cała, niech Go kornym wielbi pieniem!
Chwała Mu za wszystkie dary, co na ludzkie zlewa plemię,
Łącząc Boskim węzłem wiary, niebo z ziemią, z niebem ziemię.

3. Wierzymy w Wszechmogącego Boga Ojca, co świat stworzył,
Wierzymy w Syna Bożego, co za nas życie położył.
Wierzymy w Ducha Świętego, co nas poświęca, od Ojca
I Syna pochodzącego; Trzy osoby, jedna Trójca.

4. Z rąk kapłańskich przyjmij, Panie, tę ofiarę chleba, wina,
Co się wkrótce Ciałem stanie i Krwią świętą Twego Syna.
Niech przestępstwa nasze zmywa i uskramia gniew Twój, Panie,
Niech nas z niebem pojednywa i uzyska przebłaganie.   

5. Wznieśmy chwały hymn w niebiosy: „Pan Zastępów niepojęty!”
Z Cherubami łącząc głosy, nućmy: „święty, święty, święty!”
Łączmy się z Serafów pieniem. Niech świat cały czcią przejęty,
Wspólnym Boga wielbiąc tchnieniem, nuci: „święty, święty, święty!”

6. Zawitaj prawdziwe Ciało, z Maryi Panny zrodzone,
Któreś na Krzyżu wisiało, z Bóstwem ukrytym złączone;
Witaj Krwi Syna Bożego, za nas i wielu przelana,
Któraś z boku przebitego, spłynęła z wodą zmieszana.

7. Baranku Boży bez winy, któryś grzechy świata zgładził
I z nieba w ziemskie krainy pokój stracony sprowadził:
Chciej się zmiłować nad nami i oczyść nasze sumienia,
Abyśmy uczestnikami stać się mogli Odkupienia.

8. Niegodniśmy i duchowo, do serca  przyjąć Cię Panie;
Ale rzeknij tylko słowo, a godnym serce się stanie.
Niech Ciało Twe i Krew święta na straż każdej duszy stanie,
I strzeże ją moc przyjęta, na wieczne odpoczywanie.

9. Już Ofiara dokonana, powstańmy i schylmy czoła,
Niechaj przez ręce kapłana Pan błogosławi dokoła:
Naszym polom, łąkom, sadom, naszej pracy, dobytkowi,
I rodzinie, i sąsiadom, przełożonym i rządowi.

[marian7]

W Śpiewniku Kościelnym Siedleckiego, wydanie jubileuszowe jest podana pieśń przed rozpoczęciem Mszy św.
1. Padnijmy na twarz, uderzmy czołem,
    Tu, chrześcijanie, zebrani społem
    Z pokorą szczerą, płaczem i wiarą,
    Przed Zbawiciela straszną ofiarą.
2. Błagamy Ciebie, Jezu nasz drogi,
    Wysłuchaj modły udziel czas błogi,
    Błogosław: nasze domostwo całe,
    Urodzaj w polu, plony niemałe.
3. Daj zdrowie, miłość, pokój i zgodę,
    A duszom w czyścu błogą ochłodę;
    Niech dobroć Twoja wszystkich obdarza
    Przez tę ofiarę świętą ołtarza.
4. Padamy na twarz: Tyś miłosierny,
    Jezu najsłodszy, w chwale niezmierny,
    Przyjm nas w opiekę, skłoń Serce Twoje,
    Przytul strapionych pod skrzydła Swoje.
5. O dobry Jezu, błagamy Ciebie:
    Udziel nam łaski w każdej potrzebie,
    Daj tu na ziemi Ciebie miłować,
    A w niebie wiecznie z Tobą królować.

W wydaniu Jubileuszowym nr 400 str. 348

[tomas_wawa]

Jeszcze dłuższa wersja (10 zwrotek), zamieszczona została w Śpiewniczku ks. Siedleckiego z 1918 r. (s. 8-10):


Na Introit
1. Boże, lud Twój czcią przejęty * Wszechmocność dzieł Twoich głosi; * Oczy na Twój ołtarz święty, * I serce do Ciebie wznosi. * Liczne na nas ciążą winy, * Lecz niech żal nasz litość wznieci: * Przyjmij, Ojcze, grzeszne syny, * Nie odpychaj Swoich dzieci.
Na Gloria
2. Najwyższemu Panu chwała! * Niechaj Jego brzmi imieniem * Niebo całe, ziemia cała * Niech Go kornem wielbi pieniem. * Chwała Mu za wszystkie dary, * Co na ludzkie zlewa plemię, * Łącząc Boskim węzłem wiary * Niebo z ziemią, z niebem ziemię.
Przed Ewangelią
3. Powstańcie wyznawcy krzyża! * Bóg prawdy odwieczne głosi, * Do pojęć ludzkich się zniża, * Słowa zbawienia przynosi! * Tysiące wieków upłyną, * Świata się skruszy budowa, * Ziemia minie, nieba miną, * Lecz Boskie nie miną słowa.
Na Credo
4. Wierzymy w Wszechmogącego * Boga Ojca, co świat stworzył; * Wierzymy w Syna Bożego, * Co za nas życie położył; * Wierzymy w Ducha Świętego, * Co nas poświęca, od Ojca * I Syna pochodzącego: * Trzy osoby, jedna Trójca.
Na Offertorium
5. Z rąk kapłańskich przyjmij, Panie! * Tę ofiarę chleba, wina, * Co się wkrótce Ciałem stanie * I Krwią świętą Twego Syna. * Niech przestępstwa nasze zmywa * I uskramia gniew Twój, Panie! * Niech nas z niebem pojednywa * I uzyska przebłaganie.
Na Sanctus
6. Wznieśmy chwały hymn w niebiosy: * „Pan Zastępów niepojęty!” * Z Cherubami łącząc głosy * Nućmy: „Święty, Święty, Święty!” * Łączmy się z Serafów pieniem. * Niech świat cały czcią przejęty * Wspólnem Boga wielbiąc tchnieniem * Nuci: „Święty, Święty, Święty!”
Na Benedictus
7. Zawitaj, prawdziwe Ciało * Z Maryi Panny zrodzone, * Któreś na krzyżu wisiało, * Z Bóstwem ukrytem złączone; * Witaj, Krwi Bożego Syna, * Za nas i wielu przelana, * Któraś z boku przebitego * Spłynęła z wodą zmieszana!
Na Agnus Dei
8. Baranku Boży bez winy, * Któryś grzechy świata zgładził * I z nieba w ziemskie krainy * Pokój stracony sprowadził: * Chciej się zmiłować nad nami * I oczyść nasze sumienia, * Abyśmy uczestnikami * Stać się mogli odkupienia.
Na Komunię
9. Niegodniśmy i duchowo * Do serca przyjąć Cię, Panie! * Ale rzeknij tylko słowo, * A serce godnem się stanie. * Niech Ciało Twe i Krew święta * Na straż każdej duszy stanie, * I strzeże ją moc przyjęta * Na wieczne odpoczywanie.
Ite missa est
10. Już ofiara dokonana. * Powstańmy i schylmy czoła, * Niechaj przez ręce kapłana * Pan błogosławi dokoła: * Naszym polom, łąkom, sadom, * Naszej pracy, dobytkowi, * I rodzinie, i sąsiadom, * Wsiom i miastom, i krajowi.

[CorCogitans]

Ten sam zestaw dziesięciu zwrotek można znaleźć w książeczce "Ogień miłości Bożej/Boskiej" z 1915. Natomiast właśnie znalazłem inne zwrotki, ale z pewnością pamiętające czasy cesarzy i carów. Zwraca uwagę wydłużona o połowę zwrotka "Credo" i "Te Deum".

Franciszek Morawski
MSZA ŚWIĘTA.

Kirye
Boże! lud twój czcią przejęty
Wszechmocność twoją głosi.
Oczy na twój ołtarz święty,
Serca do ciebie wznosi.
Liczne na nas ciężą winy,
Lecz niech żal nasz litość wznieci,
Przyjmij ojcze grzeszne syny
Nie odpychaj twoich dzieci.

Gloria
Chwalcie Boga wszystkie rody,
Chwalcie go wszystkie istoty!
Bóg to pokoju i zgody,
Bóg niewinnych, Bóg sieroty.
Chwalcie wszystkie serca, głosy,
Bóg to miłości, opieki!
Chwalcie go ziemio, niebiosy,
Chwalcie teraz i na wieki!

Ewangelia
Bóg to, Bóg sam w tych wyrazach
Swoje prawdy nam ogłasza.
Na tych to warownych głazach
Stoi święta wiara nasza.
Panie! tysiąc wieków spłynie,
Świata skruszy się budowa,
Minie ziemia, niebo minie —
Nie przeminą Twoje słowa.

Credo
Wierzymy Boże ojcze w Ciebie,
Ty życie, duszę wlałeś nam.
Tyś Panem ziemi, Panem w niebie,
Tyś Stwórca, Ty wszechmocny sam!
Wierzymy w Syna Twego Bóstwo,
I że poczętym z ducha był —
Zniósł męki, krzywdy, śmierć, ubóstwo,
By grzechy ludu swego zmył.
Wierzymy w prawdę wszystkich cudów,
Wierzymy w święty kościół nasz,
Że przyjdziesz Sędzią wszystkich ludów,
Że wieczne, wieczne życie dasz!

Offertorium
Przyjmij od nas, przyjmij Panie
Tę ofiarę, chleba, wina,
Co się bliskim cudem stanie
Krwią i ciałem Twego Syna.
Przyjm ją Panie z dłoń kapłańskich
Niechaj nasze grzechy ściera,
Zwraca do cnót chrześcijańskich
I drogę Niebios otwiera.

Sanctus
Święty! Święty, Pan w niebiosach!
Bóg wszechmocny! niepojęty!
Święty! w zgodnych wielbmy głosach
Bóg zastępów, Święty! Święty!
Łączmy głos nasz z Niebios pieniem,
Niech świat cały czcią przejęty,
Jednym wielbi go imieniem,
Jednym hymnem: Święty! Święty!

Benedictus
Spojrzyj z twego tronu, Boże!
Przyjmij głos twego kapłana.
Cóż Cię silniej wzruszyć może
Jak krew Syna, za nas lana?
Zawsze On swymi mękami,
Swym Cię, zgonem błaga, prosi,
On i w tej chwili za nami
Krzyż swój do Ciebie podnosi.

Agnus
Lejmy łzy chrześciany
Syn Boży za nas ginie,
Za nas to z każdej rany
Ta krew tak święta płynie.
Z pokorą On na siebie
Nasze bierze winy,
I błaga Ojca w Niebie
By spojrzał na syny.

Kommunia św.
Niegodny jestem Panie
Przyjąć Cię do duszy,
Lecz niechaj to wyznanie
Niech Cię żal mój wzruszy.
Pociesz mnie przebaczeniem,
Daruj winy, zbrodnie,
I uświęć Twym wejrzeniem
Bym cię przyjął godnie.

Ite Missa est
Już ofiara dopełniona
Święte dzieło niebios cudu,
Bóg nasza miłość, obrona,
Słuchał prośby swego ludu.
Chylmy czoła, wielbmy Pana!
Niech go nasza wdzięczność sławi;
Oto przez swego kapłana
Dzieciom swoim błogosławi.


Te Deum laudamus

Chwała Tobie, chwała Panie!
Świat Cię kornem wielbi pieniem,
Całe niebo, wieczność cała!
Twoim tylko brzmi imieniem.
Przyjmij wdzięcznych serc wylanie.
Chwała Tobie, chwała Panie!

Chwała Ci za wszystkie dary,
Co na ludzkie zlewasz plemię,
Tyś to spoił węzłem wiary
Siebie z ludźmi, z niebem ziemię,
Tyś nam ojcem w każdej dobie,
Chwała Boże! chwała Tobie!

Chwała Ci na połach sławy,
Ty zapalasz ogniem męstwa,
Ty to wspierasz dobre sprawy,
Ty sam wiedziesz do zwycięstwa.
Twoja to moc wszystko działa,
Nie nam Panie, Tobie chwała.

Źródło: http://www.krzemieniewo.net/viewpage.php?page_id=1818

Na tymże portalu można pod adresem http://www.krzemieniewo.net/viewpage.php?page_id=1819 przeczytać ciekawostkę historyczną odnośnie tej pieśni. Póki co nie wklejam jej tu, dla porządku. Niech administracja uzna, czy to miejsce na takie informacje.

[knrdsk1]

Ależ oczywiście że miejsce jak najbardziej. Proszę wklejać! :)
ATSD ciekawie byłoby prześledzić kolejne wersje tej pieśni jak doszła do postaci współczenie znanej...

[CorCogitans]

A więc pod wspomnianym wcześniej adresem ( http://www.krzemieniewo.net/viewpage.php?page_id=1819 )znajdziemy taką notkę (pogrubienie na podstawie źródła) :

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

Lucyan Siemieński o genezie Mszy Świętej autorstwa Franciszka Morawskiego.    

[...] Najciekawszą częścią jego pism [Franciszka Morawskiego – przyp. LD] byłyby Pamiętniki, gdyby je był zostawił. Na nieszczęście nie zostawił żadnych, prócz kilku ustępów, drukowanych w Przyjacielu Ludu, w Przeglądzie, w Pokłosiu, jak O pobycie Karpińskiego w Warszawie, jak Śniadanie u generała Dąbrowskiego, lub Co się działo w wojsku naszym, po bitwie pod Lipskiem? Ustępy te pełne życia, pełne rysów z natury zdjętych i nowych szczegółów do charakterystyki osób i historii, zaostrzają smak i każą tym więcej żałować, że generał, umiejący tak zachęcać innych do spisywania swoich wspomnień, sam tego uczynić nie chciał. Dość mu było tylko to, co opowiadał np. o W. Ks. Konstantym, rzucić na papier, a zostałaby nieporównana charakterystyka... Ci, co mieli sposobność słyszeć opowiadającego generała, pamiętają różne ustępy, między innymi jak W. Książę przyjechawszy z Wiednia do Warszawy i przywiózłszy z sobą muzykę do Mszy Św., kazał mu we 24 godzin wiersze do niej ułożyć, — i Morawski rad nierad musiał się do rozkazu zastosować, [...]. Jest czego żałować, że tego [spisania Pamiętników – przyp. LD] nie podjął, tylko bogactwo swoich spostrzeżeń i wiadomości rozsypał w listach – dał ułamki, całości nie objął. [...]

________________________
Post scriptum:
Dla uczczenia 150. rocznicy śmierci Franciszka Dzierżykraj-Morawskiego działający przy Gminnym Centrum Kultury w Krzemieniewie chór mieszany KRZEMIEŃ, kierowany przez p. Hannę Markowską, włączył do swego repertuaru pieśni z tymi tekstami Mszy Świętej. Wielkopolskie prawykonanie 10 grudnia 2011 r. podczas okolicznościowej mszy św. w Oporowie.

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

Jeśli tym Wlk. Ks. Konstantym jest ten z dynastii Romanowów zmarły w 1831, to już możemy dać górną granicę powstania wstawionej przeze mnie wersji słów. A nawet przesunąć na rok 1830, ze względu na wybuch powstania. Możliwe, że melodia jest do dziś znana w repertuarze niemieckojęzycznym. W ogóle sam autor - Franciszek Dzierżykraj Morawski - jawi się ciekawą postacią. Na krzemieniewskim portalu widziałem też "Roraty" jego autorstwa.
Mam w plikach "Śpiewniczki" ks. Siedleckiego z 1908 i z 1922, i tam jest wersja, taka jak tu wcześniej podana, czyli 10-zwrotkowa z na Gloria o incipicie "Najwyższemu Panu chwała", z podpisem nad nutami "z Krakowa". Nie wiem, czy w wydaniach sprzed 1908 też jest. W jubileuszowym Siedleckim z 1928 chyba stoi, że autorem słów jest Felsztyński H. - zgaduję na podstawie wyciągu z kilku kart w archiwum allegro. Podobną wersję pieśni znalazłem też w jakimś znalezionym na chomikach fragmencie posoborowego śpiewnika (jest zwrotka "Przygotowanie Darów" i ilustracja z "versus populum"). W porównaniu z 1908 rokiem jest kilka retuszy w treści, brak zwrotki Przed Ewangelią, zmieniona na Credo i melodia bardziej mi znana (minimalne różnica z tą sprzed wieku). A na początku stoi: "t.: H. Felsztyński  h.: A. Bączkiewicz". Na liturgicalcenter.org można znaleźć fragmenty jakichś zbiorków pieśni i przy "Boże, lud Twój" (w wersji tekstowej okrojonej dla potrzeb Novus Ordo Missae), nad pięciolinią czytamy: " t.: H. Felsztyński   m.: Kun.". Czyżby ta kropka sugerowała jakiś skrót?

[sylwek]

Melodia współcześnie używana (w porównaniu z Siedleckim z 1908 różni się trochę rytmem i paroma melizmatami). Dopisałem także moje propozycję jak użyć nieużywane części pieśni w Novus Ordo Missae.