Na św. apostołów Piotra i Pawła
1. O, święty Piotrze, kościoła opoko,
I święty Pawle, Ty mocny filarze,
Zwróćcie dziś na nas miłosierne oko:
Łódź nasza tonie na życia obszarze!
2. O, święty Piotrze, wielki apostole,
Założycielu świętego Kościoła,
Dodaj nam siły, wzmocnij naszą wolę,
Niech próżno głos nasz do Boga nie woła.
3. My tacy słabi, łódź nasza się chwieje,
W omdlałych dłoniach rwą się nasze sieci,
Wskaż drogę zwycięstw, wskrześ wiarę, nadzieję,
I z fal burzliwych wznieś tonące dzieci!
4. O, święty Pawle, Twoich nauk echo,
Co rozbrzmiewało po świata granice,
Zbolałym sercom niech zabrzmi pociechą,
Niech głosi słodkie, Boskie obietnice!
5. Ty, coś swem słowem oświecał pogany,
Spraw, Boska Prawda niech zalśni na nowo,
Niechaj zagoi krwawiące serc rany
l niech się wszędzie święci Boże słowo.
6. Niech ono spłynie nam w serca i dusze,
Byśmy jak ongi wy, apostołowie,
Stwierdzili czynem, znosząc los swój w skrusze,
Że źródło siły w Bożem tylko słowie.
Paula Wężyk
[Wg. Przewodnik Katolicki. 1908 R.14]
1. O, święty Piotrze, kościoła opoko,
I święty Pawle, Ty mocny filarze,
Zwróćcie dziś na nas miłosierne oko:
Łódź nasza tonie na życia obszarze!
2. O, święty Piotrze, wielki apostole,
Założycielu świętego Kościoła,
Dodaj nam siły, wzmocnij naszą wolę,
Niech próżno głos nasz do Boga nie woła.
3. My tacy słabi, łódź nasza się chwieje,
W omdlałych dłoniach rwą się nasze sieci,
Wskaż drogę zwycięstw, wskrześ wiarę, nadzieję,
I z fal burzliwych wznieś tonące dzieci!
4. O, święty Pawle, Twoich nauk echo,
Co rozbrzmiewało po świata granice,
Zbolałym sercom niech zabrzmi pociechą,
Niech głosi słodkie, Boskie obietnice!
5. Ty, coś swem słowem oświecał pogany,
Spraw, Boska Prawda niech zalśni na nowo,
Niechaj zagoi krwawiące serc rany
l niech się wszędzie święci Boże słowo.
6. Niech ono spłynie nam w serca i dusze,
Byśmy jak ongi wy, apostołowie,
Stwierdzili czynem, znosząc los swój w skrusze,
Że źródło siły w Bożem tylko słowie.
Paula Wężyk
[Wg. Przewodnik Katolicki. 1908 R.14]