wg: "Śpiewnik liturgiczny" TN KUL, Lublin 1991
tekst i melodia: J. A. Gwoździowski, 1938
Do szopy hej, pasterze
1. Do szopy, hej, pasterze, * Do szopy, bo tam cud. * Syn Boży w żłobie leży, * By zbawić ludzki ród. * Śpiewajcie, aniołowie, * Pasterze, grajcie Mu! * Kłaniajcie się Królowie, * Nie budźcie Go ze snu.
2. Padnijmy na kolana, * To Dziecię, to nasz Bóg. * Witajmy swego Pana, * Wdzięczności złóżmy dług. * Śpiewajcie...
3. O Boże niepojęty, * Kto pojmie miłość Twą? * Na sianie wśród bydlęty * Masz tron i służbę swą. * Śpiewajcie...
4. On Ojcu równy w Bóstwie, * Opuszcza niebo swe, * A rodzi się w ubóstwie * I cierpi wszystko złe. * Śpiewajcie...
Znalazłem inną, starszą wersję tej kolędy. Podaję ją poniżej:
T: J. Cebulski, Kantyczki, czyli zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek, pieśń nr 18.
1. Do szopki już pasterze, * Do szopki, bo tam cud. * Syn Boży w żłobie leży, * By zbawić wszystek lud. * Śpiewajcie Aniołowie, * Pasterze, grajcie Mu, * Kłaniajcie się, Królowie, * Swe serca złóżcie Mu.
2. Padnijmy na kolana, * To Stwórca, to nasz Bóg. * Błagajmy swego Pana, * By zbawił wszystek lud. * Śpiewajcie…
3. W Sakramencie ołtarza, * Zbyt ukochałeś nas, * Twa moc się upokarza, * By umacniała nas. * Śpiewajcie…
4. O Jezu, Dziecię Boże, * Swą łaską wspieraj nas. * Błagamy Cię w pokorze, * Miłością zjednocz nas. * Śpiewajcie…
Kolejna wersja tej kolędy, tym razem ze Śpiewnika parafialnego ks. W. Lewkowicza (1982 r., pieśń nr 76). Na uwagę zasługuje tekst zwrotki drugiej, nieobecny w poprzednich dwóch wersjach. Autor śpiewnika podaje datę: 1939 r. oraz autora: Gwoździkowski.
1. Do szopki, hej pasterze! * Do szopki, bo tam cud: * Syn Boży w żłobie leży, * By zbawić ludzki ród! * Śpiewajcie Aniołowie, * Pasterze, grajcie Mu! * Kłaniajcie się, Królowie, * Nie budźcie Go ze snu!
2. Ten Bóg przedwiecznej chwały, * Bóg godzien wszelkiej czci, * Patrz! W szopie tej zbutwiałej, * Jak słodko On tu śpi. * Śpiewajcie…
3. On Ojcu równy w Bóstwie, * Opuszcza niebo swe. * A rodzi się w ubóstwie, * I cierpi wszystko złe. * Śpiewajcie…
4. Padnijmy na kolana, * To Dziecię, to nasz Bóg, * Uczcijmy niebios Pana, * Miłości złóżmy dług. * Śpiewajcie…
Wiele śpiewników przypisuje autorstwo tej kolędy J. A. Gwoździowskiemu i podaje datę wydania śpiewnika "Największa kantyczka", Tarnów 1938 lub 1939. Kolęda jest jednak nieco starsza i pochodzi ze Wschodniej Małopolski. Wcześniej opublikowana została między innymi przez O.M. Żukowskiego w: "Śpiewajmy Panu! Śpiewnik Kościelny do użytku Młodzieży Szkolnej ...", Lwów 1931.
Na jakiejś płycie była jeszcze taka zwrotka:
Bóg w szopie taki mały
Ubogi jak nasz kraj
Ustąpił ze swej chwały
By zbawić wszystkich nas
Śpiewajcie...
Śpiewnik kościelny, J. Siedleckiego z roku 1959 umieszcza ją w dziale kolędy domowe i podaje inną czwartą zwrotkę:
1. Do szopy, hej, pasterze, * Do szopy, bo tam cud. * Syn Boży w żłobie leży, * By zbawić ludzki ród. * Śpiewajcie, aniołowie, * Pasterze, grajcie Mu! * Kłaniajcie się Królowie, * Nie budźcie Go ze snu.
2. Padnijmy na kolana, * To Dziecię, to nasz Bóg. * Witajmy swego Pana, * Wdzięczności złóżmy dług.
3. O Boże niepojęty, * Kto pojmie miłość Twą? * Na sianie wśród bydlęty * Masz tron i służbę swą.
4. Jezuniu mój najsłodszy, * Tobie oddaję się. * O skarbie mój najdroższy, racz wziąć na własność mię.