Onufry, św.: W KRÓLEWSKIM DOMU [mel.]

[PK1991]

mel ,,Ty któryś gorzko"
W KRÓLEWSKIM DOMU z Monarchów zrodzony * Perskich Onufry, z czartowskiej rzucony
Namowy w ogień od ojca własnego * Na dowód tego

2. Jeśliś był synem, jeśli cię zrodzili * Rodzice z królów, którym przyzwolili
Bóg i natura berłem rządzić państwa * Perskie poddaństwa

3. Wrzucony w ogień na kolana klękasz * Bogu dziękując, na obłudę stękasz
Czartowską, że jest wielce oszukany * Czy masz być miany

4. Za syna jego; w tem płomień ustaje * Ojciec zdumiały za syna uznaje
Anioł strofuje, że z czartowskiej zdrady * Król słuchał rady

5. Rozkazał Anioł, aby bez odwłoki * Wziął ciebie ojciec, a szedł gdzieby kroki
Anielskie wiodły, a tam spracowana * Za matkę dana

6. Przyłączywszy się rzewno łkającego * Ożywia piersią na pół zgłodniałego
O Boskie cuda! Wyżywią bestyje * Kto Bogu żyje

7. W Monastyr wjeżdża ojciec twój strudzony * Nie znając matki, piersiami żywiony
Zdziczałej łani, ściśnion powójnikiem * Już pustelnikiem

8. Onufry, jesteś; Opat deneguje * Miejsca; niemowlę któż wypiastuje?
Mówi król: Nieba będą pracowały * Co nam go dały

9. Piersiami łani Onufry żywiony * Trzeciego roku jużeś opuszczony
Od łani, dziecię nie delikatnymi * Lecz zakonnymi

10. Żyłeś potrawy, złożywszy otuchę * W Bogu, uchodzisz między skały głuche
W dziecinnym wieku, nieboć marszałkuje * Bóg sekunduje

11. W jaskini ciemnej twoje pomieszkanie * Posty posiłek, radość opłakanie
Życia ludzkiego, kamień łoże twoje * Strumień napoje

12. Z Bogiem rozmowa, codzienne z Anioły * Twe przestawanie, zmieszany na poły
Lament z radością największe wesele * Ziemski Aniele

13. Od łani dziecię, od Nieba dojrzały * Karmiony byłeś w cnotach doskonały
Włosem nagiego hojnie odziewała * Utrzymywała

14. Opatrzność Boska; w siedmdziesiątym roku * Stanąłeś życia w zamierzonym kroku
Zasnąwszy w Bogu, od Aniołów wzięty * Onufry święty. Amen.

śpiewnik pelpliński