1. Boże, którego dobroć się unosi,
Gdy Cię cnotliwe serce o co prosi!
Wysłuchaj modły, które ten lud czyni,
W Twojej świątyni, w Twojej świątyni.
2. Pokój wam daję, wyrzekłeś to, Panie,
Niech głos ten prawem dla świata zostanie,
By zgoda sprzęgła sąsiedzkie narody
Wśród ich swobody, wśród ich swobody.
3. Kazałeś ziemi, aby nas karmiła;
Deszcz i pogodę ręka Twa przysyła.
Niech więc z jej daru rolnik chleb swój kraje
I biednym daje, i biednym daje.
4. Tak obdarzeni Twoimi łaskami,
Prosim Cię, Panie, z pokorą i łzami:
Odpuść nam winy, niech nas w dobrym stanie
Wieczność zastanie, wieczność zastanie.
Muzyka Fr. Lessel (Mioduszewski)
Nuty do pieśni (za: Melodye do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego. Ułożone do grania na organach i śpiewania na cztery głosy. Pelplin 1907):
Druga melodia wg "Melodii do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego" (Śpiewnika Pelplińskiego) (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,672.0.html) to nr 209, pod tym nrem znajduje się pieśń "Ty któryś gorzko na krzyżu umierał" - u nas tu: http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,692.0.html
X.M.M.Mioduszewski (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,353.0.html)
O błogosławieństwo Kraju.
Boże którego dobroć się unosi,
Gdy cię cnotliwe serce o co prosi:
Wysłuchaj modły które ten lud czyni,
W twojej świątyni, w twojej świątyni.
Błogosław Panu który nami włada,
Niech tron swych ojców szczęśliwie posiada:
N szczęściu ludu niech swą wielkość kładzie,
W męztwie i radzie.
Niechaj pobożność krwi jego nie ginie,
Co wzorem cnoty w dziejach świata słynie:
By dobrych Królów wiekopomna chwała,
W wnukach została.
Błogosław Panie i temu rządowi,
Który złe znosi, a dobre stanowi:
W pracy, gdzie idzie o szczęśliwość ludu,
Niech nie zna trudu.
Męztwu wojsk naszych daj ogromne siły,
By sławę ojców swoich odnowiły:
Niech w nich najezdnik odpór znajdzie wszędzie,
W swoim zapędzie.
Niech się na ziemi tej zbrodzień nie rodzi,
Co depcząc prawa szczęściu braci szkodzi:
Zdradą i fałszem żyjąc nie-spokojny,
Krwi chce i wojny.
Pokój wam daję, wyrzekłeś to Panie,
Niech głos ten prawem dla świata zostanie:
By zgoda sprzęgła sąsiedzkie narody,
Wśród ich swobody.
Kazałeś ziemi aby nas karmiła,
Deszcz i pogodę twa ręka przesyła:
Niech więc z jej daru, rolnik chleb swój kraje,
I nędznym daje.
Tak obdarzeni twojemi łaskami,
Prosim cię Panie z pokorą i łzami:
Odpuść nam winy, niech nas w dobrym stanie,
Wieczność zastanie.