Do Ciebie Matko szafarko łask,
Błagalne pienia wciąż płyną.
Twa dobroć świeci nad słońca blask,
Nadzieją Tyś nam jedyną.
W cierpienia czas, pomocą darz,
I nieustannie ratuj nas!
Gdy Twojej chwały niebieski tron,
Daleki duszy cierpiącej.
Spoglądnij na nas przez obraz on,
Pomocy Nieustającej.
W cierpienia czas...
Twe lica jakże łaskawe są,
Pociąga słodycz z nich Twoja,
Ufajmy mocno, że ulżysz łzom,
I wsparciem staniesz się w znojach.
W cierpienia czas...
Gdy duszę smutku zasępi cień,
Ułuda myśl nam zamącą,
Niech noc nam w jasny zamieni dzień,
Twa Pomoc Nieustająca.
W cierpienia czas...
A jeśli zdoła się w duszę wryć,
Śmiertelna jakaś przewina,
Litosną dłonią grzesznika chwyć,
Przed gniewem ocal go Syna.
W cierpienia czas...
Gdy weźmiem w chwili ostatniej już,
Gromnicę światłem płonącą.
Śmiertelnych wrogów, Maryjo, zmóż
Pomocą Nieustającą.
W cierpienia czas...
Śpiewnik parafialny (Łódzki) 1966