Józefie Święty z domu królewskiego [nuty]

[knrdsk1]

Śpiewnik Wrocławski 1865

O Świętym Józefie
19. Marca
Melodyja jak: Wszechmocna mego


Józefie Święty! z domu królewskiego.
Mniemany Ojcze Boga wcielonego;
Synu Dawidów, Stróżu ukochany,
                                        Maryi Panny.

Na wielkąś łaskę u Boga zasłużył,
Kiedyś u Niego to sobie wysłużył.
Żeć się dostała twa Oblubienica,
                                        Boga Rodzica.

Tobie albowiem tén klejnot samemu,
Oddał Bóg jako ojcu mniemanemu,
Gdy uschłe drzewo pięknie zakwitnęło,
                                        Z rąk wyniknęło.

Tobie Bóg Ojciec jedynaka Swego,
Zlecił, podając z łona Ojcowskiego;
Byś Mu wychował rodu królewskiego,
                                        Synaczka Jego.

Na to w opiekę Matkęć swoję daje,
Za Oblubienicę, gdyć ją oddaje;
O sługo wierny! Książe nad książęty,
                                        Józefie Święty.

Ciebie Syn Boży za Ojca przyjmuje,
Z rąk twoich żyjąc tobie usługuje;
O Święty Ojcze! z tysiąca wybrany,
                                        Bóg ci podany.

Tobie Duch Święty dał Oblubienicę
Swoję, objawił oraz tajemnicę,
Ojciec, Duch i Syn w tobie swéj osobie,
                                        Ulubił sobie.

Od Ojca, Syna bierzesz przedwiecznego,
Oblubienicę od Ducha Świętego;
Ojciec Synaczka, Duch wybranie sobie,
                                        Powierza tobie.

Syn ci powolność oddaje Synowską,
Cześć, posłuszeństwo, powagę Ojcowską,
Że jako żyjąc na ziemi tak w niebie,
                                        Czyni dla ciebie.

My się téż tobie cale oddajemy,
Pod twą opiekę wszyscy się garniemy,
Byś nas z Ojcowskiéj nie wypuszczał ręki,
                                        Na wieczne wieki.

A gdy nastąpi ostatnia godzina,
Sprowadź nam z Matką kochanego Syna,
Żebyśmy przy nich szczęśliwie skonali,
                                        Duszę oddali.

O jak szczęśliwa będzie taka dusza
Która, Maryją, ciebie i Jezusa,
Przy zgonie swoim będzie przytomnego,
                                        Mieć obecnego.

Józefie Święty! niech się nam tak stanie,
Przybądź, Patronie! gdy przyjdzie skonanie;
Ratuj, gdy wielka ta nastąpi trwoga,
                                        Proś za nas Boga.

W Śpiewniku Pelplińskim taki sam tekst, z jednym większym wyjątkiem w ost. zwrotce:

Ratuj, gdy wielka ta nastąpi trwoga, * Na nas od Boga. Amen.

[knrdsk1]

Melodia z Kurpiów 1929 r., wg ks. Skierkowskiego ("Puszcza Kurpiowska w Pieśni" t. III, wyd. Związek Kurpiów, Ostrołęka, 2003)
(nuty widoczne po zalogowaniu)

[knrdsk1]

Melodia wg: "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy

[knrdsk1]

Śpiewnik Pelpliński podaje: na Nótę 596, a to jest pieśń: "Zawitaj wojsko nieogarnionego" (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,1062.0.html)

[knrdsk1]

Melodia wg Siedleckiego 1994: