Któżby nie ukochał Cię Przedwieczna Miłości,
Gdy tak bardzo zbliżasz się do ludzkiej nizkości?
Twój Majestat Boży ukrył jasność Swą,
Na ziemi się korzy pod maleńką mgłą!
Któżby nie ukochał Cię ...
Jezu mój, w żłóbeczku
Tyś od zimna drżał.
Na nędznem sianeczku
Tyś odpocząć chciał!
Któżby nie ukochał Cię ...
O Baranku Boży,
Dziwna cichość Twa;
Niech się nikt nie trwoży,
W Tobie Zbawcę ma.
Któżby nie ukochał Cię ...
Tej miłości Twojej
Ciągle wznawiasz cud,
Aby duszy mijej
Uspokoić głód.
Któżby nie ukochał Cię ...
Ty nasz karmisz Chlebem:
Twem Ciałem i Krwią,
Ziemię czynisz niebem
Przez obecność Swą.
Któżby nie ukochał Cię ...
Za Twe cuda Panie,
Wieczną chwałę miej,
Wieczne dziękowanie
Sercem Matki Twej.
Któżby nie ukochał Cię ...
Przedwieczna Miłości!
Daj nam kochać Cię.
W niebieskiej światłości
Daj nam złączyć się.
Ze Lwowa.
Śpiewnik XX Misyonarzy w Krakowie 1916 r.