1. Z głębi mojego serca głos wydany
Woła o litość do Pana nad Pany:
Natęż słuch, Panie, nachyl do mnie ucha
Na głos mój, który ma wydaje skrucha.
2. Jeśli uważać będziesz nieprawości,
Któż to wytrzyma, Panie? Któż bez złości?
Ja widząc, że Bóg, Pan nasz, jest łaskawy,
Chcę z serca Jego zachować ustawy.
3. Pańskiemu słowu ufa moja dusza,
Że grzech odpuści, gdy się serce skrusza.
Pan na mnie wejrzeć z wysokości raczy,
Gdy skruchę moją, moje łzy zobaczy.
4. Izrael ufa od świtu do nocy,
Że mu udzieli z niebios Pan pomocy;
Bo litość Boża cały świat przenika:
Bóg nigdy nie chce zguby dla grzesznika.
5. Ma Bóg niezmierny skarb na okupienie,
Byle nas skruszył żal za przewinienie;
Że z grzechów wszystkich, choć wielkich i wielu,
Bóg cię odkupi, ufaj, Izraelu.
Psalm 129 De profundis
T: (Miod.) M: T. Klonowski (Klon.)
Melodia wg śpiewnika Siedleckiego 1994:
Cytat: marian7 w 04-02-2008, 09:43:341. Z głębi mojego serca głos wydany
(...)
Psalm 129 De profundis
T: (Miod.) M: T. Klonowski (Klon.)
O nie, o nie! Właśnie odnalazłem źródło tej pieśni - tekst pochodzi ze wspaniałego wydawnictwa:
Wiersz na Siedem Psalmow pokutnych. Przez Wacława Rzewuskiego Wojewodę Krakowskiego, Hetmana Polnego Koronnego w Kałudze pisany teraz za dozwoleniem Zwierzchności przedrukowany. W Wilnie w Drukarni J.K.Mci i Rzeczy-Pospolitey Academickiey SJ. AD 1773.
Cudo! Polecam całą pozycję, można znaleźć na Polonie i w innych miejscach.