Śpiewnik Wrocławski 1865 (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=669.0)
Pieśń o Świętéj Katarzynie Pannie i Męczenniczce
25. Listopada.
Melodyja jak: Boże w dobroci.
Cześć oddawajmy Świętéj Katarzynie,
Któréj po całym świecie imię słynie:
Czyni ją sławną okrutne męczeństwo,
Sławy dodaje nauka, panieństwo.
Kogóż nie zdziwi jak Boga wielbiła,
Gdy wszystek żywot Jemu poświęciła:
A Bóg w nadgrodę za odważne czyny,
Wsławił po świecie imię Katarzyny.
W Alexandryi Panienka przebywa;
Przed okiem męzkiem pilnie się ukrywa:
Z samym Jezusem pieści się w skrytości,
I strzeże Jemu ślubionej czystości.
Lecz gdy Maxymin kościół prześladuje,
I Chrześcijany dla wiary morduje:
W tém Katarzyna już jawnie wychodzi,
Cześć ją Jezusa z skrytości wywodzi.
Przed Maxyminem sama śmiało staje,
I chrześcijańskiéj prawdy wywód daje:
Któréj gdy mądrość Cesarza zdziwiła,
Pięćdziesiąt mędrców na dysputę zsyła.
Szczęśliwie Panna mędrców zwyciężyła,
I do Jezusa wiary nawróciła:
Za niemi wielu do wiary przystają,
A bałwochwalstwo ślepe porzucają.
Nad jéj mądrością Cesarz zadziwiony,
Na sercu będąc urodą zraniony,
Pannę pieszczotą, godnością probuje,
Małżeństwo nawet z sobą ofiaruje.
Lecz przy Jezusie stoi Katarzyna,
Godnością, łożem gardzi Maxymina:
Mówiąc, mój tylko Jezus Oblubieniec,
Jemum ślubiła mój panieński wieniec.
Lecz Katarzyno, miłość Jezusową,
Będziesz musiała płacić śmiercią nową:
Gotują koła, haki, miecze, noże,
I co wymyślić dzikość ludzka może.
Tak Katarzynę biczują żyłami,
W koło wbitemi targają hakami;
Gdy się na ciele dosyć napastwili,
Głowę od ciała mieczem oddzielili.
Teraz o Panno już w niebie godujesz,
Z twym Oblubieńcem wiecznie się radujesz:
Przez krótki żywot wiaryś dotrzymała,
A za to wiecznych rozkoszy dostała.
Wabią do siebie nas niebieskie gody,
Lecz nie należą do téj czystéj trzody,
Tylko te dusze co się nie kalały,
Lub przez pokutę grzéchy swe zmazały.
O Katarzyno! sprawże niech kochamy,
Tę wielką cnotę, i niech poważamy;
Czy nam nie dosyć Jezusa miłować,
Gdy tego mamy, cóż może brakować?
V. Módl się za nami Święta Katarzyno:
R. Abyśmy się stali godnemi obietnic Pana Chrystusowych.
V. Panie wysłuchaj i t.d.
Módlmy się:
Boże! któryś dał prawo Mojżeszowi na wierzchołku góry Synaj i na témże
miejscu przez Świętych Aniołów Twoich ciało Świętéj Katarzyny Panny i
Męczenniczki Twojéj cudownie umieścił: spraw prosimy, abyśmy jéj zasługami i
przyczyną do góry, którą Chrystus jest szczęśliwie przyjść mogli. Przez
Chrystusa Pana naszego. R. Amen.
Melodya (Szczeble do nieba, tom II (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=3994.0)):
Inna melodya (x. Tomasz Basiński, Dzieje Cudownego Obrazu N. Maryi Panny i kościoła w Tursku z dodatkiem modlitw i pieśni, Gniezno 1882, ss. 57n):