Śpiew Kościelny - forum o tradycyjnych pieśniach kościelnych i chorale gregoriańskim

1. Cudotworny Jezu w Milatynie,
Z którego Twa łaska wszędzie słynie.
Cuda Twoje wszyscy głoszą,
Iż dajesz to, o co proszą.
Do Ciebie się udającym,
Twojej dobroci żebrzącym,
Nieustannie.

2. Zrzódło wszelkich łask z Stawu Nowego,
Do kościoła Milatyńskiego,
Przyszedłeś z Twoiemi łaskami,
Byś wszystkich ludzi darami,
Ubogacił, i w potrzebie,
Dał razem samego siebie,
Żądającym.

3. Ach pociecho na krzyżu rozpięta,
Czem złość ludzka tak na Cię zawzięta,
I choćjaż kommunikujesz,
Łaski Twe wszędzie szafujesz,
Przecież żadnej rekompensy,
Za tak wiele łask expensy,
Nie odbierasz.

4. Czyż niedosyć ludziom uczyniłeś,
Cudami tu jeszcze się wsławiłeś,
By przy tej łask obfitości,
Znał się człowiek do wdzięczności;
Widząc takie łaski Twoje,
Pokutnych łez wylał zdroje
Za swe grzechy.

5. Skłaniasz głowę świętą do słuchania,
Płaczliwego grzeszników wzdychania,
Byś prośbie dość uczynił,
Człowieka, który przewinił,
W tem, iż Ciebie nie miłował,
Owszem jeszcze zposponował
Łaską Twoją.

6. Płyną krople z Twych najświętszych skroni,
Byś duszę mą obmył w krawawej toni,
I pięknością tą zbogacił,
Którą przez grzech człek utracił,
Boską przy sobie figurę,
W piekielną czarta posturę
Odmieniając.

7. Ręceś Twoje na krzyżu rozciągnął,
Byś grzesznika do siebie pociągnął,
W otwartem sercu lokował,
By w niem wiecznie rezydował,
Miłe z tobą miał zabawy,
Z czartem żadnej niemiał sprawy
Przez złe życie.

8. Jakoś w tym obrazie łaskawy,
Samych czartów wyznawają wrzawy,
Którzy zaraz uciekają,
W obecności Twej zgrzytają,
Na wzmianką Twej wszechmocności,
Na dno piekielnych niskości
Lecieć muszą.

9. Wszyscy skutek w prośbach odbierają,
Sercem którzy Ciebie nawiedzają,
By w śmiertelnej był chorobie,
Byle ufność szczerą w Tobie
Pokładał oraz nadzieję,
W punkcie się z nim dobrze dzieje
Przy Twej łasce.

10. W Milatyńskim cudownym obrazie,
W ostatnim nas ratuj śmierci razie.
W przenajświętsze Twoje rany,
Przyjmij nas JEZU kochany,
Byśmy uszli potępienia,
Wiecznego duszy zbawienia
Dostąpili. Amen.

za: Cuda i Nabożeństwo Wsławionego Obrazu Pana Jezusa Ukrzyżowanego, znajdującego się w kościele parafialnym milatyńskim, Lwów 1830.

1. Tam, gdzie cudowny się znajduje, *
O Matko Boża, obraz Twój, *
Gdzie dusza nasza w sercu czuje *
Łask Bożych przez Cię zlany zdrój; *

Ref. Gdzie obraz Twój zasłynął z łask, *
I Twój przyświeca cudów blask, *
Tam dziś spieszym, Matko, wraz *
O zechciej Ty wysłuchać nas.

2. Tam, gdzie tysiące dusz pospiesza *
Wyleczyć się z grzechowych ran, *
Gdzie wzrok Twój miły je pociesza *
I łaskę na nie zlewa Pan; *

Ref. Gdzie obraz Twój itd.

3. Gdzie Ci Twe dziatki ze wdzięczności *
Ślubują miłość, wierność swą, *
Któreś Ty, Matko, w Twej miłości *
Pociechą pokrzepiła Twą; *

Ref. Gdzie obraz Twój itd.

4. Gdzieś w sławnej, świętej Twej kaplicy *
Łez tyle ususzyła już. *
Gdy kornie prosili grzesznicy *
O miłosierdzie dla swych dusz; *

Ref. Gdzie obraz Twój itd.

5. Tam my idziemy, Matko Chrysta, *
By pokłon oddać Tobie wraz, *
Módl się za nami, Panno czysta, *
Niepokalana i bez skaz; *

Ref. Gdzie Twój obraz słynie z łask itd.

6. Wysłuchaj naszych dusz błaganie *
I wyproś u Jezusa ran *
Nad nędzą naszą zmiłowanIe *
I bądź na zawsze Matką nam. *

Ref. Bo gdzie Twój obraz słynie z łask itd.

za: ks. Jan Chrząszcz, "Duchowna Pielgrzymka do Lourdes. Historya Miejsca Cudownego w Lourdes, oraz Dziewięciodniowa Pielgrzymka Duchowna w Lourdes na cześć Najświętszej Maryi Panny niepokalanie poczętej, w Lourdes.", Góra Świętej Anny 1913.

1. O szczęśliwe góry francuzkiej ziemi, *
Gdzie się objawiła z łaskami Swemi; *
Ave, Ave, Ave Marya, *
Ave, Ave, Ave Marya.

2. Ta, co więc bez grzechu się narodziła, *
By straconą łaskę ludziom wróciła: *
Ave, Ave itd.

3. By oddalić kary za nasze złości, *
I serca do Bożej rozgrzać miłości: *
Ave, Ave itd.

4. Ze wszech stron narody dążą do Ciebie, *
Aby tam uprosić łaskę dla siebie: *
Ave, Ave itd.

5. Chromych i kaleków do groty znoszą, *
Byś im zdrowie dała, pokornie proszą: *
Ave, Ave itd.

6. I doznają cudów od Niezmazanej, *
Matki w Lurd zjawionej Niepokalanej: *
Ave, Ave itd.

7. Tam z dalekich krajów dążą kapłani, *
Aby się uskarżyć przed Tobą, Pani: *
Ave, Ave itd.

8. Jak wiara i ludy są dziś dręczone, *
Które ich pasterstwu są poruczone: *
Ave, Ave itd.

9. Ty im sił dodajesz, by wierni byli, *
I do Syna Twego lud prowadzili: *
Ave, Ave itd.

10. A my od nich słysząc, co się w Lurd dzieje, *
Wolniej oddychamy, mając nadzieję, *
Ave, Ave itd.

11. Że skoro Marya w Lurd się zjawiła: *
Pokornej Bernardce to objawiła: *
Ave, Ave itd.

12. Jeżeli wiernymi będziemy w wierze, *
To nas od wszech nieszczęść Ona ustrzeże. *
Ave, Ave itd.

13. My w tym pięknym Maju niesiem Ci w dani, ·
Życie, serca nasze, jako poddani: *
Ave, Ave itd.

14. I prosimy kornie, byś je przyjęła, *
I Synowi Swemu nas poleciła: *
Ave, Ave itd.

15. By oddalił od nas głód, mór i wojny, *
Dał łaskę monarsze i czas spokojny: *
Ave, Ave itd.

16. Prosimy, błogosław tej rzeszy Boże, *
Twa łaska do cnoty niech nam pomoże: *
Ave, Ave itd.

17. Błogosław nam wszystkim, błogosław gruby, *
Tych co tam pracują, ochroń od zguby: *
Ave, Ave itd.

18. Przybądź z Twoją łaską w ostatniej chwili, *
A my Cię na wieki będziem chwalili. *
Ave, Ave itd.


ks. Jan Chrząszcz, "Duchowna Pielgrzymka do Lourdes. Historya Miejsca Cudownego w Lourdes, oraz Dziewięciodniowa Pielgrzymka Duchowna w Lourdes na cześć Najświętszej Maryi Panny niepokalanie poczętej, w Lourdes.", Góra Świętej Anny 1913.

Nazajutrz dzień tam mknie, *
Gołąbka ta niewinna. *
Jej serce niebem tchnie, *
Jaśnieje twarz dziecinna. *
Ave, Ave itd.

Znów widzi Panią swą, *
Jak do niej się przybliża, *
I by przywitać ją, *
Swą głowę ku niej zniża. *
Ave, Ave itd.

Jej dusza do Niej lgnie, *
A serce szczęściem płonie, *
Do Pani tej się rwie, *
Chce spocząć na Jej łonie. *
Ave, Ave itd.

I prośbę cichą śle: *
"Powiedz, Pani, łaskawie, *
Jakie jest Imię Twe? *
W jakiej przybywasz sprawie?" *
Ave, Ave itd.

"O dziecię, słuchaj mnie," *
Odrzekła jej łagodnie, *
"Chodź tu we wszyskie dnie, *
Przez całe dwa tygodnie. *
Ave, Ave itd.

Ja za to ręczę ci, *
Że weźmę cię do Boga, *
Gdzie szczęścia pieśń wciąż brzmi,
Niech zniknie twoja trwoga." *
Ave, Ave itd.

"O droga Pani ma, *
Żyć z Tobą, nie umierać! *
Tak śliczna twarz jest Twa, *
Wciąż na nią chcę spozierać". *
Ave, Ave itd.

Wraca dziewczę w dom swój, *
Ma męstwa ogień święty, *
By stoczyć z czartem bój *
I długi i zacięty. *
Ave, Ave itd.

Piekielny zawył wróg *
I wzburzył swoje sługi, *
By nie miał chwały Bóg, *
Wyzionął szyderstw strugi. *
Ave , Ave itd.

ks. Jan Chrząszcz, "Duchowna Pielgrzymka do Lourdes. Historya Miejsca Cudownego w Lourdes, oraz Dziewięciodniowa Pielgrzymka Duchowna w Lourdes na cześć Najświętszej Maryi Panny niepokalanie poczętej, w Lourdes.", Góra Świętej Anny 1913.

1. Najświętsza Panno Marya, k' Tobie się uciekamy; *
Módl się do Syna za nami, my niegodni wołamy: *
Przyczyńże się dziś za nami *
Marya, Niebieska Pani, *
Uproś nam miłość u Syna i szczęśliwe skonanie.

2. Ciebie Trójca Przenajświętsza od wieków wyzwoliła, *
Za matkę Synowi swemu. abyś z Ducha poczęła. *
Przyczyńże się dziś itd.

3. Duch święty jak Oblubieniec, nic nie odmówi Tobie, *
Który sprawił mocą Boską Ciało Synowi w Tobie, *
Przyczyńże się dziś itd.

4. Wiemy, że Ty, Panno czysta! u Boga Ojca możesz, *
Grzesznikowi największemu, Ty Sam dopomożesz. *
Przyczyńże się dziś itd.

5. Syn Twój, jako Matka miła, gdy się modlisz za nami, *
Wysłucha i da nam miłość, zmiłuje się nad nami. *
Przyczyńże się dziś itd.

6. A żebyśmy dostąpili, nie miejmy wątpliwości *
Grzechów naszych odpuszczenia dodaj Panno ufności. *
Przyczyńże się dziś itd.

7. Weź nas ubogie sieroty do Twej świętej opieki. *
Pojednaj nas z Twojem Synem, zjednaj łaskę na wieki. *
Przyczyńże się dziś itd.

8. Tysiąckroć Cię pozdrawiamy, śliczna nieba Królowa, *
Do Twych nóg Ci upadamy Anielska Cesarzowa. *
Przyczyńże się dziś itd. Amen.


za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

1. Matko Boża! Ciebie przywitamy, *
Przed obrazem słynącym cudami : *
Przychodzimy jako dobre dziatki, *
Do swej miłej, najmilejszej Matki. *
Matko Boża ratuj nas *
Tak prosim na każdy czas.

2. Okolica wszystka Ciebie sławi, *
W tym kościele Twym rada się bawi! *
Procesyjmi czynią tu pośpiechy, *
U swej Matki szukają pociechy. *
Matko Boża itd.

3. Żebrak, bogacz, który tu przybywa, *
Poruszony w sercu, łzy wylewa. *
Dzieci, starcy, panny i młodzieńcy *
Wszystko k' Tobie całem sercem jęczy. *
Matko Boża itd.

4. Chorzy, smutni łaski doznawają, *
I grzesznicy Ciebie wychwalają; *
Ufność w Tobie wszyscy pokładamy, *
Wszelkie troski Tobie polecamy. *
Matko Boża itd.

5. Ach jak miłe z Tobą tu rozmowy! *
To wyrażać nie potrafim słowy. *
Ach jak słodko, kochać Cię serdecznie, *
Zawsze skryć się pod Twój płaszcz bezpiecznie! *
Matko Boża itd.

6. Matko Boża i Ciebie wychwalamy, *
Ciebie dziś o pomoc tu wzywamy; *
Uproś łaski, których nam potrzeba, *
I po śmierci wieczne szczęście nieba. *
Matko Boża itd.


za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

1. Marya, Marya! *
Nad słońce jaśniejsza, *
Nad miesząc piękniejsza, *
Nad perły zacniejsza, Marya, *
Bądźże pozdrowione *
Twe najświętsze Imię, *
Na niebie, na ziemi, Marya.

2. Marya, Marya! *
U Boga wiecznego, *
Ojca, Syna Twego, *
Proś za nas każdy czas, Marya, *
Niech nas nie opuści, *
W nędzach i ciężkości, *
Podług swej miłości, Marya.

3. Marya, Marya! *
Proś Jezusa Syna, *
By nam nasza wina *
Odpuszczona była, Marya,  *
Nad grzechami 1itość, *
I serdeczną żałość *
Wyproś, wyjednaj nam Marya.

4. Marya, Marya! *
Proś Ducha świętego, *
By nam światła swego *
Dał z nieba przez Ciebie, Marya,
Przeciw msty szatańskiej, *
W wierze chrześciańskiej *
Byśmy wytrwać mogli, Marya.

5. Marya, Marya! *
Tyś pełna miłości, *
Przybądź nam w prędkości, *
Gdy będziem w ciężkości, Marya. *
Głód, mór, wojnę oddal, *
Czas pewny wyjednaj, *
Broń nas a zasłoń nas, Marya.

6. Marya, Marya! *
W śmiertelnej niemocy, *
Bądź zawsze w pomocy, *
Przeciw ducha złego Marya. *
Gdy będzie dusza mieć *
Z mego ciała wyniść, *
Broń nas, zastawiaj nas, Marya.

7. Marya, Marya! *
W ostatnią godzinę *
Niech bym to jedyne *
Mógł wdzychnąć: o Jezus, Marya. *
W tych słowach chcę umrzeć *
W niebieską radość wniść, *
Jezus, ach Jezus mój, Marya.

za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

1. Marya, Cię witamy! *
Najświętsza dziewico! *
O Panno nad pannami *
I Boga Rodzico! *
Ze serca Cię witamy, *
Radośnie zawołamy: *.
O Marya, o Marya!

2. O jakożeś tak piękna *
Wśród cierni lilio, *
Bez grzechowego piętna *
Czysta gołębico! *
Bez wszelkich zmaz poczęta *
Witaj Panienko święta! *
O Marya, o Marya!

3. Twe Imię z nieba dane *
Przez Trójcę świętą nam, *
Jak olejek wylany *
Dla wszystkich serca ran; *
Napisz je w sercu mojem, *
Niech będzie jego strojem.*
O Marya, o Marya!

4. Z Aniołem powtarzamy: *
Bądźże pozdrowiona, *
Jest z Tobą Pan nad Pany, *
I łaskiś Ty pełna! *
Słowo Ciałem się stało, *
W żywocie Twym mieszkało. *
O Marya, o Marya!

5. Z Elżbietą pozdrawiamy: *
Błogosławionaś Ty *
Pomiędzy niewiastami *
I błogosławiony *
Owoc żywota Twego, *
Zbawiciel ludu wszego, *
O Marya, o Marya!

6. Jako Matka uboga *
Z dzieciną Boską Twą *
Spełniłaś rozkaz Boga *
Gołębiąt ofiarą: *
Na nasze też zbawienie *
Podjęłaś oczyszczenie, *
O Marya, o Marya!

7. Pod krzyżem w złach tonąca, *
Na którym Syn wisiał, *
O Matko bolejąca, *
Miecz duszę przenikał *
Twą: za nasze to grzechy *
Lałaś łzy bez pociechy, *
O Marya, o Marya!

8. Smutku trwoga minęła, *
Deszcz łez Twoich przestał: *
Koronę jużeś wzięła, *
Koronę wiecznych chwał, *
Co w niebie, co na ziemi *
Oddaje Tobie czczenie, *
O Marya, o Marya!

9. We wszelkich życia troskach, *
W ubóstwie, cierpieniu, *
W chorobach i trudnościach *
Albo w pokuszeniu: *
Z ufnością Cię błagamy, *
Przyczyńże się za nami, *
O Marya, o Marya!

10. Gdy zaś śmierci godzina *
Do nas się przybliży, *
A wielka nasza wina *
Strasznie nanam zacięży: *
W ów czas wstaw się za natni, *
Jako Twemi dziatkami, *
O Marya, o Marya!


za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

1. Kwitną łąki a z kwiatami *
Radość w sercu się rozkwita; *
Świeci niebo i gwiazdami *
Przyjście błogiej wiosny wita. *
Wdziękiem Maja kwitnie chwała *
Tej, co światu Zbawcę dała.

2. Gdzie kościoły i zakony *
I gdzie dzieci boskie żyją; *
Gdzie z wież huczą głośne dzwony,*
Tam też głośniej serca biją: *
Cześć Maryi, cześć i chwała *
Tej, co światu Zbawcę dała.

3. Maj zawitał i świat ożył, *
Słońce błysło, pękły lody, *
Ziemi łono Bóg otworzył, *
By wśród życia i swobody *
Głośno brzmiała cześć i chwała *
Tej, co światu Zbawcę dała.

4. Ziemia głosi Imię Twoje, *
Ciebie niebo opowiada; *
Tobie pszczołek brzęczą roje,  *
Tobie ptasząt nucą stada: *
Cześć Maryi, cześć i chwała, *
Która światu Zbawcę dała.

5. Myśl się nasza stroi kwiatem, *
A uczucie gwiazd światłością, *
I wśród świata i nad światem *
Chcemy Twoją żyć miłością. *
Cześć Maryi, cześć i chwała, *
Która światu Zbawcę dała! Amen.


za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

5. Co za wielkie szczęście, Panno, dla Ciebie, *
Gdy Bóg Ojciec Córką mianuje Ciebie *
I najwyżej wywyższył w niebie.

6. Syn Ojca wiecznego, Jezus kochany, *
Matką Cię nazywa, Panno nad panny, *
Wywyższył Cię nad wszystkie stany.

7. A Duch przenajświętszy jak Ci hołduje, *
Swą Oblubienicą Ciebie mianuje, *
Całe niebo Cię honoruje.

8. I my też, Marya, k'Tobie wołamy, *
Przed Twoim obrazem wszyscy klękamy, *
Wysłuchaj nas, Ciebie prosimy.

9. Tyś naszą ucieczką, Panno Marya, *
Matkąś nam jest dana od Twego Syna, *
Garniemy się do Twego łona.

10. Przyjmij, o Marya, nas grzeszne dziatki, *
Kiedy się garniemy jak do swej Matki, *
Udzielże nam hojnej Twej łaski.

11. Udziel nam, Marya, Twojej miłości, *
Przejednaj nam Syna za nasze złości, *
Ratujże nas przy naszej śmierci.

12. Jeszcze upraszamy, Marya, Ciebie, *
Kiedy nasze ciała złożymy w grobie, *
Dusze nasze przyjmij do Siebie.

13. By Cię tam chwaliły i Twego Syna *
Na wiek wieków w niebie, Matko jedyna, *
Zdrowaś, zdrowaś Panno Marya. Amen.

za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

Zanuć serce z radości, miej się do Boga mego, *
Tam skosztujesz słodkości, tam jest lek dla każdego *
Znajdziesz Go tu bez ciężkości w tej przewielebnej świętości; *
Cały się Jemu oddaj, a serce za serce daj.

Spojrzycie dusze wierne, jak tu Aniołów wiele *
Przyszło wielbić pokornie swojego Zbawiciela, *
Widzieć można Cherubinów, miliony Serafinów, *
Którzy cześć Bogu dają, Święty, Swięty śpiewają.

O śpiewajcie, śpiewajcie wszyscy niebios Duchowie, *
Wielbić nieustawajcie wszystkie ziemi stworzenie. *
Słońce, miesiąc i zwierzęta, ryby, wy niebios ptaszęta *
Moc Pańską wychwalajcie, miłość jego zwiastujcie.

Któż kiedy od wieczności takiej miłości doznał? *
By Król nieba z wysokości do grzesznych był zawitał, *
By w sposób chleba prostego skrył się Syn Boga żywego, *
Chcąc być chlebem doczesnynl na wieki pożytecznym.

O jaka to jest radość; gdy Cię w sercu piastuję *
Zapominam na żałość, w krzyżu mym się raduję. *
Ach nie jest można wysłowić, co to znaczy z Jezusem być. *
O! przyjdź Anielski chlebie a przemień mię sam w siebie.

Weźmij, o Jezu Panie, serca Tobie oddane, *
Dusza i ciało moje będzie Tobie poddane, *
Pociesz ufających w Tobie, ty żywy niebieski chlebie *
Zapal miłości płomień, niech gorze wiecznie. - Amen.


za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

"Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.
podaje takie zwrotki jako 2 i 3.

2. Na ołtarzu w tym Anielskim chlebie *
Żyje Jezus tak prawdziwie jak i w niebie. *
Cherubini, Serafini itd.

3. Całym sercem chcemy Ciebie sławić *
W Twej dobroci racz nam Boże błogosławić. *
Cherubini, Serafini itd.

Królu wieczny błogosław *
Dziedzictwu Twojemu *
I bądź każdemu łaskaw *
Cię wzywającemu: *
Raczże też w nas zapalić *
Ogień Twej miłości, *
Nas potem uszczęśliwić *
W niebieskiej radości.

Niechaj to pożegnanie *
Na każdego przyjdzie, *
Niech po żywota zgonie *
Każdy w niebo wnijdzie, *
Gdzie wiecznie z Aniołami *
Będziem Boga czcili: *
Ach zmiłuj się nad nami, *
Zbawicielu miły!


za:  "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

Dziś ja przychodzę Jezu ku Tobie! *
W tym Sakramencie kłaniam się Tobie! *
Gdy uważamy sami u siebie, *
Serce topnieje, ma się ku Tobie.

Skoro uważam tak wielkie dobra, *
Które nam czynisz, rzecz niepodobna, *
By do miłości Serce gorzało, *
Za grzechy moje łzy wylewało.

Na twarz upadam, czołem tu biję, *
Za grzechy moje dzisiaj żałujem, *
Żem nie jest godzien tu oczu moich *
Podnieść, oglądać dobrodziejstw Twoich.

Tu na tem miejscu w każdym kościele,
Gdzie się zgromadza ludzi tak wiele, *
Kłaniamy Ci się wszyscy spółecznie, *
Bądżże pochwalon na wieki wiecznie.

Niech pochwalony święty Sakrament!. *
Od wszystkich ludzi i w każdy moment; *
Że się wyświadczasz być między nami, *
Choć niegodnemi Twemi sługami.

Niech odszczepieńce oczy obrócą *
Na Twoją chwałę uznać to muszą: *
Że między nami uciechy Twoje, *
Zawsze bywają - słowa to Twoje.

za:  "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

Stwórco okręgu ziemskiego *
Chwalimy Cię przedwiecznego *
Twe owieczki zebrane. *
Chwałę Twą wyśpiewujemy, *
Nasze głosy podnosimy *
By były wysłuchane.

Na Gloria.
Cześć i chwałę oddawajmy *
I spółecznie wysławiajmy *
W osobach troistego *
Ojca, świata stworzyciela *
I Syna, Odkupiciela, *
Także Ducha świętego.

Na Ewangelią.
Uszy nasze nastawiajmy, *
I z bacznością posłuchajmy *
Pilnie słowa Bożego. *
W sercu chcemy go zachować, *
Życie nasze tak prostować *
Jak nauka jest Jego.

Na Credo.
Nasza wiara nakazuje, *
Chrześcianom przepisuje *
Wyznawać troistego *
Boga Ojca, Syna Jego, *
Także i Ducha świętego, *
Na uczniów zesłanego.

Na Ofiarowanie.
Już ofiara jest gotowa, *
Tak jako niegdyś Ablowa, *
Którą Bogu odsyłał, *
Ta się Bogu podobała *
Mile ku niebu pałała *
Gdy Abel ofiarował.

Ale nasza jest zacniejsza, *
Bogu Ojcu przyjemniejsza, *
Nad ofiarę Ablową. *
Nasza stanie się Barankiem,
Ojca wiecznego kochankiem, *
Kapłan ją ma gotową.

Na Sanctus.
Zaśpiewajmy: święty, święty, *
Święty, mocny, niepojęty! *
Wzorem Aniołów w niebie, *
Którzy wiecznie uwielbiają, *
Przed Majestatern stawają, *
Patrząc, Boże! na Ciebie.

Po Podniesieniu.
Płyną z krzyża krwi strumienie, *
Człowiecze! na twe zbawienie *
Kona na Kalwaryi *
Jezus Chrytus ukochany; *
Z nieba na ziemię zesłany, *
Ów synaczek Maryi.

Na Komunią.
Oto z nieba zstępujący *
Chleb, dusze nasze silący *
Do żywota wiecznego. *
Chleb i wino widujemy, *
Że są zmienione wierzymy *
W Jezusa kochanego.

Izraelici jadali, *
Gdy z Egiptu powracali *
Mannę zesłaną z nieba, *
Lecz my Boga przyjmujemy, *
Utajonego widzimy *
W postaci wina, chleba.

Na ite missa est.
Daj nam teraz pożegnanie, *
O to prosimy Cię, Panie, *
Boś dobry, miłosierny. *
Aniołowie Ci śpiewają, *
Cherubini się kłaniają, *
A my także dzieci wierne.

za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

Kyrie Ojcze łaskawy! *
Pobłogosław nasze sprawy, *
Gdy na cześć Twego Imienia *
Wdzięcznie wznosim z serc swych pienia.

Chryste Jezu! dobry Panie, *
Wysłuchaj nasze wołanie; *
Odpuść winy, daruj kary *
Przez moc tej świętej ofiary.

Kyrie Duchu najświętszy! *
Spuść dar łaski najgorętszy, *
Oświecaj rozum światłością, *
Rozpalaj serce miłością.

Trójco Święta jeden Boże! *
Spraw, co moc Twej łaski może, *
Aby cię wszyscy poznali, *
Z nami wspólnie wychwalali.

Na Gloria.
Chwała Bogu na niebiosach, *
Niech zabrzmi w wdzięcznych odgłosach; *
A ludziom co są dobremi, *
Pokój niech będzie na ziemi.

Na Graduał.
Wysłuchaj nasze wołanie: *
Oświeć serca nasze, Panie! *
Byśmy prawdy Twej słuchali *
I onę wykonywali.

Na Credo.
Wierzę mocno w jedynego *
Boga, Ojca wszechmocnego, *
Który z niczego świat cały *
Słowem stworzył dla swej chwały.

Na Offertorium.
Racz przyjąć te nasze dary, *
z chleba i wina ofiary! *
które ci za nasze winy *
Wraz z kapłanem przynosimy.

Tobie niech na cześć posłużą *
I chwałę Twoją pomnożą. *
Nam niech będą ku zbawieniu *
I ku grzechów odpuszczeniu.

Duszom w czyścu kroplę wody *
Niech przyniosą dla ochłody; *
Niech je od męki wybawią, *
Przed obliczem Twojem stawią.

Na Sanktus.
Niebieskie władze i trony *
Czynią powinne ukłony; *
Cześć i chwałę Ci oddają *
I wieczne hymny śpiewają.

Święty, Święty, Święty Boże! *
Niebo, ziemia, świat i morze *
Wykrzykują z wesołości: *
Hosanna na wysokości.

Po Podniesieniu.
Tu przed Tobą wszyscy społem *
Uderzamy kornem czołem, *
Boś tu Boże nasz odwieczny! *
Z krwią i ciałem jest obecny.

Zstąpiłeś na ołtarz z nieba, *
Mieszkasz tu w postaci chleba. *
A gdyż Cię tak blisko mamy *
o łaski Ciebie błagamy.

Na Agnus.
Baranku Boży! co winy *
Ludzkie znosisz, Tyś jedyny *
Pośrednik za grzesznikami *
Pokaż Twą litość nad nami.

Baranku Boży! nim Ciebie *
Godni będziem chwalić w niebie, *
Zasilaj tu Ciałenm swojem *
I obdarz świętym pokojem.

Na Przeżegnanie.
Pobłogosław lud Twój Panie! *
Daj nam Twoje pożegnanie *
Tu na ziemi w doczesności *
I tam w niebie we wieczności.

Niechże ta ofiara święta, *
Będzie od Ciebie przyjęta *
Dla Ciebie na uwielbienie *
Dla nas na wieczne zbawienie.

za: "Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii", Racibórz 1896.

Melodia z Mioduszewskiego:

1. Głośmy w prawowiernych gronie,
Ewangielicznego Męża :
Co stając w bliźnich obronie.
Łzy osusza, złe zwycięża.

2. Napróżno chce go przed światem
Los taić w ukrytym stanie;
Niewinność zowie go bratem, —
Ozwało się powołanie.

3. Jeszcze w poranku młodości,
Wśród rówienników zabawy:
Widać po Jego litości,
Do jakiej przeznaczon sprawy.

4. Duszy i serca przymioty,
Razem z Wincentym wzrastały:
Dla Boga pokochał cnoty,
Dla Boga poświęcił chwały.

5. Uczuć czystością pierś wzmacnia.
Na licach skromność zasiada;
Prostota umysł uzacnia.
Czynami roztropność włada.

6. Łagodność Nauczycielem,
Święta pokora Mistrzynią,
Słowo Boże pracy celem,
Wzorowym Kapłanem czynią.

7. Niestety! Lecz Bóg tak zrządził:
Już Turczyn za łupem ściga;
Nasz Święty po morzu błądził:
Pojmany — łańcuchy dźwiga !

8. Wincenty, w więzach śle modły;
Bóg wielki dopełnia dzieła:
Dłoń pana kruszec rwie podły,
Co Wiary godło ścisnęła.

9. Pod opieką Matki Boga
Płyną. — Po krótkiej żegludze,
Kiedy ominęła trwoga,
Pan składa podzięki słudze:

10. Że go na niewinnych łono
Z bezbożnego wyrwał kraju:
lidzie za główny punkt kładziono,
W sprośnem życiu szukać raju.

11. Już Cię nie krępują pęta,
Wolny na łonie ojczyzny;
Miłość Cię zapala święta,
I cierpiącym goisz blizny.

12. Co za obfite dlań żniwo!
Nie zna gorliwości granic:
Przejęty Wiarą zbyt żywą,
Krew za nią przelać ma za nic.

13. Wszędy stając w sierot sprawie,
Twojem to dziełem Wincenty!
Żeś nam w Wilnie i w Warszawie
Założył Twój Zakon święty.

14. My Ciebie naszym Patronem
W sprawie wieczności mieć chcemy;
Broń przed Najwyższego tronem
Nas grzesznych, bo poginiemy.

15. Patrzmy na ten wizerunek:
Co za dobroć się maluje!
W Jego oku, już ratunek
Nieszczęśliwy wyczytuje.

16. Boże wielki, Boże wieczny!
Wysłuchaj próśb Twego sługi!
Stan nasz tu nie jest bezpieczny:
Boże widzisz te łez strugi...

17. Błagamy Cię Jezu Chryste,
Racz nas wspierać Twemi siły:
By przynajmniej chęci czyste
Przy zgonie nas uwieńczyły.

V. Módl sie za nami Śty Wincenty,
R. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusa.

MÓDLMY SIĘ.
Wielki Boże, który przez skutek Twej nieskończonej dobroci odnowiłeś w miłości i pokorze Twego sługi Wincentego a Paulo ducha Twego Najmilszego Syna, dla opowiadania Ewangielii ubogim, dla niesienia pociechy strapionym, dla usługi i wspierania nędzarzy, i dla przywrócenia Kapłaństwu nowego blasku cnoty; daj nam, prosimy, za jego przeważną przyczyną, abyśmy od największej nędzy tego świata, którą jest grzech, uwolnieni, najtroskliwiej starali się Tobie podobać pełnieniem uczynków tejże samej miłości, i tejże pokory. Przez Chrystusa Pana naszego, Amen.

za: Krótkie zebranie uczynków Świętego Wincentego a Paulo, Poznań 1857.

w: "Nabożeństwo do Ś. Jacka Odrowąża odnowione na sześćset-letnią rocznicę zejścia wielkiego Wyznawcy Założyciela Kaznodziejskiego Zakonu na Północy i tych krajów Apostoła", Kraków 1857. jest inna wersja tekstu:

Wesołe Niebo z radości wykrzyka,
Gdy Twój duch czysty — chór świętych przenika,
Szczęśliwy Jacku dwojakiej korony
Chwałą uczczony.

Wszyscy Cię Święci z weselem witają,
Anielskie chóry wieniec Ci oddają,
Król wiecznej chwały mile Cię przyjmuje
I koronuje.

Najświętsza Panna siedząc na swym tronie,
Ciebie rozkosznie piastuje na łonie,
Członki Twe zdobiąc ślicznemi perłami
Hijacyntami.

O perło rajska, kamieniu ognisty,
Celujesz drogie ludów ametysty,
Na Naród Polski wypuść z Twych wnętrzności
Płomień miłości.

W pokoju wiecznym królujesz wysoko,
Na nas mizernych miej łaskawe oko,
Oddal choroby, nędze, utrapienie,
Uproś zbawienie.

Gdy Chrystus przyjdzie na sąd w majestacie,
Ty z Apostoły zasiędziesz w senacie,
Teraz prośbami nas grzesznych wspomagaj,
Gniew Jego błagaj.

Wieczna cześć, chwała Bogu najwyższemu,
Ojcu, Synowi, Duchowi-Świętemu,
Którego imię i majestat wielki
Chwali lud wszelki.

W skarbie niebieskim Jacka droga perło,
Perskie bogactwa i arabskie berło,
Szafiry morskie i drogie klejnoty!
Celujesz w cnoty!

Dom Odrowążów familija dawna,
W Polsce zacnością i zasługą sławna,
Ciebie zrodziła Zakonowi cnemu
Kaznodziejskiemu.

Wziąwszy naukę i szaty zakonne,
Wiaryś nauczał narody postronne,
Z Ciebie wszelkich cnót wzięły grunty mocne
Kraje północne.

Carstwo Moskiewskie, Litwę, Księstwo Ruskie,
Schodziłeś Czechy, Szląsko, miasta Pruskie,
Czartom z paszczęki dusze wydzierając,
Bogu oddając.

Gdy bystra Wisła bardzo wylewała,
Zaczem przewozu mieć niedopuszczała,
Tyś po niej śmiele suchemi nogami
Przeszedł z uczniami.

Tobie anielska Królowa zjawiła,
Że Twoja prośba zawsze wdzięczna była
Przed majestatem Syna Jej miłego
Pana naszego.

Bogu cześć, chwała i niezmierne dzięki,
Z którym Ty Ojcze królujesz na wieki,
Broń zawsze Polski i Państwa wszystkiego
Chrześciańskiego.

"Nabożeństwo do Ś. Jacka Odrowąża odnowione na sześćset-letnią rocznicę zejścia wielkiego Wyznawcy Założyciela Kaznodziejskiego Zakonu na Północy i tych krajów Apostoła", Kraków 1857.

1) Święty Jacyncie,
Perło, Jacyncie,
Kosztowna Polskiej Korony,
Zciągnij rękę do obrony,
Jacyncie.

2) Święty Jacyncie,
Kwiecie, Jacyncie,
Tam idziem za Twą wonnością,
Gdzie Bóg jest wszystkich słodkością,
Jacyncie.

3) Święty Jacyncie,
Klejnot, Jacyncie,
Zbogać nas nędzne sieroty,
Wiek po śmierci uproś złoty,
Jacyncie.

4) Święty Jacyncie,
Magnes, Jacyncie,
Ciągnij nasze serca chęci,
Gdzie Bóg wszystkich dusze nęci,
Jacyncie.

za: "Nabożeństwo do Ś. Jacka Odrowąża odnowione na sześćset-letnią rocznicę zejścia wielkiego Wyznawcy Założyciela Kaznodziejskiego Zakonu na Północy i tych krajów Apostoła", Kraków 1857.

1. Ach wszystko stworzenie wespół * Boga wychwalajcie, * A na niebie i na ziemi * Jemu pokłon dajcie! * Bądźże pozdrowione * I w każdym momencie * Najświętsze Serce Jezusa * W świętm Sakramencie I * Badźże pozdrowione * Teraz i na wieki * A nie racz że nas wypuszczać * Ze swojej opieki.

2. To Serce nas ukochało, * Gdyśmy Go nie znali, * A z miłości nam się dało, * Byśmy pożywali. * Bądźże i t. d.

3. Miłością jest rozpalone, * Poci się w Ogrójcu, * Na modlitwie rozpalone, * Wzdycha k' Bogu Ojcu. * Bądźże i t. d.

4. Już u słupa kamiennego * Swe niewinne ciało, * To dla człowieka grzesznego * Biczować się dało. * Bądźże i t. d.

5. Głowę przeświętą cierniową * Koroną zraniono, * A jeszcze na większą wzgardę * Trzcinę w rękę dano. * Bqdźże i t. d.

6. Drzewo krzyża tak ciężkiego * Na górę zanosi, * A Ojca nam niebieskiego * Konający prosi. * Bądźże i t. d.

7. A po śmierci włócznią sobie * Bok otworzyć daje, * Aby to pokazać tobie * Jak ci mile przaje. * Bądźże itd.

8. To serce jest otworzone * łaskawie każdemu, * Przystęp nam wszystkim podawa, * Nawet i grzesznemu. * Bądźże i t. d.

9. Pociecha nam w utrapieniu * Z rany serca Jego; * Wynika nam w okamgnieniu * Wspomnimy na niego. * Bądźże i t. d.

10. W tej to serca najświętszego * Jezusowej ranie, * Polecam ducha mojego * W ostatnim konaniu. * Bądźże i t. d. .

11. Obmyjże nas z nieprawości * Krwią przeświętą drogą; * Aż dojdziemy miłosierdzia * U miłego Boga. * Bądźże i t. d.

12. O Marya litościwa, * Matko Jezusowa, * Przybądźże nam na pociechę * Gdy ostatnia mowa. * Bądźże i t. d.

za: Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych, które w innych w ogóle znanych śpiewnikach albo rzadko albo wcale jeszcze nie są umieszczone, z dodatkiem niektórych litanii, 1896.

1. Z wschodu słońca do Jeruzalem * Przyszli królowie i wszędzie pytali się: * Gdzież Król narodzony, * Nam objawiony, * Któregośmy gwiazdę widzieli? * Gloria in excelsis Deo!

2. Oto gwiazda prowadziła je, * Aż już przyszedłszy stanęła na stajence. * Znaleźli dzieciątko * Z Maryą Matką, * I upadłszy pokłonili się. * Gloria in excelsis Deo!

3. Otworzywszy wszystkie skarbnice * Ofiarowali Dzieciątku te dary swe: * Jak mirę i złoto * Tak też kadzidło, * Dziecię sobie Bogiem szacując. * Gloria in excelsis Deo!

4. I my pójdźmy też do Betlehem * Z miłą i wdzięczną ofiarą przystępujem, * Bo serca niewinność, * Wiarę i miłość, * Ciało, duszę, wszystko darujem. * Gloria in excelsis Deo!

za: Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych, które w innych w ogóle znanych śpiewnikach albo rzadko albo wcale jeszcze nie są umieszczone, z dodatkiem niektórych litanii, 1896.

słowa: Ks. Jerzy Bajda

Przedwieczny Bóg powierza światu swoje Słowo
I Boży Syn, jednocząc w sobie istnień krańce,
Ludzkości ród przymierzem wiąże swym na nowo,
Na cały świat do ludu swego śle wysłańce.
O Boże nasz! Wszechmocne Twe władanie,
Zwycięska jest Piotrowa łódź Kościoła.
Pójdziemy tam, gdzie poślesz nas o Panie,
Któż oprze się, gdy Twoja miłość woła.
Rozkazał Pan: Rozrzućcie ziarna Ewangelii,
Niech z ludzkich serc i ust zakwitną wiary słowem,
Kapłańska dłoń niech życia Chleb i Krew rozdzieli,
Niech święty lud w chwalebną wznosi się budowę.
Hosanna brzmi! Wieczernik już gotowy,
Tu Chrystus Pan pośrodku swoich braci
Miłości swej testament wieści nowy,
Wyniszczon sam, swym Bóstwem nas bogaci.
Ty wszystko wiesz! Tyś naszych serc jedynym Królem,
I Tobie pieśń rozlega się w mej duszy łonie,
Coś zdobył mnie Ogrójca łzą, Golgoty bólem,
Mój życia los w zranione ufnie składam dłonie.
O Matko ma! Ja Twoim jestem synem,
I pragnę iść przez życie tylko z Panem,
Przez możną tam u Boga Twą przyczynę,
Dopomóż mi, bym zostać mógł kapłanem.


za: "Duc in Altum. Modlitewnik alumna", Wyd. Biblos, Tarnów

PIEŚŃ O NAJŚWIĘTSZEJ PANNIE SZKAPLERZNEJ
(śpiewana w kościele Bożego Ciała
w Poznaniu)

1. O Maryo dusz zbawienie
Matko wszelkiej litości,
Z góry Karmel łask strumienie
Spuszczasz na te niskości.
Zdroje te, niech nas chłodzą,
Niech gorycze osłodzą.
2. Łask Twoich dowody mamy
Z licznego doświadczenia,
Bo gdy szkaplerz odbieramy
Nosimy znak zbawienia,
I w ostatecznym zgonie
Ma nas niebo w obronie.
3. Piorun, miecz, ognie i wody
Szkaplerzem przybranemu
Nie uczynią żadnej szkody.
Bo Marya takiemu
Zawsze jest ku pomocy
I broni od przemocy.
4. Ginie rycerz uzbrojony
I raniony umiera,
A Szkaplerzem umocniony
Stoi, bije, naciera
Świętej szkaplerznej szaty
Nie rażą i armaty.
5. Kiedy zaraza morowa
Ludzkie wycieńcza siły,
I już motyka grobowa
Ciała wala w mogiły:
Szkaplerz życie ocala
I zarazę oddala.
6. Złe sumienie myśli miesza,
Grzesznik jęczy i stęka:
W rozpacz wpadłszy już się miesza,
Wiecznej kary się lęka:
Lecz szkaplerzem przybrany
Rwie piekielne kajdany.
7. Zdobi dusze, zdobi ciała
Szkaplerz w swojem odzieniu,
I szczęśliwość tam się stała
Gdzie Szkaplerz w poważeniu.
Kto ten święty znak bierze,
Wchodzi z Niebem w przymierze.
8. W zgonie życia ma otuchę
Dobrą, szkaplerz noszący;
Szczerą mu Marya skruchę
Jedna, i konający
W tymże znaku zniszczenia
Uidzie piekła zbawienia.
9. A gdy w czyscowym tarasie
Cierpi za grzechy mękę,
Marya go w prędkim czasie
Bierze na swą porękę,
Z męki go oswobadza
I do nieba wprowadza.
10. O tarczo nieprzełamana!
Tobie piekielne siły
I moc czarta wyuzdana
Do tych czas nieszkodziły:
Bo od szkaplerznej barwy
Pierzchają piekielne larwy
11. O szato błogosławiona!
Przewyższasz wszelkie mody.
Tobą dusza ozdobiona
Wchodzi na wieczne gody,
I z Maryi opieki
Boga widzi na wieki.
12. O suknio! która nagoty
Duszy naszej troskliwie
Pokrywasz, i w święte cnoty
Przyozdabiasz szczęśliwie:
Niech w tę suknią przybrani
Ujdziem piekła otchłani.
13. Czyńmy więc Maryi dzięki
Świadczmy affekt dozgonny,
Żeśmy z tej szacownej ręki
Wzięli znak tak obronny,
A w tym znaku gdy trwoga
Mamy pomoc od Boga.
14. Nośmy Szkaplerz z niewinnością
Bez Maryi urazy,
Chwalmy Boga z gorliwością
Strzegąc się grzechu skazy.
Tak żyjąc Boże Ciebie
Wielbić będziemy w Niebie,
Amen.

"O Szkaplerzu Ś., Książka dla członków Bractwa Szkaplerza i dla tych, którzy do Bractwa tego należeć pragną", Poznań 1844.